Kuçi (Vlorë): Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
v →‎Historia: rregullim të pjesshëm të ë-ve dhe ç-ve
Rreshti 34:
Gjatë luftës civile romake, Jul Cezari zbarkoi në Palasë dhe një pjesë e ushtrisë së tij kaloi nga Kuçi, ku në qafë Shkallë ruhet edhe toponimi "varri i ushtarit të [[Cezari]]t", viti 48 p.e.s.
 
Më [[l2611261]] Kuçi qe pjesë e Despotatit të Epirit.
 
Kuçi përmendet më [[1304]] në "[[Akte dhe diploma]]".
Rreshti 47:
Më 1920-1946 varej nga n/prefektura në [[Gusmar]].
Më 1939-40 Kuçi qe komunë e e klasit të parë .
l9471947-49 Kuçi u bë qendër dhe u quajt rrethi i Kurveleshit me Vlorën.
Për herë të parë më 1949 [[Kurveleshi]] u nda.
 
Kuçi u bë lokalitet i Kurveleshit të poshtëm i varur nga Kota.
Nga l9631963 Kuçi u grumbullua si fshat, një gabim i madh ky dhe më 1983 u nda në dy fshatra: Kuç qendër dhe Kuç Buronja,siç është sot. Deri më 1992 ishte qendër e komunës, sot varet nga komuna Horë-Vranisht.
 
Kuçi ka patur shumë vendbanime si Katundi i vjetër, Vishat, Bobovisht, Përroi i Skozës, Kunjova, Grabova, Rrëza e Borshe, Rotoi, Kanal, Kolubie, Gjorkuç etj., lagje të tij por që u mblodhën ku është sot më 1400-1492 më qendër në Llëxha (sot buza e Zenele) e cila u dogj më 1914 nga grekët dhe më 1935 rrëshqiti pas një dimri të madh, gjë që prishi edhe pamjen e Kuçit si kala natyrore, qytet i vërtet, siç e quan Th.Mitko në "Bleta shqiptare" dhe sipas gravurës së vjetër që kemi. Pas 1935 qendra u bë ku është sot monumenti i Z.Gjolekës.
Rreshti 59:
Para pushtimit osman Kuçi ka patur 400-500 shtëpi dhe 2000 banorë. Më 1431 Kuçi e Vishati jepen me 49 shtëpi e 180 banorë.
 
Regjistri osman i 1583 jep lagjen Kuç me l818 shtëpi në Gjirokastër.
 
Më1913Më 1913 pati 500 shtëpi me 1848 banorë,. Më 1914 grekët dogjën 300 shtëpi,. Më 1923 pati 365 shtëpi me 1818 banorë, më 1930 pati 319 shtëpi (6 dyqane, 7 mullinj, 4 dërstila, 2 kafene, një sharrë).
Më 1939-45 pati 480 shtëpi, ndërsa më 1980 u bënë 500 shtëpi me 2800 banorë. Sot ka l50 shtëpi me 1200 banorë dhe vijon ikja në Vlorë, Tiranë etj., dhe në mërgim, mbi 600 vetë në Greqi sidomos në Athinë, pjesa tjetër në Evropë e ShBA etj.
 
Rreshti 72:
Më 1431-36 shquhet si fshat kryengritës në kalanë e Katafiqit, më 1432 bëhen luftime në qafë Shkallë, grykën e Kuçe ku osmanët humbën betejat. Pas luftërave të Gjergj Kastriotit, më 1481-82 Kuçi luftoi osmanët sëbashku me Gjon Kastriotin që fushoi në Katund 3 muaj kur Sulejman Pasha u thye në qafë Mret në Kuç. Më 1492 sulltan Bajaziti luftoi në tërë territorin e Kuçit dhe në qafë Shkallë ka mbetur toponimi "varri i turkut" Ai masakroi popullsinë, dogji pyjet, zuri robër, por kuçiotët i zunë shtigjet në grykën e Kuçe etj.
 
Kuçi bëri qëndresë më l5371537, 1570, 1581, 1637, 1667 deri në 1716, kur Kuçi ishte qendra kryengritëse sipas fermanit të arkivit të Beratit me vëllezërit Luka (Luçi-Hasan e Mehmet) në bashkëpunim me Margëllëçin në Çamëri.
 
