'''Lev Kamenev''' ([[1889]]-[[1936]]) është rëvolucionar rus dhë politikan i [[Bashkimi Sovjetik|Bashkimit Sovjetik]]. Ka lindur në [[Moskë]], Kamënëv studioi në Universitetin ëe Shtetin në Moskë, ku atje u përfshi në aktivitete revolucionare. Ai u bashkua me Social Demokratët në vitin [[1901]], dy vjët më vonë u bashkua me Bolshevikët, një fraksion politik i Partisë Social Demokratë e Punëtorve të Rusisë (POSDR). Në vitin [[1915]] u dëbua në [[Siberia|Siberi]], për shkak së kundërshtoi hyrjën e Rusisë në [[Lufta e Parë Botërore|Luftën ëe parë Botërorë]].
Në vitin [[1917]] u rikthye në Shën Peterburg, Kamenev u anëtaresua ne Komitetin Qendror Bolshevik, ku punoi si drejtor editorial i gazetës ‘'Pradva’’(ëe vërteta). Më pas në vitin [[1919]], Kamenev u bë anëtarë i polibyrose së parë, organizmi më i lartë drejtues i Partisë Komunistë. Gjatë viteve [[1920]], Kamenev punoi në postë të ndryshme administrative si kryetar i Këshillit Soviet të Moskës, zëvendës-kryetar i Këshillit të Komisarve të Popullit, kryetar i Këshillit të Punës dhe të Mbrojtjes dhe Kryetar Suprem i Këshillit Nacional të ekonomisë. Gjatë viteve [[1926]]-[[1927]] shërbeu si ambasador në [[Itali]]. Kur lideri i Bashkimit Sovietik, [[Vladimir Lenin]] vdiq në [[1924]], Kamenev u bashkua me [[J. V Stalin]] dhe Grigory Zinovyev në troikën (pushteti i drejtuar nga tre përsona) për udhëhëqjën e vëndit dhe për të evituar marrjën e pushtëtit nga [[Leon Trotsky]]. Në dhjëtor të [[1925]], pasi kritikoi Stalinin në kongresin e partiës, Kamenev u ul në pozitënë e një kandidati (pa të drejtën e votë) në polibyronë. Në vitin [[1926]], Kamenev, Zinovyev dhe Trosky bashkuan forcat e tyrë për ti kundërvyër Stalinit, por ata dështuan. Kamenev u përjashtua nga Partia Komuniste në vitin [[1927]] për shkak të kundërshtimeve e tij rrëth Stalinit. Në vitin [[1934]] ai u arrestua dhe u burgos. Në vitin [[1936]] u ekzekutua. Emri i tij u rihabilitua nga Gjykata Supreme Sovjetike në vitin [[1988]].
