|
Disa orientalistė perëndimore dhe evangjelistët te krishterë kane kritikuar Muhamedin i cile me sa duket ka pasur një fëmijë (Ibrahim, i cili vdiq në foshnjëri) nga një vajzë skllave e quajtur [[el-Maria Qibtiyya | Maria]] ose Mariyah, i cili ishte një dhuratë nga sundimtari [[Perandoria e krishterë bizantine | Bizantin]] i Egjiptit. Myslimanët e njohin ate si gruaja e Pejgamberit dhe prandaj emri "Nëna e besimtarëve" <ref> Ibn Ishak, Jeta e Muhammedit, f. 653. </ref>. Orientalistė perëndimore megjithatë pretendojnë se Muhamedi nuk u martua me te, sepse ajo nuk donte të konvertonte tek Islami.Megjithate, në Islam një grua nuk duhet të konvertohet në mënyrë që një mysliman ta martoje. <ref> Uilliam Montgomeri Watt, "Muhammedi: Profeti dhe burrë shteti ", f. 195, fq 226, Oxford University Press, ISBN 0-19-881078-4 </ref>
Mos krijimi i Busteve te gdhendura
== Gjendja psikologjike dhe mjekësore ==
Muhammedi nuk është raportuar të ketë pasur konfiskime misterioze në momentet e frymëzimit. Welch, një dijetar i studimeve islamike, në [[Enciklopedia e Islamit]] pohon se përshkrimet grafike te gjendjes së Muhamedit në këto momente mund të konsiderohet si e vërtetë, pasi ato nuk ka të ngjarë të qenë shpikur nga myslimanët me vonë. Sipas Welch, këto konfiskimet duhet të ketë qenë prova më bindëse për origjinën mbinjerëzore te Muhammedit dhe frymëzimin për njerëzit rreth tij. Te tjerët kane miratuar shpjegime alternative për këto konfiskime dhe deklarojne se ai ishte i pushtuar, një falltor, ose një magjistar. Welch shton se ajo qe mbetet e paqartë eshte nëse Muhamedi kishte përvoja të tillë para se ai filloi të shihte veten si një profet dhe nëse po, sa kohë kishte ai të ketë përvoja të tilla. <ref> [[Enciklopedia e Islamit]] online, neni Muhammedi </ref>
Sipas Temkin, cilësimin e parë të''''konfiskimeve epileptike te Muhammedit vjen nga shekulli i 8 historian bizantin Theophanis i cili shkruan se gruaja e Muhamedit ishte shumë e dëshpëruar që ajo, duke qenë me origjinë fisnike, ishte lidhur me një njeri të tillë, i cili ishte jo vetëm i dobët, por edhe epileptik "". Në Mesjetë, perceptimi i përgjithshëm i atyre që vuanin nga epilepsia ishte një njeri i papastër dhe i pashërueshëm i cili mund të jetë pushtuar nga Djalli. Armiqësite politike mes Islamit dhe Krishterimit kontribuan për vazhdimin e akuzës të epilepsise gjatë gjithë mesjetës. Në 1967, ministri i krishterë, i dha Arqidhiakonit Humphrey Prideux përshkrimin e mëposhtëm te vizioneve të Muhamedit :
<blockquote> Ai pretendoi për të marrë të gjitha argumentet e tij nga [[Gabrieli | Engjëlli Gabriel]], dhe se ai u dërgua nga Perëndia i tyre me qëllim për ti ofruar atij. Dhe ndërsa ai ishte subjekt i sëmundjes-në rënie, sa herë që i përshtatet ishte mbi të, ai pretendoi të jetë ne një ekstazë, dhe se engjëlli Gabriel u vinte nga Perëndia me disa mesazhe tek ai. </blockquote>
