[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v Robot: Changing Category:Ministra të Shqipërisë
No edit summary
Rreshti 2:
 
Anëtar i P.P.Sh më 1957. Kreu Shkollën e Lartë të Partisë “V.I.Lenin“ (1967). Është ngarkuar me detyra të rëndësishme e me përgjegjësi partie e shtetërore: sekretar i parë i K.P të rrethit të Librazhdit dhe të Dibrës (1970, 1975). Kandidat i K.Q të P.P.Sh në Kongresin V (1966) dhe anëtar i K.Q të P.P.Sh në Kongresin VI (1971), sekretar i K.Q të P.P.Sh (1975-1982). Deputet në Kuvendin Popullor që nga legjislatura e pestë (1962).
Ne vitin 1982 u emerua Minister i Puneve te Brendeshme. Pike kyce ne karrieren e tij eshte pikerisht fundi i saj dhe kjo lidhet me daten 20 Shkurt 1991, dita kur mijera demonstrues ne Tirane, Durres dhe Korce, rrezuan monumentin e Enver Hoxhes.Hekuran Isait i atribuohet pikerisht qendrimi i policise dhe trupave speciale per te mos hapur zjarr mbi demonstuesit. Per kete qendrim u akuzua ashper nga forcat nostalgjike dhe oficeret konservatore te Ministrise se Brendshme, te cilet nje dite me pas thirren Ramiz Aline per te dhene shpjegime. Ky i fundit u shfajesua, duke u thene se "une kam dhene urdher qe monumenti i Enver Hoxhes te mbrohej me gjak, por ministri juaj nuk e zbatoi urdherin tim". Hekuran Isai e pranoi kete akuze te Ramiz Alise, duke shpjeguar se "po te kisha lejuar gjakderdhjen ne Tirane, e njejta gje do te kish ndodhur edhe ne Durres edhe ne Korce dhe per pasoje sot me 21 Shkurt, Shqiperia do te kishte shkuar e gjitha ne varreza". Pas kesaj vijoi edhe shkarkimi i tij nga posti i Ministrit te Brendshem. Me pas ai u gjykua bashke me bllokmenet e tjere ne te famshmin gjyqin e kafeve. Vitet e fundit i kaloi ne ambjentet shoqerore ne nje klub ish oficeresh, diku prane godines se Parlamentit Shqiptar, ku kalonte diten mes shokeve, i kerkuar gjithaq shume edhe nga gazetaret, te cilet e kujtojne vecanerisht per batutat dhe humorin e spikatur.
 
{{poli-cung}}
 
{{Ministra të Shqipërisë|
|Ministria= ?
|
|Vitardhja= ?