Kanibalizmi: Dallime mes rishikimesh
| [redaktim i pashqyrtuar] | [redaktim i pashqyrtuar] |
Content deleted Content added
X-men (diskuto | kontribute) No edit summary |
X-men (diskuto | kontribute) No edit summary |
||
Rreshti 1:
'''Kanibalët''' në histori, në fazat më të ulëta të zhvillimit të shoqërisë janë njerëzit që hanin mishin e njeriut, njeringrënës si dhe fjalë e kuptim t keq për njerëzit shumë të egër, gjakatar e mizor.
'''Kanibalizëm (nga Caníbalis, emri spanjoll për njerëzit Carib''' [1]), i quajtur gjithashtu anthropophagy, është veprim ose praktikë e njerëzve të hahet mishi i qenieve të tjera njerëzore.
Termi "kanibalizëm" është përdorur edhe në zoologji të thotë akti i çdo anëtari të konsumojnë lloje të llojit të vet. Shprehja "cannibalization" është metaforike në Përveç kësaj përdoren jashtë fushave biologjike për t'iu referuar ripërdorimin e pjesëve apo ide ose në situata të tilla si, kur një kompani e asete të hani në pasuritë e saj të tjera. Ky artikull është për kanibalizëm njeriut.
Kanibalizëm ka qenë kohët e fundit si praktikuar dhe e dënoi ashpër në disa luftëra, sidomos në Liberi [2] dhe Kongo. [3] Sot, Korowai janë një nga fiset e shumë pak besonin ende për të ngrënë mishin e njeriut. [4] [5] Kjo është e gjithashtu i njohur ende të praktikohet si ritual dhe në luftë me fise të ndryshme Melanesian. [6]
Kanibalizëm ishte e përhapur në të fundit midis njerëzve në të gjithë botën, duke vazhduar në shekullin 19 në disa kultura të izoluar South Pacific. Neanderthals besohet se kanë praktikuar kanibalizëm. [7] [8] Në mesin e njerëzve moderne ka qenë praktikuar nga grupe të ndryshme. [9] Në të kaluar, ka qenë praktikuar nga njerëzit në Evropë, [10] [11] Amerika e Jugut, [12] Indi, [13] Zelanda e Re, [14] Amerika e Veriut, [15] Australi, [16] Ishujt Solomon, [17] pjesë e Afrikën Perëndimore [5] dhe Afrikën Qendrore, [5] disa nga ishujt e Polinezi, [5 Guinea] Re, [18] Sumatra, [5] dhe Fixhi, [19] zakonisht në ritualet e lidhura me luftë fisnore. [redakto] Fixhi që dikur njihej si "kanibal Ishujt '. Dëshmi e kanibalizëm është gjetur në rrënojat Canyon Chaco e kulturës Anasazi. [20]
Praktikë të lidhura ngushtë e në Evropë headhunting vazhdoi deri në fillim të shekullit 20 në Gadishullin Ballkanik dhe në fund të Mesjetës në Irlandë dhe pritjen skocez.
== Arsyet për kanibalizëm ==
Arsyet për kanibalizëm përfshijnë në vijim:
* Si e sanksionuar nga një normë kulturore
* Nga domosdoshmëri në situata ekstreme nga uria
* Shkaktuar nga sëmundje mendore apo sociale deviancy
Vini re o se kanibalizëm nuk është përmendur në indeks formale e marrëzi, diagnostikuese dhe Statistikor Manuali i çrregullimeve mendor, me sa duket gjë e rrallë për shkak të saj. Literaturë mjekësore në temë është gjithashtu rrallë. Cecil Adams diskutuar këtë në një botim të vitit 2004 në kolonën e njohur të gazetës së tij Dope Drejt e titulluar "Hani ose të hahet: A kanibalizëm një patologji të listuara në DSM-IV?."