47 Mjerë ju! Sepse ju ndërtuat varret e profetëve dhe etërit tuaj i patën vrarë ata.
Disa orientalistė moderne perëndimore kane një pamje skeptike të Muhamedit. Prideux, Frank R. Freemon thotë se ai, mendon se Muhamedi kishte "kontroll te vetëdijshëm mbi kursin e parashikimeve dhe mund të pretendonte të ishte në një ekstazë fetare. Epilepsine ai e sheh si të lidhura me simulim". <ref> Frank R. Freemon, A [[diagnozë e diferencuar | Diagnoza e diferencuar ]] e përshkruan frymëzues e Muhamedit Profeti i Islamit, Journal of Epilepsia, 17: 4 23-427, 1976 .</ref>. Gjatë shekullit të nëntëmbëdhjetë, meqenese Islami nuk ishte më një kërcënim politik apo ushtarak ndaj shoqërisë perëndimore, dhe perceptimet e epilepsise ndryshuan, stigma teologjike dhe morale me epilepsine u hoq, epilepsia tani shihej si një çrregullim mjekësore. Orientalisti shekullit të nëntëmbëdhjetë, [[D. S. Margoliouth]] pohon se Muhamedi ka vuajtur nga sëmundja e tokës dhe herë pas here edhe e ka falsifikuar atë për efekt. <ref> ((Cite book | e fundit = Margoliouth | e parë Davidi Samuel = | title = Muhamedi dhe Ngritja e Islamit | viti = 1905 | botuesit Putnam = | page = 46)) [[Aloys Sprenger | Sprenger]] atributet e Muhammedit [[shpalljes]] s [[Epilepsy | përshtatet epileptik]] ose "[[sulmeve konvulsiv | dalldi]] e [ [Catalepsis | cataleptic]]."</ref> <ref>[http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_ (1913) / Mohammed_and_Mohammedanism "Muhamedi dhe myslimanizëm"], [[katolik enciklopedi]], 1913 </ref> Epileptiku më i famshm i shekullit 19, [[Fyodor Dostoevsky]] (d.1881) shkroi se sulmet epileptik kanë një cilësi frymëzues, ai tha se ato janë "të një lartësimi të lartë të subjektivitetit emocional" në të cilën koha qëndron ende. Dostoevski deklaroi se sulmet e tij ishin të ngjashme me ato të Muhammedit: "Ndoshta ajo ishte një çast të tillë, që Muhamedi epileptik fliste kur ai tha se kishte vizituar të gjitha vendet e vendbanimit të All-llahut, brenda një kohe me të shkurtër se sa ajo qe i merr nje shtambë të plotë të ujit të zbrazët veten. "Në një ese që diskuton pikëpamjet e psikologjisë Muhamedit, Franc Bul (1903) është thënë se ka vërejtur se" natyra histerike gjen vështirësi të jashtëzakonshme dhe shpesh paaftësia e plotë për të dallouar të rremen nga e vërtetë ", dhe për këtë kanë menduar të jetë" rruga më e sigurt për të interpretuar papajtueshmëritë e çuditshme në jetën e Pejgamberit. " Në të njëjtën Duncan Macdonald ese Zi (1911) është kredituar me mendimin se "hetimi i frytshëm i jetës së Profetit (duhet) të vazhdojë mbi supozimin se ai ishte krejtësisht një rast patologjik". <ref> ((Cite book | e fundit = Jeffery | Arthur parë = | title = kërkimi i Muhamed Historike | viti = 2000 | botuesit = Prometeu Librat | ISBN 1-57392-787-2 = | page = 346)) </ref>
Studiues modern perëndimor të Islamit kanë kundërshtuar diagnozen e epilepsise. <ref Name="Freemon"/> [[Tor Andrae]] hedh poshtë idenë se gjendja ei frymëzuar është patologjike atribuar atë në një teori shkencore te cekët dhe te nxituar duke argumentuar se ata të cilët konsiderojnë Muhammedi epileptik duhet të konsiderojë të gjitha llojet e gjysmë-i vetëdijshëm dhe ekstazë-si shtete, humbje të rastit të ndërgjegjes, dhe kushte të ngjashme si sulme epileptik. Andrae shkruan se "nese epilepsi është për të treguar vetëm ato sulme të rënda që përfshijnë pasoja serioze për shëndetin fizik dhe mendor, atëherë deklaratë se Muhammed vuajtur nga sëmundja e tokës duhet të refuzohet kategorikisht." [[Caesar Farah]] sugjeron që "shpifje nese rezultoi nga pasion i shekullit të 19-me teoritë shkencore sipërfaqësore të psikologjisë mjekësore." <ref> Shih:
