|
Ursusi e kishte pagëzuar me emrin dea dhe ajo padyshim që shëmbëllente me një përendeshe. Ajo vogëlushe përfaqësonte boten qiellore. Ligështia e saj është në të vërtet plotfuqi.
== NgjashmeriaNgjashmëria dhe uniteti i të dy figuaravefigurave ==
Te dy ketakëta personazhe edhe pse në dukje të kundertkundërt në thelbet e tyre ishin të njëjte. Në të dy ishte misheruarmishëruar mjerimi njerezornjerëzor. Dukej sikur kishin ardhur në këtë dhe nga bota e hijeve : ai nga pjesa ku mbreteronmbretëron tmerri, dhe ajo nga pjesa ku mbreteronmbretëron erresiraerrësira. Këtë terr Dea e kishte brenda në veten e saj, kurse Guinpeni në fytyrenfytyrën e tij. Dea kishte dickadiçka si fantazem, kurse Guinpleni dickadiçka si hije. Dea rrethohej nga një hon i zi, Guinpleni dickadiçka edhe më të tmerrshme. Për Guinplenin që kishte sy ekzistonte edhe mundesiamundësia për tu krahasuar me të tjerettjerët.
Te kesh sy në të cilët nuk pasqyrohet bota e jashtme, është një fatekeqësifatkeqësi shumë e rende, por jo aq e madhe sa të jesh enigma e vetvetes. Dea kish një tis mbi sytesytë e saj, Guinpleni kish një maske : fytyrenfytyrën e tij.
Te dy ishin të vetmuar. Vetmia e Deas ishte e trishtuar : ajo nuk shihte asgjeasgjë. Vetmia e Guinplenit ishte ogurzezeogurzezë : ai shihte gjithckagjithçka.
Mbi ta rendonterëndonte denimidënimi i kobshemkobshëm i fatit, dhe fati nuk e kish shnderruar kurrekurrë me aq mjeshteri jetën e dy qenieve njerezorenjerëzore të pafajshme në një vuajtejevuajtje të paprere, në një torture të sketershmeskëterrshme.
Dhe, megjithatë, ata ishin në parajse : duheshin.
I endur me kontraste, figura e Guinplenit vihet përkundrejt figuresfigurës së Deas dhe njëkohësisht është i lidhur me të në mënyre të pazgjidhshme. Nga njëra anë kemi një shemtimshëmtim të dukshemdukshëm, nga ana tjetër një bukuri të natyrshme dhe të verberverbër.
Te dy janë misherimmishërim i vetive pozitive që karakterizojnë njerezitnjerëzit e popullit : pastertipastërti morale, pasuri shpirteroreshpirtërore, dliresi ndnjenjashndjenjash, aftesiaftësi për të dashuruar dhe vetemohimvetëmohim.
Fatët e tyre janë të pandashempandashëm nga njeri – tjetri. Ai është sytesytë e saj, dhe ajo fytyre e tije. ▼
▲Fatët e tyre janë të pandashem nga njeri – tjetri. Ai është syte e saj, dhe ajo fytyre e tije.
== Romantizmi në vepren e Hygoit ==
Romanticizmi ishte një levizje komplekse shpirterore dhe kulturore që prodhoi një rinovim të thelle në letersi, në art dhe në mendim, në politike dhe në zakone. Romanticizmi u zhvillua nga ai mutacion i shijeve dhe i ndjeshmerisë që u verifikua në Europe në fund të shekullit të XVII.
| 