Nuk janë krejtësisht të dy llojet e sjelljeve kanibalit sociale; endocannibalism (të hahet njerëzve nga komuniteti njëjtë) dhe exocannibalism (të hahet njerëzve nga komunitetet e tjera).
Një dallim etike të veçanta mund të bëhen për të paraqes në mes praktikës për vrasjen e një njeriut për ushqim (kanibalizëm vrasës) kundrejt të hahet mishi i një personi i cili është tashmë i vdekur (necro-kanibalizëm)
== Pamje e përgjithshme ==
Stigmatizimit shoqëror kundër kanibalizëm ka qenë përdorur si një aspekt të propagandës kundër një armiku duke akuzuar ata për veprat e kanibalizëm për të ndarë ato nga njerëzimi e tyre. Fis Carib në Antilles Vogël, nga i cili buron fjala kanibalizëm, për shembull, fituar një reputacion të gjatë si cannibals pas regjistrimin e legjendat e tyre nga Fr. Breton në shekullin e 17. Disa polemika ekziston mbi saktësinë e këtyre legjendave dhe prevalenca e kanibalizëm aktuale në kulturë.
Gjatë periudhës së tyre të zgjerimit në kanibalizëm 15 përmes shekujve 17, evropianët të barazuar me të keqen dhe egërsi. Në shekullin e 16, Papa IV shpallur të pafajshëm kanibalizëm një mëkat që meritojnë të dënohen nga të krishterët me forcën e armëve dhe mbretëresha Izabela e Spanjës urdhër të prerë që kolonistët spanjisht vendasit mund vetëm ligjërisht robëroj që ishin cannibals, duke i dhënë kolonistët një interes ekonomik në marrjen e akuzave të tilla . Kjo është përdorur si një justifikim për punësimin e mjete të dhunshme për të vë nën kontroll njerëzit vendas. This theme daton në llogaritë e Kolombit "nga një grup i egër kinse njeriu-ngrënësit që banonin në ishujt Karaibe dhe pjesë e Jugut të quajtur Amerikë Caniba, i cili na dha fjalën kanibal. [22]
Fisi i Korowai Papua juglindore mund të jetë një nga fiset e fundit i mbetur gjallë në botë të angazhohen në kanibalizëm, edhe pse nuk kanë qenë raportet e medias për ushtarë / rebelëve në Republikën Demokratike të Kongos dhe Liberi pjesë të hahet trupit [23] për të trembur fëmijët ushtarë ose robërve. [24] Marvin Harris ka analizuar kanibalizëm dhe tabu të tjera ushqimore. Ai argumentoi se ishte e zakonshme kur njerëzit jetonin në grupe të vogla, por u zhduk në tranzicion për të shteteve, duke Aztecs një përjashtim.
Një rast i njohur mirë për kanibalizëm morg është ai i fisit Fore ne New Guinea e cila rezultoi në përhapjen e sëmundjes prion Kuru. Besohet shpesh të dokumentuara mirë, edhe pse nuk ka dëshmitarë kanë qenë ndonjëherë në dorë. Disa studiues argumentojnë se edhe pse ishte ndarje postmortem praktikë gjatë ritet e varrimit, kanibalizëm nuk ishte. Marvin Harris theorizes se kjo ndodhi gjatë një periudhe uria koincidon me ardhjen e evropianëve dhe u rationalized si një rit fetar.
Në para-mjekësi moderne, një shpjegim për kanibalizëm deklaroi se ndodhi brenda një humor i zi i hidhur, e cila, duke u paraqitur në linings e barkushe, prodhuar etje për mish njerëzor. [25]
Disa hulumtime tani-sfiduar marrë një sasi të madhe të vëmendjes të shtypit, kur shkencëtarët sugjeruan se njeriu në fillim mund të ketë praktikuar kanibalizëm. Vonë reanalysis të dhënave gjetur probleme serioze me këtë hipotezë. Sipas hulumtimeve origjinale, shënuesit gjenetik gjenden zakonisht në njerëzit modern në të gjithë botën tregojnë se shumë njerëz sot mbajnë një gjen që evoluar si mbrojtje kundër sëmundjeve të trurit të cilat mund të përhapen nga konsumojnë trurin e njeriut. [26] Më vonë reanalysis e kërkesave të dhënave të ketë gjetur një paragjykim mbledhjes së të dhënave, gjë që çoi në një përfundim të gabuar: [27] që në disa raste fajin për incidentet e pretenduar si prova i është dhënë për të "kulturave primitive" lokale, ku në fakt u praktikuar kanibalizëm nga hulumtuesit, të mbytur detarëve ose të dënuar ikur.