Po kështu më 1757, 1760-61, 1778 kur doli në skenë Ali Pash Tepelena. Në ndihmesë të Aliut të rrethuar në Janinë më 1822 vajtën 3000 kuçiotë me Laze Dautin në krye.
Rreshti 89:
Posta fashiste u vendos ne qershor 1939 dhe ne 1940-41 u ndërtua kazerma fashiste ne Kuç qendre.
 
Kuçi u përfshi ne frontin e luftës italo-greke ne dhjetor 1940- prill 1941. Komanda greke nuk pranoi ndihmën e popullit kundër italianeve, por internoi ne Greqi 25 kuciotekuçiote dhe mobilizoi popullsinë ne punët ushtarake. Kuçi u ripushtua nga italianet ne prill 1941 dhe posta e milicisë u hap ne maj 1942, me 100 milicë dhe 60 xhandarë.
 
LANÇ-i ne Kuç filloi ne dhjetor 1941 me traktatet e para te PKSH, dhe grupet e para edukative. Me 15.02.1942 u krijua KANÇ-i dhe u riorganizua ne nentor 1942 sipas orientimeve te Konferencës se Pezës. U ngrit njësiti i pare ne shkurt 1942 dhe ilegalet e pare ne maj e korrik 1942 u mblodhën ne Mbrezhat e Nake. Ne gusht u bene arrestimet e para, u vra dëshmori i pare Shate Rrokaj. Me 10 nëntor 1942 Kuçi u çlirua pasi u arrestuan komunistet e pare,ku ra dëshmori Sulo Lalaj. Atje luftuan 250 luftetare, qe dogjën postëkomandën e vranë tre italiane. Ne dhjetor 1942 u krijuan cetat "Avni Rustemi", "Hajredin Tremishti", "Sulo Lalaj", ne 1943 "Toto Bolena" e bat. "Ismail Haki Kuçi". Luftëtaret kuçiote vepruan ne disa krahina pasi krijuan dhe organizatat e masave antifashiste. Kuçi u dogj me 16 prill 1943 nga italianet. Fshistet gjermane u shfaqen ne Papadhi me 2 tetor 1943, ku ne beteje ranë 7 dëshmorë kuciote.
 
Gjermanet e dogjën tre here Kuçin, i cili pësoi 7 operacione deri ne qershor 1944. Gjermanet masakruan 120 oficere italiane ne Kuç ne tetor 1943 pasi iu dorëzuan atyre, pjesa tjetër e ushtareve italiane u mbrojt nga populli deri ne çlirim kur u riatdhesuan.
Rreshti 99:
Pas 25 qershorit 1944 nuk shkeli me këmbë armiku fashist. Me 1999 Kuçi u shpall "fshat martir" i Luftës se Dyte Botërore nga Unioni Botëror i Paqes ne Bolonje.
 
Ne 1943 ne Kuç u vendos shtypi i [[PKSH]], shtabi i zonës se I operative Vlore-Gjirokastër, spitalet partizane dhe me 1944 spitali i përgjithshëm i UNÇL, komanda brigadash etj. Kuçi u quajt "Republika e Kuqe" ose StalingradeStalingrad nga armiku gjate LANÇ-it, pasi ish nyje strategjike dhe beri qëndreseqëndresë shembullore. Kuçi pati 235 luftëtarë ne brigada e njësi partizane ne teretërë vendin, 230 luftëtarë ne batalionin territorial partizan, mbi 200 vajza e gra veprimtare, 32 partizane (plagosur 7) vecveç 50 vete ne komandat e fshatit, Kurveleshit e Gjirokastrës, 92 dëshmorë ranërënë gjategjatë LANÇ-it. Armiku masakroi 34 vete, burgosi e internoi 58 vete, 8 ne kampet e shfarosjes. 150 luftëtarë morën pjesepjesë ne çlirimin e ish Jugosllavisë dhe u dekoruan nga jugosllavetjugosllavët.
 