* Caesar Farah, "Islami: Besimi dhe Shërbesat" (2003), Barron's Educational Series, ISBN 0764122266
* Tor Andrae, Muhammed: Njeriu dhe Besimi tij, trans. Theophil Menzel (New York: Harper Torch Book Series, 1960), p.51 </ref> Në''Enciklopedia e Islamit'', thekson se akuza të tilla ishin një tipar tipik i polemikave te krishterë mesjetar evropiane. <ref> Muhamed,''Enciklopedia e Islamit''.</ref> [[Maxime Rodinson]] thotë se ajo është më e mundshme se kushtet e Muhamedit ishte në thelb te njëjtë me atë lloj te gjetur në mistikëve shumë më tepër se sa sëmundja e tokës. <ref> Maxime Rodinson , Muhammed: Profeti i Islamit, p.56 </ref> [[Fazlur Rahman]] kundërshton përshtatjet epileptike për arsyet e mëposhtme: Kushtet e Muhamedit fillon me karrierën e tij në moshën 40 vjeç, sipas traditës konfiskimet janë ''pa ndryshim ' 'nuk lidhur me shpalljen dhe ndodhin vetë. Së fundi, një shoqëri e sofistikuar si Meka ose Medina do të kishte identifikuar në mënyrë të qartë dhe definitivisht epilepsine. <ref> [[] Fazlur Rahman],''Islami'', [[University of Chicago Press]], f.13 </ ref> [[Uilliam Montgomeri Watt]] gjithashtu nuk është dakord me diagnozën e epilepsise, duke thënë se "ka arsye të vërtetë për të parë një të tillë si dicka te përpunuar. " , Ai thotë se "epilepsia çon në degjenerim fizike dhe mendore, dhe nuk kishte shenja te tilla tek Muhamedi." Më pas, ai shkon më tej dhe thekson se Muhamedi ishte psiqikisht i shëndoshë në përgjithësi: "Ai (Muhamedi) ishte i qartë në zotërim të plotë te fakulteteve të tij në fund të jetës së tij." Watt përfundon duke u shprehur "Është e pabesueshme që një person që i nënshtrohet epilepsise, apo histerise, apo edhe i përshtatet ne menyre te papërmbajtshëme emocioneve, mund të ketë qenë udhëheqës aktiv i ekspeditave ushtarake, ose udhëzues largpamës të një qyteti-shteti dhe një rrjeti e komuniteti fetar, por gjithë këtë e dimë Muhammedin të ketë qenë." <ref> Shih:
* W. Montgomery Watt, Richard Bell. "Bell Hyrje në Kur'an" (1995) Edinburgh University Press. ISBN 0748605975, f. 17-18;
* ((Cite book | e fundit = Watt | para = W. Bush Montgomeri | url = http://www.fordham.edu/halsall/med/watt.html|title=Muhammad: Profeti dhe Statesman | viti = 1961 | botuesit = Oxford University Press | ISBN 0-19-881078-4 = | page = 19)) </ref>
48 Duke vepruar në këtë mënyrë, ju dëshmoni se i miratoni veprat e etërve tuaj; në fakt ata vranë profetët dhe ju ndërtoni varret e tyre.
Frank R. Freemon (1976) mendon se arsyet e mësipërmete cilat jepen nga biografet moderne e Muhamedit në refuzimin e epilepsi vijnë nga keqkuptimet e përhapur në lidhje me llojet e ndryshme të epilepsise. Në diagnozën diferenciale te tij, ai hedh poshtë hallucinacionet skizofrenike, <ref> Freemon fillon diagnozen diferenciale te tij, duke argumentuar se "njeriu duhet të mbaj mend se pasuesit e frymëzuar Muhamedi kane jetuar nga afër me atë në ministrinë e tij të hershme dhe të pasuksesshme, këto individë dëshmuan per të njëjtën udhëheqje te shkëlqyer dhe zgjerimin e shtetit islamik pas vdekjes së tij" . Ai kështu hedh poshtë tezën e hallucinacione skizofrenike duke argumentuar se [[ndikimi]] i skizofrenise vështirë se mund të frymëzojnë besnikërinë këmbëngulës te pasuesve të hershem. "Kjo është gjithashtu e pamundur që një person me fakultet logjike të demtuara dhe elemente të tjera të [[menduar çrregullim|skizofrenike ]] mund të udhëzojë fatet politike dhe ushtarake të shtetit te hershm islam." <ref> perdorime të drogës-nxitin ndryshime mendore të tilla si mund të ndodhë pas bimëve që përmbajnë materiale të paket hallucinogjene </ref> Freemon e bën këtë për dy arsye: Nuk mund të justifikojë fillimin e shpejtë, gati konvulsiv te këtyre . Për më tepër, pa bindje personale