Qyteti: Dallime mes rishikimesh

Me kalimin e kohës mënyra e banimit ka pësuar evolucion dhe ka ndryshuar edhe të menduarit rreth banimit, njeriu i sotëm i cili të banuarit e kupton si vendi ku ai jeton i cili vend duhet të plotësoj: përveç mbrojtjes nga kushtet atmosferike edhe shumë nevoja tjera të cilat janë të nevojshme për jetesë (kushtet e një jetese të mirë, të shëndoshë, humane, pastaj kulturore, estetike, etike etj.), të ketë luksin e duhur të jetesës, të mundësoj zhvillimin e jetës normale etj., Për dallim nga ai i kohërave të lashta i cili të banuarit e kuptonte si mbrojtje nga egërsirat dhe nga disa rreziqe tjera natyrore.

 

Sipas institutit ndërkombëtar të statistikave në vitin 1887, është vendosur që për qytet të madh të merren qytetet me mbi 100 000 banorë. Në Evropën paraindustriale me disa përjashtime nu kishte qytete të mëdha. Zakonisht qytetet kishin numër shumë më të vogël. Në mesjetë mjaftonte që vendbanimi që kishte 20 000 banorë e të thirrej qytet i madh. Mirëpo kjo ndryshojë dhe në shekullin XIX në kufiri ndarës në mes qytetit dhe qytetit të madhë ishte 50 000 banorë.

 

Pra Banimi, si shfrytëzuesi më i madh i hapësirës, është aktiviteti më themelor i vendbanimeve që ndikon në rrjedhën e zhvillimit të gjithëmbarshëm të shoqërisë, dhe njëherazi është komponentë e rëndësishme e zhvillimit ekonomiko- social, gjegjësisht të standardit jetësor të qytetarëve në përgjithësi.

Banimi është standard kyç në mbarëvajtjen dhe stabilitetin shoqëror, e kjo sidomos kur kemi të bëjmë me banimin në qendrat urbane. Nga kjo rrjedh se, banimi bashkëkohor është shumë më kompleks se sa i mëhershmi dhe se ai duhet të jetë sa më përmbajtjesor. Ai sot para së gjithash duhet t'i plotësojë kushtet e një jetese të mirë, të shëndoshë, humane, pastaj kulturore, estetike, etike etj. dhe atë jo vetëm në kuadër të njësisë së banimit (banesës), por edhe jashtë saj, duke i kompletuar të gjitha Term që përdoret në shoqëri dhe në disa shkenca për caktimin shkallës së zhvillimit të një vendbanimi.

 

== Shiko edhe këtë ==