Kuçi pati 103 kuadro komanduese ne ushtri nga komandant çete e lart, gjate LANÇ-it dhe 134 anëtarë te PKSH-së nga te cilët 13 shoqe. ShumeShumë luftëtarë u quajtën viktima dhe nuk u shpallenshpallën dëshmorë, vec 94 te shpallur. 35 vete mbeten invalidë, 29 viktima.
Varrezat e para te dëshmorëve u benebënë ne Kuç qendër ne 1945 dhe ne Buronja varrezat e reja me 1978. Kuçi nuk i lejoi te tërhiqeshin ne Vlore, sic u veprua me te tjerët.
 
DemetDëmet materiale nga shovenetshovenët grekegrekë me 1912-16 janë te rendarënda: u grabiten 5000 kokekokë bagëti, 50-60 qe, lopelopë, kuaj; u shkatërruan te mbjellat, bletët, u prenë pemët frutore, u prishenprishën muret, ledhet etj, u dogj sharra etj, vecveç djegievedjegies te fshatit e humbjeve njerëzore, te plagosurve e te internuarve. GjateGjatë luftës italo-greke ushtria greke grabiti me forceforcë bereqetin, gjenegjënë e gjallegjallë dhe pasuri te tjera. Si greketgrekët dhe italianetitalianët morenëmorën kafshët e ngarkesës dhe te zotetzotët e tyre ne punepunë angari për hapjen e rrugëve dhe furnizimin e frontit, por nuk u bene vlerësime te sakta, qe ishin te rendarënda, vecveç vuajtjes se popullsisë nepernëpër kasolle, shpella etj. ne vijën e frontit Kuç-Vranisht. GjateGjatë LANÇ-it Kuçi u dëmtua edhe me renderëndë ekonomikisht. Vlerësimet e pjesshme te bëra ne vitet '80 janë: shtëpi te djegura me teretërë inventarin 4.500.000 leke; 200 krerë bagëti te trasha 500.000 leke;10.000 krerë bagëti te imta 2.000.000 leke; 150 kafshe ngarkese 750.000 leke; 5.000 peme frutore 500.000 leke; tërësisht zogjtë e bletëve 450.000 leke; shkolla fillore e fshatit me tere pajisjet 250.000 leke; 10 dyqane e kafene me tere inventarin 1.200.000 leke; 10 ullinj e derstila 100.000 leke; gjithsejtë dëme 10.250.000 leke, vec humbjeve njerëzore rreth 15 vete. Këto dëme njerëzore dhe ekonomike kane qene genocide te pastra dhe ende këto as propagandohen as behet kërkesë zyrtare për dëmshpërblime nga fuqie pushtuese e kuislinget vendës. Rindërtimi i Kuçit është bërë sa herë ai është shkatërruar. Pas çlirimit në 1944,rindërtimi filloi me krijimin e komisionit më 1946 përmes çetave vullnetare,së pari për rindërtimin e shtëpive të dëshmorëve bij të vetëm, shkollave, linjave telefonike e telegrafike,dyqaneve, banesave, rrugëve e tje., punë që patën filluar qysh në 1944-45 sapo u ndoq armiku.
 