== Si shpifje kulturore ==
Raportet e pabaza të kanibalizëm shkaktonte kanë të bëjnë rastet e kanibalizëm midis kulturave që tashmë janë përbuzur ndryshe, kishin frikë, ose pak të njohur. Në antikitet, raportet e greke të kanibalizëm, (kjo shpesh quhet anthropophagy në këtë kontekst) ishin të lidhura me jo-barbarë largët helenik, të larguara ose tjetër në mitologji greke për të 'botës primitive' chthonic që i parapriu ardhjen e perëndive madhështor: shih qartë refuzimin e sakrificës njerëzore në banket njeringrënës përgatitur për Olympians nga Tantall e Pelops, birit të vet. Të gjitha të Detit të Jugut Islanders ishin cannibals aq sa armiqtë e tyre ishin të shqetësuar. Kur Essex whaleship u përplasën dhe zhytur nga një balenë në 1820, kapiten i prirur për të lundrojë 3.000 milje kundër erës në Kili më tepër se 1400 milje në drejtimin e erës të Marquesas sepse ai kishte dëgjuar ishin Marquesans cannibals. Ironikisht shumë nga të mbijetuarit e anijembytje drejtuar në kanibalizëm në mënyrë që të mbijetojnë.
Megjithatë, Herman Melville për fat të mirë ka jetuar me Typees Marquesan (Taipi), thuhet të ketë qenë më vicioz të fiseve njeringrënës grupit të ishujve, por edhe mund të ketë dëshmi e dëshmitarë të kanibalizëm. Në Typee autobiografike romanin e tij, ai duke parë raportet e kryeson dhe që ka mbledhur dëshmi të forta se udhëheqësit e fiseve të konsumuar ceremonially trupat e luftëtarëve të vrarë e fisit fqinj, pas një përleshje.
William Arens, autor i Man-Eating Miti: Antropologji dhe Anthropophagy (New York: Oxford University Press, 1979, ISBN 0-19-502793-0), pyetje besueshmërinë e raporteve të kanibalizëm dhe argumenton se përshkrimi nga një grup i njerëzve të një populli si cannibals është një pajisje konsistent dhe të provueshme ideologjik dhe retorik për të krijuar epërsi kulturore të perceptuar. Arens bazat tezën e tij në një analizë të hollësishme të rasteve të shumta "klasik" të kanibalizëm kulturor të cituara nga hulumtuesit, misionarët, dhe antropologët. Gjetjet e tij ishin që shumë ishin të kalonte në racizmit, pabaza, ose në bazë të dorës së dytë apo dëshmi thashetheme. Në lëvrim literaturë ai nuk mund të gjejnë një sy-llogarinë e vetme të besueshme të dëshmitarëve. Dhe, siç tregon ai, vulë e etnografi është vëzhgimi i një praktikë para përshkrim. Në fund ai arriti në përfundimin se kanibalizëm nuk ishte praktikë e përhapur prehistorik është pretenduar të jetë, që antropologët ishin shumë të shpejtë për pin emërtim njeringrënës në një grup i bazuar jo në kërkimin përgjegjës, por vetëm tonë kulturore-para-përcaktuar nocionet konceptuar, shpesh motivuar nga nevoja për të exoticize. Ai ka shkruajtur:
Antropologet kanë bërë asnjë përpjekje serioze për të hap sytë e publikut të gjerë të nocionit të gjithëpranim anthropophagists. ... në duart e shkathët dhe imagjinatave pjellore të antropologët, ish anthropophagists ose bashkëkohore kanë shumëzuar me para të qytetërimit dhe puna në terren në zonat e kulturës parë i natyrshëm. ... Ekzistenca e njeriut-ngrënie popujve vetëm përtej zbehtë e qytetërimit është një sugjerim të përbashkët etnografik. [29]
Arens rezultatet janë të diskutueshme, dhe janë përmendur si një shembull i revizionizmit postcolonial. [30] Argumenti i tij është mischaracterized shpesh si "cannibals nuk bëjnë dhe nuk kanë ekzistuar", [citim i duhur], kur në fund libri është në të vërtetë një telefonatë për një qasje më të përgjegjshëm dhe reflektues për hulumtimet antropologjike. Në çdo rast, libër çuar në një epokë të rigoroze krehje të letërsisë kanibalizëm. Nga pranim më vonë Arens ', disa pretendime kanibalizëm erdhi deri të shkurtër, të tjerët ishin të përforcuar.
