Wikipedia

Adriano Leite Ribeiro

futbollist brazilian

Adriano Leite Ribeiro (lindur më 17 shkurt 1982), i njohur gjerësisht si Adriano është një ish futbollist profesionist brazilian i cili luante si sulmues.[3]

Adriano

Adriano në vitin 2009
Të dhënat vetjake
Emri i plotëAdriano Leite Ribeiro[1]
Datëlindja (1982-02-17) shkurt 17, 1982 (42 vjeç)[1]
VendlindjaRio de Janeiro, Brazil[2]
Gjatësia1.89 m (6 ft 2 in)[2]
PozicioniSulmues
Karriera me të rinjtë
1997–1999Flamengo
Karriera me klube*
VitetKlubiNdeshje(Golat)
2000–2001Flamengo24(10)
2001–2002Internazionale8(1)
2002→ Fiorentina (huazim)15(6)
2002–2004Parma37(23)
2004–2009Internazionale115(47)
2008→ São Paulo (huazim)29(17)
2009–2010Flamengo32(19)
2010–2011Roma5(0)
2011–2012Corinthians4(1)
2012Flamengo0(0)
2014Atlético Paranaense1(0)
2016Miami United1(0)
Gjithsej242(107)
Karriera ndërkombëtare
1999Brazili U175(0)
2001–2002Brazili U209(6)
2000–2010Brazili48(27)
*Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase

Adriano e nisi karrierën si profesionist në Brazil te Flamengo. Në vitin 2001, ai u transferua në Itali, fillimisht te Interi. Atje braziliani u bë një nga lojtarët më të mirë të botës, duke fituar pseudonimin L'Imperatore. Në vitin 2004 dhe 2005, ai u rendit brënda 10 lojtarëve më të mirë për çmimin prestigjoz Topi i Artë si dhe u shpall fitues i çmimit golashënuesi më i mirë nga IFFHS. Ai ishte vendimtar në fitimin e Scudettos në sezonin 2005–06. Megjithatë, karriera e tij pësoi rënje drastike pas vdekjes së babait të tij, duke bërë që ai të kishte probleme me depresionin, alkoolin, dëmtimet si dhe formën negative. Në vitin 2009, ai u rikthye në Brazil, duke fituar kampionatin me Flamengon dhe Corinthiansin. Ai u tërhoq nga futbolli në vitin 2016 në moshën 34 vjeç.

Adriano bëri debutimin e tij me Brazilin në moshën 18 vjeç dhe u konsiderua si pasardhësi i Ronaldos.[4] Në mungesë të tij, ai udhëhoqi Brazilin drejt fitimit të Copa América 2004, duke u shpallur golashënuesi më i mirë me shtatë gola.[5] Ai gjithashtu fitoi Kupën e Konfederatave një vit më pas, duke u shpallur sërisht golashënuesi më i mirë me pesë gola. Gjatë Kupës së Botës 2006, ai ishte pjesë e katërshes sulmuese të lavdëruar nga media sëbashku me Ronaldon, Ronaldinhon dhe Kakán.

Karriera me klube Redakto

Flamengo Redakto

Adriano e nisi karrierën e tij në vitin 1999 me ekipin e të rinjëve të Flamengo. Ai debutoi me ekipin e parë më 2 shkurt 2000 në ndeshjen kundër Botafogos e vlefshme për Torneio Rio-São Paulo. Katër ditë më pas, ai shënoi golin e parë si profesionist kundër São Paulos në të njëjtin kompeticion.[6]

Internazionale Redakto

Pavarësisht se firmosi një kontratë të re dy-vjeçare me Flamengon, Adriano u transferua te Interi në verën e vitit 2001; Zikaltrit shitën mesfushorin Vampeta te Paris Saint-Germain për 9.7 milion € dhe më pas te Flamengo.[7] Adriano shënoi golin e parë me Interin në ndeshjen miqësore kundër Real Madridit.[8] Debutimi i tij në Serie A erdhi më 9 shtator 2001 në barazimin 2–2 kundër Veronës në transfertë.[9]

