Bato Desidiati: Dallime mes rishikimesh

Roma dërgoi 10 legjione dhe po aq legjione mbështetëse, aleatësh dhe mercenarësh që të shtypnin kryengritjen. Shumë-shumë nga legjionet romake ishin veteranë lufte. Komandanti suprem i të gjithë trupave romake ishte përandori i ardhshëm Tiberius. Bato Desiati provoj pa sukses të merrte Salonën, dhe pasi u thye nga Marcus Valerius Messalla Messallinus, guvernatori i Illyricum-it, ai u tërhoq në veri të bashkohej me Baton tjetër (Bato II) i Breukëve. Pas 2 vjetësh luftë, në verë të vitit 8, Bato II ìu dorzua Tiberiusit në brigjet e lumit Bathinus (mendohet se Bosna e sotme). Shpejt më pas, ai u kap nga Bato Desiati, këshilli i të cilit e dënuan Bato II me vdekje. Vitin tjetër, Tiberiusi dhe Germanicusi morën një nisëm kundër Desiatëve. Pas betejash të mëdha në shtator të vitit 9, vetëm pak ditë para Betejës në pyllin e Teutoburgut, Bato dhe Desiadët ìu dorzuan Tiberiusit. Thuhet se kur Tiberiusi pyeti Baton dhe Desiadët se përse rebeluan, Bato mendohet t'ìa ketë kthyer: "Ju, Romakët e keni fajin; se ju na çoni roje të kopeve tuaja, jo qenj apo barinj, por ujq." Bato shpenzoj pjesën e mbetur të jetës në qytetin italian të Ravenës ([[Ravenna]]).