PTT e parë u ngrit në 1875 dhe më 1922.
Rreshti 141:
Kuçi ka mbi 1000 vetë me arsim të lartë pas çlirimit, 5 profesorë, akademik dhe mbi 30 doktorë shkencash. Arsimimi vijon të jetë masiv edhe sot për kuçiotët brenda e jashtë vendit. Shquhen shkrimtarë, poetë, piktorë etj., dhe në tërë profesionet si në ushtri, ekonomi, administratë, diplomaci, shëndetësi, arsim-kulturë, ndërlidhje, RTV, gazetarë, botues, aviacion, marinë, tregti, ndërtim, uzina, fabrika etj. Gjatë kooperativës bujqësore në Kuç u arritën suksese të mëdha: u bë buka në vend në 1965, u shtua blegtoria, ferma e lopëve, u ngritën blloqet frutore të ndryshme, u zhvillua artizanati, u ndërtuan 12 kanale ujitës, ujëmbledhës, elektropompa për ujitje etj. Më 1946 u hap kooperativa e shitblerjes, më 1950 kovaçhana, më 1953 kooperativa e artizanatit me shumë sektorë me llogari bankare. Spitali i parë u hap në 1945(1 mjek, infermier, farmacist) për tërë Kurveleshin, më 1948 klinika dentare, më 1978 u zgjerua spitali me 2 mjekë, repart lindje, farmaci, etj. Tranzicioni demokrat bëri shumë dëme në Kuç në fushën e ekonomisë:u dëmtuan krejt ndërtimet prodhues, përfshi muzeun, shtëpinë e kulturës, spitalin; u shitën bagëtitë, u dëmtua bletaria, u prenë pemët frutore, nuk mblidhen bimët mjekësore, shqopa etj. Sot ka vetëm një infermier. Kuçi u kthye në një fshat të rëndomtë në fatin e vet, duke u rrudhur vazhdimisht nga politika e sotme. Më 1992 në Vranisht ish presidenti S. Berisha i krahasoi krerët ballistë me heronjtë e LANÇ-it të Kuçit e Kurveleshit, kurse ish kryeministri A. Meksi tha se "do t i bëj kuçiotët të venë në Vlorë me opinga"!?. Po ashtu volli vrer edhe Azem Hajdari, i cili atje drejtoi vet shkatërrimet me porosi, etj. Shtypi e media pamore vazhdojnë propagandën bajate antikomuniste e kundër Kuçit me mllefe barbare. Në maj 1998 u krijua shoqata atdhetare kulturore "Vëllazërimi Kuçiot", e cila zhvillon një veprimtari të gjerë brenda e jashtë vendit me degët e saj dhe gazetën mujore "Kuçi i Labërisë". Vëmendja e saj u kthye nga Kuçi për të ruajtur traditat dhe për t i ardhur në ndihmë me çdo mundësi. Kjo nxiti organet qeverisëse dhe u mundësua asfaltimi i rrugës deri në Kuç në 2005, u pajis shkolla e mesme me orendi nga fondacioni SOROS(10.000 dollarë. (Përms biznesit kuçiot etj. i mundësuan disa veprimtari. U ngrit përmendorja e Zenel Gjolekës i financuar nga z. Fatmir Toçi dhe rindërtime të tjera në fshat, sponsorizimet e grupit të folklorit të Kuçit brenda e jashtë vendit (Greqi, Kosovë etj: Më 2001 biznesmeni shkodran Ndue P.Gimaj i dhuroi Kuçit një transformator. U rifillua nga shoqata festimi i çlirimit të Kurveleshit,ku morën pjesë edhe ish presidenti Rexhep Mejdani,që dekoroi edhe Z.Gjolekën me "urdhrin e shqiponjës së artë",si dhe shtetarë të Tjerë si ish kryeministri Nano në 2005.
 
Akademiku [[Rexhep Qosja]] vizitoi Kuçin në 2001 dhe bëri vlerësime të larta për Kuçin e Labërisë. Çdo gusht festohet "Dita e takimit kuçiot" në Buronja dhe çdo 4 mars kjo ditë nga kuçiotët në Athinë. Shoqata nxiti shkrimet e ndryshme dhe botimet e kuçiotëve lulëzojnë, veç mbledhjes dhe botimit të folklorit (përmbledhja e Mustafa Luçit në 2006) dhe burimeve arkivore. Gjatë LANC- it dhe pas çlirimit Kuçi u vizitua gati nga të gjithë udhëheqja e partisë e shtetit (E.Hoxha e vizitoi në 1947 e 1959) që i dhanë edhe dekorata të larta dhe ndihmesa ekonomike, por nuk u bë ndonjë investim me rëndësi për të zhvilluar Kuçin,veç bujqësisë e blegtorisë, pra edhe kuçiotët vijuan largimin nëpër vend: 880 familje deri në 1984 (301 në Tiranë, 227 në Vlorë, 111 në Fier,47 në Sarandë, Berat,Kuçovë40 e Kuçovë 40; 32 në Gjirokastër; 26 në Elbasan,"23 në Durrës Kavajë, veç Tropojës, Peshkopi, Rrëshen etj., më pak, ndërsa sot përqendrohen në Vlorë, Tiranë etj.
 
[[Kategori:Fshatra në Shqipëri]]