[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 4:
Kështu, ndermjet dy feudaleve me te mëdhenj te asaj periudhe (Karl Topise e Balshes II), te vetmit qe mbanin titullin "princ", lindi një konflikt i nxitur kryesisht nga jashtë (nga Venediku e Papa). Në betejën e pare te dy ushtrive princërore me 1382 Balsha II tregoi aftësi me te mira ushtarake dhe paraqiti një ushtri, qe e bene te pamundur qëndresën e mëtejshme te K. Topise. Qyteti-port i Durrësit u përfshi nën juridiksionin e Principatës se Shkodrës. Ne këtë mënyrë, pasi e kishte shtrire qe më parë sundimin si me anë te lidhjes familjare dhe me aleanca te vogla ne trevat juglindore (Vlore, Kaninë, Himarë, Berat, Ohër, Kostur), marrja e Durrësit i siguroi kompaktësinë territoriale e strategjike.
 
Balsha II, me titullin e ri "Duke i Durrësit", u be sundimtar dhe komandant me fuqi te konsiderueshme ushtarake. Shteti i tij shtrihej nga veriu e deri ne Himarë ne jug ; nga bregdeti Adriatik e deri ne viset e brendshme lindore. Ideja e Balshes II rreth formimit te një mbreterie te vetme, me lidhje ekonomike dhe rrjet rrugor qe ta pershkontepërshkonte atë, ishte një shembull ne Evrope.
 
Osmanlinjtë, te ardhur nga Azia Qendrore, përfituan nga kalbëzimi i Perandorisë Bizantine e i anarkisë feudale ne Evrope. Ata u përhapen ne gadishull pa gjetur pengesë serioze, madje te ftuar nga feudalet ballkanike. Vetëm Balsha II i Shqipërisë nuk u pajtua me pushtuesin e ri, qe po trokiste edhe ne sovranitetin e shtetit te tij. Trupat osmane rrëmbyen Maqedoninë, morën Manastirin, iu afruan Ohrit e Kosturit (1382), duke kercenuarkërcënuar principatën dhe zotërimet shtetërore te Shkodrës. Garnizonet e Balshes II rezistonin,por bujaret e tjerë shqiptare nuk e ndihmuan. Përkundrazi, u percane me tej ndaj pushtuesve te rinj, duke lehtësuar penetrimin me ne thellësi,ne Shqipërinë e Mesme.
Ndërkohë,edhe nga ana tjetër, serbi Lazar e sulmoi Balshen nga prapa dhe, duke shfrytëzuar goditjet turke, rrembeurrëmbeu shpejt Prizrenin, PejenPejën e vise te tjera te Kosovës. Vështruar ne një kënd te gjerë rajonal-strategjik, Balsha II ishte një mendimtar e udhëheqës ushtarak me vizion te qartë.
 
Pra, ndërsa sulmohej nga Lindja prej turqve dhe pabesohej nga Veriu (prej serbeve), ai si strateg shtiu ne dorë Durresin, duke siguruar principatenprincipatën e e tij prej zbarkimeve nga PërëndimiPerëndimi. Turqit, gjithsesi, perparoninpërparonin, duke i dhënë shpresa kundershtarevekundërshtareve te Balshes II. Sulltani urdhëroi një ekspedite te posacmeposaçme për nenshtriminnënshtrimin e Shqipërisë, asgjesiminasgjësimin e ushtrive te Balshes. Kronisti turk Idris bitlisi shkruante : "Kjo fushate kërkonte forca te mëdha, pasi terreni shqiptar ishte i vështirë për t'u depertuardepërtuar, qendrat e banuara ndodheshin ne thellesithellësi te vendit, kalate qenë te fortifikuara... dhe banoret ishin te gjithë trima".
 
Ushtria 40 mijeshemijëshe e Hajredin Pashes hyri ne Shqipëri nëpër luginenluginën e Shkumbinit. Ajo shkretoi,torturoi e rrembeurrem beu skllever. Balsha II ndodhej ne Berat. Ai levizilëvizi shpejt me 1000 luftetareluftëtare pasi nuk priste koha derisa te manovrohej ushtria kryesore qe ndodhej nga Shkodra, drejt MyzeqeseMyzeqesë. Dy komandantet dhe forcat e tyre te pabarabarta (40 me 1) u ndeshen ne (tetor te vitit 1385) ne fushën e Stavres (ne jug te Lushnjes). Ishte beteja e dytë me e madhe pas asaj te DurresitDurrësit dhe luftimeve te tjera te Balshes.
 
Shqiptarët e prijesiprijësi u shfaqen trima dhe mjeshtra, por forcat e shumta te osmaneve ishte e vështirë te perballoheshin. LuftetaretLuftëtaret e pare arbereshe[[Arbëreshët|arbëreshe]] u thyen dhe vete "gjenerali" mbeti i vrarë mes fushbetejesfushëbetejës, si luftetarluftëtar i thjeshtë. Humbja e parakohshme e Balshes II, nuk dha kohe e mundësi te mjaftueshme për konsolidimin e një shteti dhe ushtrie te vetme shqiptare.
 
Prandaj, Principata e Shkodrës u ngushtua ne kufijte e saj te vjetër dhe sundimin e mori trashegimtaritrashëgimtari i Balshes II, nipi i tij, Gjergji II-Strazimir Balsha.