Adriano shënoi golin e parë zyrtar me Interin në ndeshjen e dytë të kampionatit kundër Venezias.[10][11] Më 20 shtator, ai luajti ndeshjen e parë në kompeticionet evropiane kundër ekipit rumun SR Brașov në fazën e grupeve të Kupës UEFA.[12] Adriano nuk gjeti hapsira në pjesën e parë të sezonit nën drejtimin e trajnerit Héctor Cúper,[13] duke bërë që klubi t'a huazonte te Fiorentina deri në përfundim të sezonit.[14][15] Ai shënoi gjashtë gola në 15 ndeshje me Fiorentinën,[16] të cilat nuk ishin të mjaftueshëm pasi klubi u rrëzua në Serie B.[17]

Parma Redakto

Në qershor 2002, Adriano u transferua te Parma në një marrëveshje dy-vjeçare bashkpronësie me Interin.[18] Si pjesë e marrëveshjes, Fabio Cannavaro kaloi te Zikaltrit.[19] Ai debutoi më 15 gusht në ndeshjen e Superkupës Italiane kundër Juventusit, me Parmën që u mposht 2–1.[20] Adriano e fitoi vendin e titullarit në sezonin e tij të parë me klubin pas largimit të Marco Di Vaios te Juventusi,[21] duke formuar një dyshe të suksesshme sulmi me rumunin Adrian Mutu. Më 3 tetor, ai shënoi golin e parë në Kupën UEFA në ndeshjen e fazës së grupeve kundër CSKA Moskva.[22] Falë kontributit të tij, Parma siguroi një vend në Kupën UEFA për sezonin e ardhshëm, duke u renditur në vendin e 5të.[23][24]

Më 2 nëntor 2003, Adriano pësoi një dëmtim në kofshë në ndeshjen kundër Brescias;[25][26] deri në këtë ndeshje, ai kishte shënuar shtatë gola në kampionat.[27] Rikthimi i tij erdhi në transfertën kundër Udineses në janar 2004, ndeshje në të cilën ai shënoi golin e vetëm të ekipit të tij; me këtë gol, ai hyri në listën e 10 golashënuesve më të mirë në historinë e Parmës në Serie A (23 gola).[28]

Rikthimi te Internazionale Redakto

2004–2006: Vitet si protagonist dhe trofetë e parë Redakto

Më 21 janar 2004, Adriano u rikthye te Interi duke firmosur një kontratë deri në qershor 2008. Klubi pagoi 23.4 milion € për kartonin e tij.[29][30] Ai e fitoi vendin e titullarit menjëherë nën drejtimin e trajnerit Alberto Zaccheroni, duke krijuar një partneritet në sulm me Christian Vierin.[31] Gjatë pjesës së dytë sezonit 2003–04, ai shënoi 9 gola në 16 ndeshje në kampionat,[32] përfshirë golin e fitores kundër ish ekipit të tij Parmës në javën e 37të si dhe një dopietë në javën e fundit kundër Empolit, duke ndihmuar Interin të siguronte një biletë në UEFA Ligën e Kampioneve sezonin e ardhshëm.[33][34]

Pas mbërritjes së Roberto Mancinit si trajneri i ri i ekipit,[35] Adriano bëri debutimin e tij në Ligën e Kampioneve, duke shënuar në transfertën kundër Baselit.[36] Ai gjithashtu shënoi një dopietë në ndeshjen e kthimit, me Interin që u kualifikua në fazën me eliminim direkt.[37] Më 2 nëntor 2004, Adriano mori kartonin e kuq të parë dhe të vetëm të karrierës kundër Valencias në Ligën e Kampioneve pasi reagoi ndaj provokimeve të lojtarit kundërshtar Marco Caneira.[38] Në fund të vitit, ai u rendit në vendin e gjashtë për Topin e Artë.[39]

Adriano shënoi 16 gola në kampionat gjatë sezonit 2004–05, përfshirë edhe tregolëshin e parë në Serie A kundër Messinës.[40] Në Ligën e Kampioneve, ai realizoi një tregolësh kundër Portos në ndeshjen e kthimit të raundit të 16-tave, duke e kualifikuar Interin në çerek-finale.[41] Në qershor, Adriano fitoi trofeun e parë me Zikaltrit, Kupën e Italisë, duke shënuar një dopietë kundër Romës në finalen e parë në Stadio Olimpico.[42] Interi fitoi edhe finalen e dytë në San Siro me rezultatin 1–0.[43] Në ndeshjen e superkupës kundër Juventusit, Adriano asistoi golin vendimtar të argjentinasit Verón në kohën shtesë, duke fituar trofeun e dytë me Interin.[44]