Anasjelltas, ese Michel de Montaigne është "Nga cannibals" paraqiti një notë të re shumëkulturore në qytetërimin evropian. Montaigne shkroi se "barbarisë e quan ',' çdo gjë që ai nuk është i mësuar për të." Duke përdorur një titull si kjo dhe përshkrimin e një shoqërie të drejtë indigean, Montaigne mund të ketë dashur të provokojnë një të papritur në lexuesin e Ese tij.
== Uria e Gjatë ==
Praktikuar kanibalizëm ka qenë herë pas here si mjetin e fundit nga njerëzit që vuajnë nga uria. Në Jamestown kolonial, kolonistët drejtuar në kanibalizëm gjatë një periudhë të njohur si Koha ngordhje, 1.609-1.610. Pasi u zvogëluar furnizimin me ushqim, disa kolonistët filluan të marr paratë kufomat për ushqim. Gjatë kësaj periudhe, një njeri pranoi se kishte vrarë gruan e tij shtatzënë, kriposje, dhe të hahet e saj, para se të dogjën të gjallë si dënim. [31]
Në SHBA, grupit të banorëve të njohur si partinë Donner drejtuar në kanibalizëm ndërsa bllokuar nga dëbora në malet e dimrit. Mbijetuarit e fundit e ekspeditë Sir John Franklin ishin gjetur të janë drejtuar për kanibalizëm në shtytje e tyre përfundimtar të gjithë King William Island drejt lumit Prapa. [32] Ka shumë kërkesa se kanibalizëm ishte e përhapur gjatë uria e Ukrainës në vitin 1930, gjatë rrethimi i Leningradit në Luftën e Dytë Botërore, [33] [34] dhe gjatë Luftës Civile kineze dhe i brishtë i madh përpara në Republikën Popullore të Kinës. [35] Ka pasur edhe thashetheme të shpërthimit të disa kanibalizëm gjatë Luftës së Dytë Botërore në naziste kampeve të përqendrimit ku të burgosurit ishin të paushqyer. [36] Kanibalizmi u praktikuar edhe nga trupat japoneze si kohët e fundit të Luftës së Dytë Botërore në teatër Paqësor. [37] Një shembull më të fundit është e tregime rrjedhur nga refugjatët e Koresë së Veriut të praktikuar kanibalizëm gjatë dhe pas një krizë që ka ndodhur diku ndërmjet 1995 dhe 1997. [38]
Lowell Thomas dhënat cannibalisation e disa prej anëtarëve të mbijetuar të ekuipazhit Dumaru pasi anija shpërtheu dhe u mbyt gjatë Luftës së Parë Botërore, në librin e tij, e Dumaru Wreck (1930). Një tjetër rast i shipwrecked trashegimtareve detyruar që të angazhohen në kanibalizëm ishte ajo e kandil deti, një anije në frëngjisht i cili në 1816 u rërë mbi Banka e d'Arguin (anglisht: Banka e Arguin) jashtë bregut të Afrikës, rreth gjashtëdhjetë milje larg nga bregu .
