Versioni i datës 1 shkurt 2011 21:07 redakto Luckas-bot (diskuto \| kontribute) Robotë 48.038 edits v r2.7.1) (roboti shtoj: tt:Йолдыз ← Redaktim më i vjetër		Versioni i datës 8 shkurt 2011 14:39 redakto zhbëje 79.106.109.141 (diskuto) print Ndryshimi më pas →
Rreshti 1: ~~[[Figura:Starsinthesky.jpg\|300px\|right\|thumb\|Mjegullnaja Yjore [[Reja e Madhe Magelanike\|Reja e Madhe Magelanike]]. Pamje të mara nga [[NASA]]/[[Agjencia Hapësinore Evropiane\|ESA]].]]~~ '''Ylli''' është një top i ndritshëm i mbajtur në formë nga graviteti. Ylli më i afërt me Tokën është Dielli, i cili është burimi i energjisë në Tokë. Yjet tjera janë të dukshme nga toka gjatë natës, kur ata nuk janë në drejtim nga Dielli apo të bllokuar nga fenomenet atmosferike. Historikisht, yjet më të shquar në sferën qiellore janë grupuar së bashku, dhe yjet e ndritshëm i janë vene emra të pervecem. Katalogë të shumta të mundshëm janë mbledhur nga astronomët, të cilat japin emërtime të standardizuar për yjet. Rreshti 8: == Historianet dhe zbuluesit e tyre == Historikisht, yjet kanë qenë të rëndësishëm për të qytetërimeve në të gjithë botën. Ata kanë qenë pjesë e praktikave fetare dhe përdorime për navigacion qiellor dhe orientim. Shumë astronomë të lashtë besonin se yjet ishin të vena në një sferë qiellore, dhe se ata ishin të pandryshueshëm. Lëvizjet e Diellit në Horizont ndaj yjeve, është përdorur për të krijuar kalendarë, të cilat mund të përdoren për të rregulluar praktikat, që sot dihen që janë ditët muajt etj. Kalendarit Gregorian, që përdoret aktualisht pothuajse kudo në botë, është një kalendar Diellor bazuar në kënd të boshtit të rrotullimit të Tokës në lidhje me yllin e saj ~~lokal~~lokanjohur tani si SN 185. Në ngjarjet yjore në historinë e regjistruar ishte Supernova SN 1006, ~~Diellin~~e cila u vu re në 1006, dhe me shkrim në lidhje me astronomin Egjiptian Ridvan Ali ibn dhe disa astronomë Kineze. Supernova SN 1054, e cila krijoi Mjegullnajën-Nebulën Gaforrja, ishte vëzhguar nga astronomët Kineze dhe Islame. Grafiku i vjetër i datave të sakta të yjeve u shfaq në astronominë antike egjiptiane në 1534 p.e.s. Katalogët e njohura të yjeve janë krijuar nga astronomët babilonas dhe Mesopotamisë së lashte në fund të mijëvjeçarit të 2 p.e.s., gjate periudhës se Kassite ca 1531-1155 p.e.s. Katalogu i parë i yjeve në astronominë Greke ishte krijuar nga Aristillus në vitet 300 p.e.s., me ndihmen e Timocharis. Katalogu yjeve i Hipparchus (2 p.e.s) duke përfshire 1020 yje është përdorur për të mbledhur katalogun e yjeve të Ptolemeut. Hipparchus është i njohur për zbulimin yllit të ri të regjistruar si Nova. Shume nga yjet dhe emrat e tyre në përdorim sot, rrjedhin nga astronomia Greke. Në dritën e dukshme të qiellit, astronomët Kineze ishin të vetëdijshëm se mund të shfaqeshin dhe yjet të reja. Në 185 pas Krishtit, ata ishin të paret që shkruajtën për Supernovën, e njohur tani si SN 185. Në ngjarjet yjore në historinë e regjistruar ishte Supernova SN 1006, e cila u vu re në 1006, dhe me shkrim në lidhje me astronomin Egjiptian Ridvan Ali ibn dhe disa astronomë Kineze. Supernova SN 1054, e cila krijoi Mjegullnajën-Nebulën Gaforrja, ishte vëzhguar nga astronomët Kineze dhe Islame. Astronomët mesjetare Islamik vendosen emra Arab për shumë yje që janë në përdorim dhe në ditët e sotme. Gjithashtu ata shpiken instrumente të shumta astronomike të cilat mund të llogaritinin pozicionet e yjeve. Nder to, Libri Stars Fikse (964) ishte shkruar nga astronomi Persian Abd al-Rahman al-Sufi, i cili zbuloi një numër të konsiderueshëm te yjeve. Gjithashtu ai zbuloi dhe grupime yjesh (duke përfshire Velorum Omicron dhe grupimin Brocchi), dhe Galaktikat (duke përfshire Galaktiken Andromeda). Në shekullin e 11-te, dijetari persian Ebu Rayhan Biruni përshkroi Galaktikën Rruga e Qumështit si një mori fragmentesh që ka në baze yjet, mjegullnajat, dhe gjithashtu i dha një kuptim të mundshëm Poleve gjate një eklipsi Hënor në 1019.

Ylli: Dallime mes rishikimesh