|
Tradita e politike e familjes [[Vlora]] nis shumë herët në historinë osmane shqiptare dhe e tejkalon spektrin e historisë osmane shqiptare për t'iu imponuar bujshëm historisë kombëtare shqiptare dhe sidomos asaj të Shqipërisë politike.
Filleasat e këtij oxhaku relatohen të kenë nisur me Gjejgju Sinan Pashën, dhëndër i [[Sulltan]] Bajazitit sepse ishte martuar me të bijën e tij, Hadije,. iGjejgju ciliSinan u bëPasha, Admiral i Madh dhe Sanxhakbej i [[Vlorë]]s më [[1485]]-[[1487]] dhe [[1491]]-[[1503]] dhe erdh kështuerdhi për të dytën herë në trojet shqiptare. Pas vdekjes së tij, Sanxhakbej i [[Vlorë]]s emërohet i biri, Mehmet Beu. Pasdhe pas vdekjes së Mehmetit Beut, Sanxhakbej i [[Vlorë]]s erdhibehët i biri idjali tij, Kara Sinan Pasha, më 1538. Pas Kara Sinan Pashës e deri në vitin 1828, me Sanxhakbej Sulejman Pashën, gjejmë pothuaj pandërprerë 18 anëtarë të kësaj familjeje në ofiqin e mëkëmbësit të Sulltanit në [[Vlorë]], shpesh herë edhe të bashkuar me atë të [[Elbasan]]it dhe [[Delvinë]]s. Edhe kur ky post nuk mbahej nga ndonjëri prej anëtarëve të kësaj familjeje, në kështjellën e Kaninës[[Kaninë]]s do te ishte doemos një i tillë si zëvendës (myteselim) i sanxhakbeut në fuqi.
FamiljeFamilja e cilamadhe feudale Vlora, sajë peshës dhe kontributit të saj historik arriti të mishërojë pavarësimin politik të kombit dhe shtetit të parë shqiptar jo vetëm nëpërmjet figurës së Ismail Qemal Bej Vlorës, por edhe nëpërmjet sarajeve të saj që shtriheshin në zemër të qytetit të Vlorës[[Vlorë]]s, të cilat shërbyen si platforma logjistike e këtij projekti me rëndësi unikale në historinë moderne të shqiptarëve.
Shumë të pakta kanë qenë ato familje në [[Shqipëri]] që e ka përkrahur bujarisht artin dhe dijen. Bibliotekat legjendare të këtijoxhakut oxhakutë [[Vlorë]]s, kanë pësuar shkatërrime ose konfiskime të rregullta që prej vitit [[1612]], në sarajet të para të familjes të cilat gjendeshin në kështjellën e Kaninës[[Kaninë]]s dhe në pallatin veror të Mekatit. Më pas, kronikat flasin sërish qe më [[1678]] biblioteka familjare pësoi një dëm të pallogaritshëm nëpërmjet konfiskimit të më se 3000 vëllimeve, dëm i cili u ripërsërit në vitin [[1764]], vit gjatë të cilit u dëmtuan 8000 dorëshkrime në pallatin e Velabishtit.
Shkatërrimi i sarajave historike të familjes Vlora më 1925 dhe konfiskimi prej shtetit të diktaturës i pronave dhe bibliotekës së familjes, përbënjë disa prej tragjedive më të dhimbshme të historisë baashkëkohore shqiptare, tragjedi e cila ka dëmtuar rëndë memorjen kolektive shqiptare. ▼
▲Shkatërrimi i sarajave historike të familjes Vlora më [[1925 ]] dhe konfiskimi prej shtetit të diktaturës proletare i pronave dhe bibliotekës së familjes, përbënjë disa prej tragjedive më të dhimbshme të historisë baashkëkohore shqiptare, tragjedi etë cilacilat kae kanë dëmtuar rëndë memorjen kolektive shqiptare ., duke e privuar atë prej një prej faqeve më dinjitoze të historisë.
== Referencat ==
| 