|
Libri ka karakter hulumtues, studimor dhe enciklopedik që zëvendëson mangësinë e një enciklopedia në këtë fushë.
Parathenia (f 3-10) dhe me pas ndjekin me rradhe mendimin mbi poetiken,mendimin estetik si dhe shprehjet e pikepamjeve te tyre ne dramat perkatese. NeNë rradherradhë janejanë trajtuar [[Sami Frasheri]] perpër dramen e tij “[[Besa]]” si dhe [[Fan Noli]] për “[[Izraelite dhe filistine]]” Me pas eshet trajtuar [[Andon Zako Cajupi]] për tre drama te tijat “ 14 vjec dhëndër” ,“Pas vdekjes” “Burri i dheut”. Ne shqyrtim jane marre edhe veprat teatrore te [[Mihal Grameno]]s “[[Mallkimi i gjuhës shqipe]]” dhe “[[Vdekja e Pirros]]” Një vemendje të veçante për vete karakteristikën dhe mungesen e trajtimeve te deri tanishme nenë ketekëtë lami është parë edhe dramaturgjia e [[Gjergj Fishta|Gjergj Fishtës]] nisur nga “Shen Francesku i Asizit “ e “Shqyptari i gjytetnuem” duke vazhduar me dramat e tjera si “Juda makabe”,”[[Gomari Babatasit]]”, ”Barit e Betlemit”e “Shen Luigji Gonzaga" dhe duke kaluar memë tej nete “Shqyptarja e qytetnueme” ,”Odisea”, "Ifigjenia n’Aulli" dhe “Jerina ose Mbretnesha e luleve”
Vend të posaçem zënë si dramat ashtu edhe komedite e [[Kristo Floqi]]t si “Fe e kombesi”,”Triumfi I lirise”, “Karlo Topia”,”Pirro Neoptolemi”,”Komeditë” . Ne rastin e [[Foiqon Postol]]it eshte trajtuar drama me te njejtin titull me romanin “Lulja e kujtimit” si edhe “Detyra e memes “e viti 1921 [[Haki Stermilli]] si nje autor me njenjë kendveshtrim original tejetes se shqiptareve ne trojet e pushtuara nga serbet trajtohet për dramat “Dibrania e mjerueme”,”Dashuni dhe besnikëri”,” Agimi i lumnueshem” “Irena e bukur” ,“Kosovarja”,”Tania” . [[Ethem Haxhiademi]] si trajtues i gjinise se tragjedise eshte pare ne veprat” Ulisi”, ”Akili”, ”Aleksandri”, ”Pirrua”, ”Skenderbeu”, ”Diomedi”, “Abeli”
Në këtë monografi eshteështe trajtuar edhe e vetmja vepër e botuar(1917) e [[Shtjefën Gjecovi]]t “Skandebegut jose t’liruemit prej zgjedhes s’turkut” si edhe melodrama e [[Ndre Zadeja|Ndre Zadesë]] “Ora e Shqypnise” apo edhe drama e [[Zef Mark Harapi]]t me titull” Mustafa Pasha i Shkodres i m(b)rami vezir shqiptar “ (1928)
Një shtyllë të dytë në këtë libër e perbën mendimi estetik shqiptar si dhe pikpamjet ndaj artit. Atorët kryesorë nga të cilët janë qymtuar këto pikpamje janë nga [[Jeronim de Rada]] te Parime të estetikes (1861) , Gjergj Fishta, Fan Noli, [[Faik Konica]], [[Krist Maloki]], Migjeni,[[Odhise Paskali]], [[Anton Xanoni]], [[Aleksander Xhuvani]] dhe [[Kostaq Cipo]].
|