Adriano e nisi sezonin e ri me një tregolësh kundër Trevisos në javën e parë të kampionatit (kjo ishte ndeshja e parë e tyre në elitën e futbollit italian).[45][46] Pas kësaj, ai firmosi një kontratë të re me Interin deri në qershor 2010.[47] Në Ligën e Kampioneve, ai shënoi një tregolësh kundër Artmedia Bratislavës në fazën e grupeve.[48] Më 11 dhjetor, Adriano shënoi dy gola në Derby della Madonnina kundër Milanit, duke i dhënë Interit fitoren e parë në derbi pas tre vitesh.[49] Pas kësaj, ai shënoi në ndeshjen e parë çerek-finale të Ligës së Kampioneve kundër Villarrealit,[50] duke barazuar rekordin e Sandro Mazzolës për numrin e golave të shënuar në Ligën e Kampioneve për Interin (16).[51] Në përfundim të sezonit, Interi e fitoi sërisht kupën,[52] si dhe i'u dha titulli i kampionatit pas rrëzimit të Juventusit për trukim ndeshjesh si pjesë e Calciopolit.[53] Në gusht, Interi mposhti Romën 4–3 me përmbysje në San Siro në finalen e Superkupës; Adriano luajti si titullar dhe u zëvëndësua në minutën e 61të nga Hernán Crespo.[54][55]

2006–2008: Rënja nga forma dhe huazimi te São Paulo Redakto

 
Adriano duke luajtur në Brazil me São Paulon, 2 mars 2008.

Adriano e humbi vendin e titullarit në sezonin 2006–07 pas mbërritjes së sulmuesit suedez Zlatan Ibrahimović.[56][57] Ai shënoi golin e parë të sezonit më 23 dhjetor kundër Atalantës, duke i dhënë fund një zbrazëtije nëntë-mujore pa gol.[58] Ky sezon u karakterizua nga mungesa e formës dhe problemet disiplinore:[59][60][61][62] në shkurt 2007, Adriano humbi seancën stërvitore për shkak se kishte qënë në një parti deri në orët e para të mëngjesit duke festuar ditëlindjen e tij. Për këtë veprim trajneri Mancini e la në stol për ndeshjen e Ligës së Kampioneve kundër Valencias dhe asaj në kampionat kundër Catanias.[63] Pavarësisht problemeve brënda dhe jashtë fushe,[64] Adriano sërisht dha kontributin e tij në fitimin e Scudettos, duke shënuar 5 gola në 23 ndeshje.[65]

Në verën e vitit 2007, Adriano rrëfeu për ndikimin që pati vdekja e babait të tij, ndarja nga e fejuara e tij Danielle dhe varësinë që kishte krijuar ndaj alkoolit.[66] Në nisjen e sezonit ai u la jashtë listës së lojtarëve që do të luanin në Ligën e Kampioneve.[67] Më 16 nëntor, presidenti Massimo Moratti e dërgoi në Brazil për të fituar formën fizike dhe për t'u përballur me varësinë e tij ndaj alkoolit.[68] Edhe pse agjenti i tij mohoi zërat për një transferim në Brazil, Adriano deklaroi se ai ishte i gatshëm për t'u larguar nga Zikaltrit me qëllim për të luajtur më shumë; sipas raportimeve, West Ham United dhe Manchester City kishin treguar interes për brazilianin.[69]

Pavarësisht se Moratti dhe drejtori sportiv Marco Branca shprehën dëshirën që Adriano të rikthehej në ekip në janar,[70][71] ai u huazua te São Paulo deri në përfundim të sezonit 2007–08.[72][73] Adriano shënoi dy gola në debutimin e tij me klubin në fitoren 2–1 kundër Guaratinguetá në ndeshjen hapëse të Campeonato Paulista. Gjatë pjesës së dytë sezonit 2007–08, Adriano rifitoi formën sportive,[74][75] duke shënuar 17 gola në 29 ndeshje,[76][77] edhe pse vazhdoi me problemet disiplinore: më 29 shkurt, ai u gjobit nga klubi pasi arriti 30 minuta me vonesë në stërvitje.[78] Më 17 qershor, drejtori sportiv i klubit Carlos Augusto de Barros e Silva njoftoi se Adriano do të rikthehej te Interi për sezonin e ardhshëm.[79]

2008–2009: Sezoni i fundit në Milano dhe largimi Redakto

 
Adriano duke shënuar në Derby della Madonnina kundër Milanit, shkurt 2009.