te realitetit të vizioneve të tij, Muhamedi nuk mund të ketë bindur pasuesit e tij të mprehtë. <ref>, [[sulm i rastit ishemike]] s </ref> Sipas Freemon, "Shumë nga këto parashikon ndodhur gjatë shumë gjatë një periudhe kohore për të sugjeruar se sulmet e rastit ishemike, dhe pa deficite neurologic jashtë sferës psikike u vunë re. "</ref>, [[hypoglycemia]] <ref> Freemon argumenton se kohëzgjatja e gjatë, mungesa e përkeqësimit të, dhe të bëjë presion konvulsiv hypoglycemia gjasa </ ref>, [[labyrinthitis]], [[sëmundja e Ménière]], ose e [[veshit të brendshëm]]. <ref> Ai argumenton se mungesa e rregullave të vertigo nga labyrinthitis, sëmundje Meniere, apo të tjera të brendshme Maladies vesh . </ref>. Në fund, Freemon argumenton se nëse dikush do të detyruar për të bërë një diagnozë per kapjen psikomotorike [[epilepsie e përkohshëme e lobit]] do të jetë më i fortë, edhe pse mungesa jonë shkencore si dhe të njohurive historike e bën të pamundur vendimin e qartë. Freemon citon dëshmi mbështetëse dhe përkundër kësaj diagnoze. <ref> Përkrahja këtë diagnozë, ai përmend fillimin konvulsiv, mos mbajtjen me humbjen e ndërgjegjjes, mosfunksionimin autonom dhe pamje hallucinuese. Në dëshmi kundër diagnozes ai përmend moshën e vonë , mungesa e njohjes se konfiskimeve epileptike nga bashkëkohësit e tij, dhe në fund , deklarata poetiketë organizuar në periudhën e menjëhershme postictal. </ref> Në fund, Freemon pohon se një diagnozë mjekësore nuk duhet të injorojë mesazhin moral te Muhamedit për shkak se ajo është po aq e mundshme, ndoshta më shumë të ngjarë, sepse Perëndia komunikon me një person në një gjendje anormale te mendjes. <ref> Freemon shpjegon këtë duke cituar William James "Ashtu si primar tonë të gjerë zgjuar ndërgjegjen e gjuan hapur shqisat tona për prekjen e gjërat materiale, kështu që është e mundshme se logjikisht në qoftë se ka agjenci më të larta shpirtërore që mund të na kontaktojne direkt, gjendja e tyre psikologjik duke bërë kështu që mund të jetë pronë tonë për një rajon te nënndërgjegjeshëm i cili vetëm duhet të japin qasje në to. Jetës së zgjuar mund të mbyllë një derë e cila vë në gjumë subkoshiencën ose mund të qëndrojnë të hapura. "</ref> Nga një mysliman pikëpamje, Freemon thotë gjendja mendore e Muhammed në kohën e shpalljes të shtetit ishte unike dhe prandaj nuk është e përshtatshme për t'u diskutuar ne menyre mjekësore ose shkencore. <ref name="Freemon"/> Në reagimin e nenit Freemon së, GM. S. Megahed, një neurolog mysliman ka kritikuar kete artikull duke argumentuar se nuk ka shpjegim shkencor për shumë fenomene fetare, dhe që nëse mesazhi Muhammedi është një rezultat i kapjeve e psikomotorike, atëherë në të njëjtën bazë Moisiut dhe porosite e Jezusit do të jetë rezultat i kapjet psikomotorike. Në përgjigje, Freemon i atribuon reagime të tilla negative në lidhje me artikullin e tij për idetë e gabuara të përgjithshme në lidhje me epilepsine si një kusht negativ. Freemon tha se ai ka në plan të shkruajë një artikull mbi magjitë frymëzues të [[Shen Pavli (apostull) | Shen Pavlit]], por ekzistenca e keqkuptimeve të tilla ka shkaktuar që ai ta anulloje atë. <ref> Letra të Editorit, Journal of Epilepsia. 18 (2), 1977. </ref>
49 Për këtë arsye edhe urtësia e Perëndisë tha: "Unë do t`u dërgoj profetë dhe apostuj, dhe ata do të vrasin disa prej tyre kurse të tjerët do t`i përndjekin",
50 me qëllim që këtij brezi t`i kërkohet llogari për gjakun e të gjithë profetëve, i cili u derdh që nga krijimi i botës:(Luka 11)
27 Mjerë ju, skribë e farizenj, ju hipokritë! Sepse ju ngjani me varret e lyera me gëlqere, që nga jashtë duken vërtet të bukura, por nga brenda janë plot eshtra të vdekurish e gjithë papastërti.
