Edmond Hoxha: Dallime mes rishikimesh

Në historinë e njerëzimit

Atë mbrëmje u dha lajmi i zi, se ranë tre dëshmorët e kombit!

Ranë dëshmorë për çlirimin e trojeve shqiptare nga thundra e pushtuesit barbar serbo-sllav dhe për ribashkimin e tyre në një shtet të vetëm shqiptar-Shqipërinë.

Cit. “Si pjesëtar i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, betohem se do të luftoj për çlirimin e tokave të pushtuara të Shqipërisë dhe bashkimin e tyre, do të jem përherë besnik, luftëtar i denjë i lirisë, vigjilent, guximtar dhe i disiplinuar, i gatshëm, që në çdo kohë, pa kursyer as jetën time të luftoj për t’i mbrojtur interesat e shenjta të ATDHEUT. Nëse shkeli këtë betim, le të ndëshkohem me ligjet më të ashpra të luftës, dhe nëse tradhtoj qoftë i humbur gjaku im. BETOHEM!”

Jeta edhe e këtyre dëshmorëve të kombit ishte një luftë e vazhdueshme, të cilën e kurorëzuan me lavdi. Dëshmorët jetuan dhe ranë ashtu si u ka hije vetëm bijve të vërtetë të popullit shqiptar që i lindi dhe Truallit Atëmëmëdhetar që i rriti!

Komandant Zahir Pajaziti, i lindur nga babë Qerimi dhe nën Fatimja, bir besnik i Turanës galabiote-vendlindjes edhe të Justinianit, djalë trim, i palodhur, i afërt me popullin, ndër themeluesit e UÇK-së, njeri i aksioneve, tmerr për pushtuesit dhe tradhtarët e popullit, por i prenë hovin plumbat e armikut, të ndihmuar nga të pabesët, që nuk do të falen nga gjykatësi popull!

Edhe këta tre dëshmorë, me qëndresën e tyre heroike që bënë ditën kritike, në përballje me qindra e qindra efektiva represive të pushtuesit, të cilët ishin të armatosur gjer në dhëmb, me mitralozë, snajper, autoblinda e helikopter, trasuan itinerarin që duhet të ndjekin shqiptarët, drejt realizimit të plotë të aspiratave të tyre shekullore, për të jetuar të ribashkuar, të lirë dhe me dinjitet në Atëmëmëdheun e tyre – Shqipërinë!

Edhe këtyre tre dëshmorëve populli ua ka borxh, jo vetëm për t’ua marrë hakun, por për të jetësuar idealin e tyre, e ideali i tyre është çlirimi i plotë i trojeve shqiptare dhe ribashkimi i tyre në një shtet të vetëm - Shqipërinë!

Edhe në këtë përvjetor të dhembjes dhe të krenarisë kombëtare, familjet e dëshmorëve, do t’i presin ballëhapur vizitorët nga të gjitha viset shqiptare . Me këtë rast, vetëm familjet e dëshmorëve, nuk e kanë konsumuar të drejtën e plotë për t’u krenuar me veprën heroike të bijve të tyre dëshmorë.

Një soj i vizitorëve të këtyre familjeve, përkundër dhembjes dhe mallit që “ndiejnë” për dëshmorët, me plotë të drejtë janë të privuar nga e drejta për t’u krenuar me veprën Madhore të tyre. Ngase, jo vetëm se nuk e kanë quar deri në fund veprën për të cilën u flijuan dëshmorët, jo vetëm se lejojnë që të shkelet mbi gjakun e tyre, por edhe janë shndërruar në përfitues të luftës, duke e shfrytëzuar gjakun e dëshmorëve dhe sakrificat sublime të popullit për interesat e tyre karrieriste, përfituese dhe skajshmërisht meskine.