Adriano u rikthye te Interi në verën e vitit 2008 duke degjur portugezin José Mourinho si trajnerin e ri të ekipit.[80][81] Në fazën e grupeve të Ligës së Kampioneve, ai shënoi në ndeshjet kundër Panathinaikos dhe Anorthosis Famagusta, duke u bërë golashënuesi i dytë më i mirë i Interit në kompeticion me 18 gola.[82] Pavarësisht nisjes premtuese të sezonit,[83][84] Adriano sërisht pati probleme disiplinore,[85] duke u lënë në stol nga Mourinho.[86] Në dhjetor, klubi e lejoi të kthehej në Brazil për pushimet dimërore më herët nga se ishte planifikuar. Në prill, pasi nuk u kthye në kohë pas grumbullimit me kombëtaren braziliane,[87][88][89] kontrata e Adrianos me klubin u ndërpre menjëherë, duke e bërë atë një lojtar të lirë.[90][91] Adriano shënoi gjithsej 74 gola në të gjitha kompeticionet me Zikaltrit, duke fituar gjashtë trofe.[92]

Rikthimi te Flamengo Redakto

 
Adriano duke festuar një gol me Flamengon.

Më 6 maj 2009, Adriano firmosi një kontratë një-vjeçare me Flamengon, klub me të cilin filloi karrierën si protagonist.[93] Ai debutoi me ekipin më 31 maj, duke shënuar kundër Atlético Paranaense.[94][95] Një muaj më pas, ai shënoi tregolëshin e parë në Brazil në fitoren 4–0 kundër Internacional në Série A braziliane.[96]

Ashtu si te São Paulo një vit e gjysëm më parë, Adriano e rifitoi sërisht formën sportive në Brazil,[97] duke qënë vendimtar për Flamengon në fitimin e kampionatit.[98][99] Ai shënoi 19 gola, duke u shpallur golashënuesi më i mirë sëbashku me Diego Tardellin.[100]

Roma Redakto

Më 8 qershor 2010, Adriano u rikthye në Itali në moshën 28 vjeç duke firmosur një kontratë tre-vjeçare me Romën.[101] Rroga e tij vjetore u raportua të ishte 5 milion €.[102] Gjatë prezantimit, ai mori fanellën me numrin 8.[103][104] Ai debutoi më 21 gusht në ndeshjen e Superkupës Italiane kundër Interit, me Romën që u mposht 3–1 në San Siro.[105] Qëndrimi i tij në kryeqytet u karakterizua nga forma sportive e dobët dhe mungesa e angazhimit,[106] duke bërë që në mars 2011 klubi t'i ndërpriste kontratën, duke i dhënë fund marrëveshjes pas shtatë muajsh: ai luajti 8 ndeshje me Romën pa mundur të shënojë.[107][108]

Corinthians Redakto

Pas qëndrimit të shkurtër te Roma, Adriano u rikthye në Brazil duke firmosur një kontratë një-vjeçare me Corinthians.[109][110][111] Më 19 prill, ai këputi tendinën e akilit gjatë një seance stërvitore, duke qëndruar jashtë fushave për gjashtë muaj.[112] Ai luajti ndeshjen e parë pas rikthimit nga dëmtimi më 9 tetor në suksesin 1–0 kundër Atlético Goianiense.[113] Njëmbëdhjetë ditë më pas, ai shënoi golin e parë me klubin në fitoren vendimtare kundër Atlético Mineiro, duke i dhënë ekipit një avantazh prej dy pikësh në kampionat me dy ndeshje të mbetura.[114] Më 4 dhjetor, Corinthians fitoi kampionatin për herë të pestë në histori; goli kundër Atlético Mineiro ishte i vetmi që Adriano shënoi gjatë seasonit.[115]

