Kushtëzimi klasik: Dallime mes rishikimesh

[redaktim i pashqyrtuar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
v redaktim
v redaktim
Rreshti 1:
'''Kushtëzimi Klasik''' quhet forma e të mësuarit gjatë së cilës një ngacmues shoqërohet me një ngacmues tjetër që shkakton një reagim të caktuar. Disa herë quhet edhe kushtëzim provizor ose kushtëzim përgjegjës.
 
==Terminologjia e Kushtëzimit Klasik==
 
Termat për të cilët mund të diskutohet në Kushtëzimin Klasik janë: ''ngacmues i pakushtëzuar, reagim i pakushtëzuar, ngacmues i pakushtëzuar, reagim i kushtëzuar.
Line 8 ⟶ 6:
 
* '''Reagim i Pakushtëzuar (RP)''' quhet një reagim i shkaktuar nga (NP). Shëmbuj të reagimeve të pakushtëzuara janë: tendosja e trupit kur dëgjoni një zë të lartë, brofja nga shpimi i gjilpërës, të shmangurit me shpejtësi prej një objekti që flaket mbi ju etj.
 
Termi reagim '''i pakushtëzuar''' përdoret për një sjellje që nuk është e nevojshme të përjetohet si reagim ndaj një ngacmueci në situatën aktuale. Ajo është ndoshta një refleks i programuar gjenetikisht, ose mund të jetë mësuar më parë.
 
E rëndësishme është që subjekti manifeston automatikisht reagime të pakushtëzuara, kur ndeshet me një ngacmues të pakushtëzuar. Nga ana tjetës në qoftë se ngacmuesi i pakushtëzuar shfaqet dhe vepron në mënyrë të vazhduar menjëherë pas disa ngacmuesisht neutrale si për shëmbull një zile, atëherë ngacmuesi neutral edhe i vetëm do të mjaftojë për të shkaktuar reagim.
 
Line 16 ⟶ 12:
 
* '''Reagim i Kushtëzuar (RK)''' quhet reagimi i ri i cili stimulohet nga ngacmuesi i kushtëzuar.
 
==Kushtëzimi Klasik i proçeseve fiziologjike dhe i emocioneve.==
 
===Eksperimenti i Ivan Pavlov.===
 
 
 
 
 
===Eksperimenti i John Watson mbi kushtëzimin klasik të emocioneve.===
 
Në vitin [[1920]] [[John Watson]] dhe asistentja e tij [[Rosalie Rayner]] kryen një eksperiment të famshëm. Edhe pse në thelb nuk ishte kushtëzim i pastër, ai shërben si ilustrim i parimeve të kushtëzimit klasik.
 
Watson ishte i interesuar sesi mësoheshin [[Emocioni|emocionet njerëzore]]. Ai testoi një fëmijë [[11]] muajsh të quajtur [[Albert]], për të [[Vëzhgoj|vëzhguar]] sesi do të reagonte ndaj një shumëllojshmërie ngacmuesish, ku përfshiheshin një [[kavie e bardhë]], një [[lepur]], maska dhe një top pambuku.
[[Reagim|Reagimi]] i Albertit qe pozitiv ndaj gjithë këtyre objekteve dhe ai i prekte ato sa herë që i jepej mundësia.
 
Për të shkaktuar një reagim frike, [[Watson]] duke i rënë një shufre çeliku me çekiç realizoi një zhurmë të fortë të pakëndshme '''(NP)''', e cila i vinte fëmijës nga mbrapa sa herë që ai prekte kavien e bardhë '''(NK)'''. Alberti sigurisht reagonte duke qarë fort '''(RP)'''.
Pas 5-6 provash, vetëm pamja e [[kavies së bardhë]] '''(NK)''' bënte që Alberti të shpërthente me të qara '''(RK)'''. [[Watsoni]] e kishte stërvitur Albertin e vogël që të lidhte shfaqjen e një zhurmë të lartë me njërin prej ngacmuesve, dhe në këtë rast me kavien e bardhë.
 
Ai arriti në përfundimin se shumë [[Emocion|emocione]], si pozitive ashtu dhe negative mësohen në këtë mënyrë.
 
Kushtëzimin Klasike ndeshim në çdo aspekt të jetës dhe në një pafundësi situatash. Për shëmbull, mundet që ju ende ta lidhni aromën e këndshme te një [[Ushqim|ushqimi]] me gëzimin e një [[Ngjarje|ngjarjeje]] të veçantë në [[Jeta|jetën]] tuaj.
 
 
 
==Parimet themelore të Kushtëzimit Klasik==