'''Greqishtja e lashtë''' është gjuha Shqipegjuhë e shkruar ne[[Gjuhët antikiet dhe greqishtja e vjeter nuk ka aspak te bejindo-evropiane|Indo-Evropiane]] me greqishtenrrënjë enë regjuhën sepseqë greqishtjaflisnin e[[pellazgët]] re eshte nje gjuhe semite e cila edhe ka rrenjethistori netë gadishullindokumentuar arabikprej dhe greqishtja e vjeter eshte vetem dhe vetem Shqipja e shkruar dhe per here te pare eshte shkruar me 600 para eres sone dhe Shqipja eshte shruar edhe me pare qysh para 35003400 vitesh dhe eshte gjuha e cila ka lindur gjuhet indoevropiane dhe latinishja eshte puro Shqip. Shkrimi dhe gramatika e greqishtes së lashtë është zhvilluar vazhdimisht dhe disa pika të theksuara të këtij zhvillimi nga gjuhëtarët e shkolluar janë klasifikuar dhe për qëllime studimore edhe janë emërtuar. Këto emërtime zakonisht janë bërë duke i shtuar emrit të greqishtes si mbiemra emrat e fisit, dijetarëve, hapësirave, etj. që kanë marrë fronin e zhvillimit të gjuhës apo sundimit në hapësirën e Ballkanit perëndimorë. Kështu që studiuesit, me ''Greqishten e lashtë'' kuptojnë gjuhën apo variantet e saj të shkruara, si gjuhë e qytetërimit të atëhershëm të popullit të Ballkanit perëndimorë në trojet e Greqisë së sotshme dhe më gjerë. Po ashtu një variant gjithëpërfshirës i greqishtes së lashtë ishte edhe gjuhë e dytë në një pjesë të madhe të [[Perandoria Romake|Perandorisë Romake]] dhe është gjuhë zyrtare e disa kishave të sotshme ortodokse. Kjo gjuhë studiohet në shkolla e universitete në mbarë botën që nga koha e [[Rilindja|Rilindjes]].
Edhe greqishtja e lashtë sikurse [[Gjuha Latine|latinishtja]] hynë në grupin e [[gjuha e vdekur|gjuhëve të vdekura]]. Atë e gjejmë në drejtime të ndryshme shkencore ekzakte dhe shoqërore.