Më 12 mars 2012, Adriano u la i lirë nga klubi për shkak të formës fizike dhe humbjes së interesit.[116][117]

Vitet e fundit dhe tërheqja nga futbolli Redakto

Në gusht 2012, Adriano u rikthye sërisht te Flamengo.[118] Tre muaj më pas, pas probleme me mbipeshën dhe deklaratave për një tërheqje të mundshme nga futbolli,[119] Adrianos i'u ndërpre kontrata dhe ai ngeli sërisht pa ekip.[120] Në qershor 2013, Internacional hoqi dorë nga tratativa për të firmosur me 31-vjeçarin për shkak të procesit të gjatë që ai kishte nevojë për të humbur peshë dhe rifituar formën fizike.[121]

Më 11 shkurt 2014, pas pothuajse një viti pa ekip, Adriano firmosi me Atlético Paranaense.[122] Megjithatë, aventura e tij e klubin zgjati dy muaj pas ndërprerjes së kontratës: gjatë kohës së tij te Furacão, Adriano shënoi golin e parë pas plot dy vitesh zbazëti.[123] Ai gjithashtu në disa raste braktisi seancat stërvitore dhe në vend të kësaj shkoi në klube nate.[124]

Në fillimin e vitit 2015, Adriano dështoi të transferohej te klubi francez Le Havre (që militonte në Ligue 2) për shkak të mungesës së buxhetit nga ana e francezëve për të kompletuar tratativën.[125] Në janar 2016, ai firmosi me klubin amerikan Miami United në ligën e katërt amerikane.[126][127] Kjo rezultoi të ishte përvoja e tij e fundit si futbollist profesionist, duke u larguar nga klubi në qershor 2016.[128][129]

Karriera ndërkombëtare Redakto

 
Adriano shënoi gjithsej 27 gola me Brazilin.

Adriano bëri debutimin e tij ne kombëtaren braziliane më 15 nëntor 2000 në moshën 18 vjeç në ndeshjen kundër Kolumbisë e vlefshme për kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2002. Gjatë viteve të tij të me ekipin kombëtar, Adriano u konsiderua gjerësisht si pasardhësi i Ronaldos.[130] Goli i tij i parë me Brazilin erdhi më 11 qershor 2003 në ndeshjen miqësore kundër Nigerisë. Po në atë muaj ai ishte pjesë e ekipit që luanjti në FIFA Kupën e Konfederatave. Ai udhëheqi sulmin e ekipit sëbashku me Ronaldinhon, duke zëvendësuar Ronaldon. Në turnament, ai shënoi dy gola në tre ndeshje me Brazilin që u eliminua në fazën e grupeve.[131]

Në verën e vitit 2004, Adriano mori pjesë në Copa América 2004.[132] Brazili u shpall fitues i turnamentit kurse Adriano u shpall lojtari më i mirë si dhe fitoi Këpucën e Artë si golashënuesi më i mirë i turnamentit me shtatë gola.[133][134] Në fazën e grupeve, ai shënoi një tregolësh në fitoren 4–1 kundër Kosta Rikës.[135] Ai ishte vendimtar veçanërisht në finale, duke shënuar golin e barazimit kundër Argjentinës në minutën e 93të, gol që e dërgoi ndeshjen në kohën shtesë dhe më pas te penalltitë, aty ku Brazili fitoi 4–2. Pas ndeshjes, trajneri Carlos Alberto Parreira deklaroi se Adriano ishte një nga faktorët kryesor të fitimit të trofeut.[136]

Në vitin 2005, Adriano zhvilloi një tjetër turnament mbreslënës me Brazilin, këtë herë në FIFA Kupën e Konfederatave.[137] Ai u shpall lojtari i turnamentit si dhe mori Këpucën e Artë si golashënuesi më i mirë me 5 gola.[138] Në finale, ai udhëhoqi Brazilin drejt trofeut, duke shënuar dy gola në fitoren 4–1 kundër Argjentinës.[139][140]