Në vitin 1972, të mbijetuarit e uruguajan i fluturimit të forcave ajrore 571, i përbërë nga ekipi regbi nga Stella Maris College në Montevideo dhe disa prej anëtarëve të familjeve të tyre, ishin drejtuar në kanibalizëm gjatë entrapment e tyre në vendin e përplasjes. Ata kishin qenë të bllokuara që nga tetori i 13 dhe operacionet e shpëtimit në vendin e përplasjes nuk fillojnë deri në dhjetor të 22. Historia e të mbijetuarit u chronicled në vitin 1974 Lexo librin e Piers Paul's, Alive: Story of mbijetuarit Andeve, në një adaptim 1993 film i librit, i quajtur thjesht Alive, dhe në një dokumentar 2008: bllokuar: "Unë kam ardhur nga një aeroplan që u rrëzua në malet.
Besohet [who?] Kanibalizëm që u mbajt në ishullin e Pashkëve, pas ndërtimit të Moai shkaktuar një kolaps ekosistem duke filluar me paarritshmëri e drurit për të ndërtuar anije peshkimi. [Citim i duhur]
[redakto] Temat në mitologji dhe feja
Hansel dhe Gretel pullë gjermani
Saturn Devouring Birin e Tij, nga seri Pikturat Zi nga Francisco de Goya, 1819
Karakteristika Kanibalizmi në mythologies shumë, dhe është më së shpeshti atribuohet karaktere keqe apo si ndëshkimit ekstrem për disa i gabuar. Shembujt përfshijnë magjistare në Hansel dhe Gretel dhe baba Yaga e folklorit sllav.
Një numër tregimesh në mitologji greke përfshijnë kanibalizëm, në kanibalizëm veçanti i anëtarëve të familjes së ngushtë, për shembull tregimet e Thyestes, Tereus dhe veçanërisht Cronus, i cili ishte Saturni në panteonin romak. Historia e Tantall paralele edhe këtë. Këto mythologies frymëzuar skenën e Shekspirit kanibalizëm në Titit Andronikut.
Në traditën e krishterë, kanibalizëm simbolikisht është e përfaqësuar në formën e bashkësi dhe Eukaristisë. Protestantët, në përgjithësi, e konsiderojnë si bashkësi simbolike, ndërsa katolikët mësojnë se Eukaristia është i saktë, me besimin e tyre të transubstantiation. [39]
Mitologji hindu e përshkruan demonët e keqe e quajtur "asura" ose "rakshasa" që banojnë në pyje dhe praktikën e dhunës ekstreme duke përfshirë devouring llojit të tyre, dhe të kenë kompetenca shumë të keqe mbinatyror. Këto janë megjithatë ekuivalente Hindu e "demonët" dhe nuk kanë të bëjnë me fiset aktuale të pyjeve-popullit banesë.
Wendigo (edhe Windigo, Weendigo, Windago, Windiga, Witiko, Wihtikow, dhe variante të tjera të shumta) është një krijesë e sajuar paraqiten në mitologji e popullit Algonquian. Kjo është një shpirt i lig i kanibalit në të cilat njerëzit mund të transformohet, ose që mund të kenë njerëzit. Ata që indulged në kanibalizëm ishin në rrezik të veçantë [40], dhe legjenda duket se ka përforcuar këtë praktikë si tabu. Wiindigoo emri është në gjuhën Ojibwe (burimi i fjalës anglisht [41]), Wìdjigò në gjuhën Algonquin, dhe Wīhtikōw në gjuhën Cree; Proto-afat Algonquian u * wi · nteko · lem, i cili ndoshta fillimisht do të thotë "buf".
| |||