28 Po kështu edhe ju, nga jashtë dukeni vërtet njerëz të drejtë, por nga brenda jeni plot hipokrizi dhe paudhësi.
29 Mjerë ju, skribë e farizenj, ju hipokritë! Sepse ju ndërtoni varret e profetëve dhe stolisni përmendoret e të drejtëve(Mateu 23)
Levitiku - Kapitulli 26
1 "Nuk do të bëni idhuj, nuk do të ngrini figura të gdhendura ose ndonjë kolonë dhe nuk do të vendosni në vendin tuaj asnjë gur të stolisur me figura, me qëllim që të përuleni para tij; sepse unë jam Zoti, Perëndia juaj.
9 Ata që prodhojnë shëmbëlltyra të gdhendura janë krejt kotësi; gjërat e tyre më të çmuara nuk hyjnë fare në punë; dëshmitarët e tyre nuk shohin dhe as nuk kuptojnë gjë, prandaj do të mbulohen me turp.
10 Kush prodhon një zot apo shkrin një shëmbëlltyrë të gdhendur pa patur fare dobi?
11 Ja, të gjithë shokët e këtij personi do të shushaten; vetë artizanët nuk janë veçse njerëz. Le të mblidhen të gjithë dhe le të paraqiten. Do të tremben dhe do të turpërohen njëkohësisht.(Isaia 44)
8 Unë jam Zoti, ky është emri im; nuk do t`i jap lavdinë time asnjë tjetri, as lavdërimet e mia shëmbëlltyrave të gdhendura.(Isaia 42)
3 Do të rrënoni altarët e tyre, do të copëtoni kolonat e tyre të shenjta, do t`u vini flakën Asherimëve të tyre, do të rrëzoni shëmbëlltyrat e gdhendura të perëndive të tyre, do të zhdukni emrin e tyre nga këto vende.(Ligji i Përtërirë 12)
5 Por me ta do të silleni kështu: do të shkatërroni altarët e tyre, do të copëtoni kolonat e tyre të shenjta, do të rrëzoni Asherimet e tyre dhe do t`u vini flakën shëmbëlltyrave të tyre të gdhendura.(Ligji i Përtërirë 7)
23 Ruhuni se harroni besëlidhjen që Zoti, Perëndia juaj, ka lidhur me ju, dhe bëni ndonjë shëmbëlltyrë të gdhendur në trajtën e çfarëdo gjëje që Zoti, Perëndia yt, e ka ndaluar.(Isaia 4)
17 Çdo njeri atëherë bëhet budalla, pa njohuri, çdo argjendar ka turp për shëmbëlltyrën e tij të gdhendur, sepse shëmbëlltyra e tij e derdhur është një gënjeshtër, dhe nuk ka frymë jetësore në to.
18 Janë kotësi, vepra mashtrimi; në kohën e ndëshkimit të tyre do të zhduken(Jeremia 51)
2 Kështu thotë Zoti: "Mos mësoni të ndiqni rrugën e kombeve dhe mos kini frikë nga shenjat e qiellit, sepse janë kombet që kanë frikë prej tyre.
3 Sepse zakonet e popujve janë kotësi: sepse është si dikush që pret një dru në pyll, puna e duarve të një punëtori me sëpatë.
4 E zbukurojnë me argjend dhe me ar, e fiksojnë me gozhda dhe çekiçë që të mos lëvizë nga vendi.
5 Idhujt qëndrojnë drejt si një palmë dhe nuk mund të flasin; duhet t`i mbartësh, sepse nuk mund të ecin. Mos kini frikë prej tyre, sepse nuk mund të bëjnë asnjë të keqe dhe as që kanë mundësinë të bëjnë të mirë".(Jeremia 10)
==Motive personale ==
|