Adriano u thirr për të luajtur në FIFA Kupën e Botës 2006, duke qënë pjesë e sulmit të famshëm, të quajtur "katërshja magjike", sëbashku me Ronaldon, Ronaldinhon dhe Kakán.[141] Ai shënoi dy gola gjatë turnamentit, një në fitoren 2–0 kundër Australisë në fazën e grupeve dhe një tjetër në suksesin 3–0 kundër Ganës në raundin e 16-tave.[142][143] Pavarësisht kësaj, performanca e Adrianos në turnament ishte poshtë pritshmërive pasi ai regjistroi gjithsej vetëm pesë gjuajtje në portë.[144] Brazili gjithashtu hasi vështirësi, duke mos gjetur një balancë midis mbrojtjes dhe sulmit;[145] ata u eliminuan në çerek-finale nga Franca.[146]

Pas përfundimit të Kupës së Botës, karriera e Adrianos me ekipin kombëtar pësoi rënje për shkak të formës së dobët të shfaqur me Interin si dhe problemeve personale.[147] Ai luajti vetëm një ndeshje tjetër nën drejtimin e Dungës, duke u aktivizuar si zëvëndësues në humbjen 2–0 në miqësoren kundër Portugalisë në shkurt 2007.[148] Në vitin 2008, ai u rikthye në ekipin kombëtar pas disa performancave pozitive me São Paulon.[149][150] Më 10 tetor, ai shënoi golin e parë ndërkombëtar pas dy vitesh në ndeshjen kualifikuese të Kupës së Botës 2010 kundër Venezuelës.[151] Ai ishte një titullar i rregullt gjatë fushatës kualifikuese si dhe luajti në miqësoren e fundit para nisjes së turnamentit kundër Republikës së Irlandës.[152] Megjithatë, ai ishte një nga dy lojtarët që nuk u bënë pjesë e listës finale me 23 lojtar që do të luanin në turnament,[153][154] sëbashku me Carlos Eduardon, i cili kishte zëvëndësuar të dëmtuarin Elano për ndeshjen kundër Irlandës. Zëvëndësuesi i Luís Fabianos, Grafite, u thirr në vend të Adrianos,[155] i cili u la jashtë edhe listës së lojtarëve rezervë.[156]

Profili i lojtarit Redakto

"Kam luajtur me kampionë të mëdhenjë. Kam luajtur me lojtar të mrekullueshëm. Kam luajtur me lojtar të talentuar që u bënë të mrekullueshëm. Por një lojtar që e ndjeva që mund të vazhdonte akoma, por nuk vazhdoi, ishte Adriano kur isha te Interi. Ai mund të gjuante nga çdo cep, asnjë sja merrte dot topin, ai ishte një kafsh e pastër."

— Zlatan Ibrahimović[157]
 
Në kulmin e karrierës së tij Adriano konsiderohej një nga lojtarët më të mirë të botës.

Adriano ishte një sulmues i shkathët dhe i fuqishëm, i cili kombinonte forcën dhe shpjetësinë e tij me teknikën dhe aftësitë dribluese; falë dominancës së tij në fushë dhe aftësive sulmuese, Adriano mori pseudonimin L'Imperatore (Perandori) në nder të perandorit të famshëm romak Hadrian, gjatë kohës së tij në Itali.[158][159] Ai ishte një lojtar këmbë-majtë,[160] i cili ishte i talentuar me kontroll të shkëlqyer të topit, aftësi për driblim dhe kreativitet.[161][162] Adriano njihej si një sulmues i fuqishëm me instinkt për gol,[163] i cili dallohej për gjuajtjet e fuqishme nga distanca me të majtën si dhe goditjet e dënimit.[164][163][165] Ai ishte një lojtar i fuqishëm në luftën ajërore,[163][166] i cili dinte të kombinonte me shokët me ekipit dhe të krijonte asiste.[167]

