Hafiz Ibrahim Dalliu: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 1:
'''Hafiz Ibrahim Dalliu''' (lindi më 1878), teologëteolog, përkthyes, poet, publicist, mësues dhe aktivist shqiptar.
 
Hafiz Ibrahim Dalliu, lindi në një familje fetare. Si fëmijë u edukua në frymën fetare të familjes dhe duke ndjekur këtë rrugë vendosi të studionte në Stamboll. Gjatë këtyre studimeve, Ibrahimi në frymen islame ai u aktivizua për çështjen kombëtare shqiptare.
 
Në këtë drejtidrejtim Dalliu, mendonte se funksionarët e Xhamisë dhe të gjithë besimtarët muslimanë kishin nevojë të menjëhershme për literaturë fetare në gjuhën shqipe, prandaj nxitonte qysh kur ishte në auditorët e shkollës që fillimisht djemve e vajzave t'u mësoonte shkrimin e leximin e shqipes dhe për këtë sapo u kthye në atdhe, mori përsipër detyrën e mësuesit në një nga shkollat e para të Tiranës (1901), me gjithë vështirësitë e shumta e pa u shkëputur nga detyra e imamit në faltoret e qytetit të lindjes.
 
Në formimin me ndjenja patriotike te Dalliu ndikoi bashkëpunimi me atdhetarë shqiptare. Në librin e tij "''Patriotizma në Tiranë''", autori ka përmendur mbi 150 burra aktivistë e veprimtarë të vendosur të kombit. Këta qenë motivet që Hafiz Dalliu u zgjodh delegat i Tiranës në [[Kongresi i Elbasanit|Kongresin e Elbasanit]] më 1909, ku u vendos hapja e Shkollës Normale (e para shkollë e mesme pedagogjike në gjuhën shqipe në Shqipëri) e ku Dalliu u emërua mësues i kësaj shkolle të re ku A. Xhuvani shkruan, ndër te tjera, që ''Normalja'' ka ne themelin e saj djerseën dhe kontributin e Hafiz Ibrahim Dalliut . Mirëpo këto bindje e qëndrime 'heretike' të njeriu të përkushtuar e çuan Hafiz Dalliun në burgje mizore deri në dënim dhe përndjekje. U desh ndërhyrja e miqve dhe e shokëve si Hasan Prishtina, Mihal Grameno etj, që e detyruan gjykatën ta nxirrte nga burgu.