Adriano konsiderohej një talent i rrallë në vitet e para të karrierës,[168][169][170] duke bërë që ai të krahasohej me Ronaldo Fenomenin; media fillimisht e etiketoi Adrianon si pasuesin e Ronaldos në ekipin kombëtar.[170][171] Pavarësisht talentit dhe aftësive, karriera e Adrianos pësoi një rënje drastike pas vdekjes së babait të tij;[159][170][171] ai u kritikua për angazhimin në fushë, formën fizike dhe sportiv dhe vazhdimësinë. Ai gjithashtu pati vështirësi me depresionin dhe alkoolin, jetën e natës, dëmtimet e shumta si dhe problemet e tjetra personale.[172][158] Për shkak të këtyre arsyeve si dhe mungesës së vazhdimësisë në vitet në vazhdim, media e konsideroi një lojtar që dështoi t'a arrinte potencialin e tij të plotë. Edhe pse konsiderohej një nga lojtarët më të mirë në botë në kulmin e tij,[173][174][175] Adriano është tre herë fitues i çmimit Bidone d'Oro që i jepet lojtarit më të keq të Serie A gjatë një sezoni; ai e fitoi këtë çmim në vitet 2006 dhe 2007 me Interin si dhe në vitin 2010 me Romën.[176]

Jeta personale Redakto

Adriano është i biri i Almir Leite Ribeiros,[177] i cili më 3 gusht 2004 ndërroi jetë për shkak të një infrakti në zemër.[177] Ndarja nga jeta e tij pati një ndikim të madh në jetën e Adrianos, i cili hyri në depresion,[178] duke dështuar të arrinte potencialin e tij të plotë.[179][180] Ai ka një vëlla më të vogël, Thiago Ribeiro, i cili gjithashtu është futbollist.[181][182]

Në vitin 2006, ai u në baba për herë të parë pas ardhjes në jetë të djalit të tij Adriano Carvalho Ribeiro,[183] i cili ndoqi hapat e babait të tij duke u bërë futbollist profesionist. Në vitin 2021, ai u bë pjesë e akademisë së Grêmios kurse dy vite më pas debutoi si profesionist me Serranon.[184]

Në nëntor 2014, në gjykatës në Rio de Janeiro e shpalli Adrianon të pafajshëm për akuzat e trafikimit të drogës, të cilat kishin nisur në vitin 2010.[185]

Statistikat e karrierës Redakto

Klube Redakto

Burimi: [186][187]

Ndeshjet dhe golat sipas klubit, sezonit dhe kompeticionit
Klubi Sezoni Liga Kupa Kontinenti Tjetër Gjithsej
Divizioni Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola Ndsh Gola
Flamengo 2000 Série A 19 7 – 8 1 13 3 40 11
2001 Série A 5 3 4 1 2 0 8 1 19 5
Gjithsej 24 10 4 1 10 1 21 4 59 16
Internazionale 2001–02 Serie A 8 1 1 0 5[a] 0 – 14 1
Fiorentina (huazim) 2001–02 Serie A 15 6 – – – 15 6
Parma 2002–03 Serie A 28 15 1 0 2[a] 2 – 31 17
2003–04 Serie A 9 8 2 0 2[a] 1 – 13 9
Gjithsej 37 23 3 0 4 3 – 44 26
Internazionale 2003–04 Serie A 16 9 2 3 – – 18 12
2004–05 Serie A 30 16 3 2 9[b] 10 – 42 28
2005–06 Serie A 30 13 5 0 11[b] 6 1[c] 0 47 19
2006–07 Serie A 23 5 3 1 3[b] 0 1[c] 0 30 6
2007–08 Serie A 4 1 – – – 4 1
2008–09 Serie A 12 3 3 2 7[b] 2 – 22 7
Gjithsej 115 47 16 8 30 18 2 0 163 73
São Paulo (huazim) 2008 Série A – – 10 6 19 11 29 17
Flamengo 2009 Série A 30 19 – – – 30 19
2010 Série A 2 0 – 7 4 12 11 21 15
Gjithsej 32 19 – 7 4 12 11 51 34
Roma 2010–11 Serie A 5 0 1 0 1[b] 0 1[c] 0 8 0
Corinthians 2011 Série A 4 1 – – – 4 1
2012 Série A – – – 3 1 3 1
Gjithsej 4 0 – – 3 1 7 2
Atlético Paranaense 2014 Série A 1 0 – 3 1 – 4 1
Miami United 2016 NPSL 1 0 – 0 0 0 0 1 0
Gjithsej karriera 242 107 25 9 70 33 58 27 405 176
  1. ^ a b c Të gjitha ndeshjet në Kupën UEFA
  2. ^ a b c d e Të gjitha ndeshjet në UEFA Ligën e Kampioneve
  3. ^ a b c Ndeshje në Supercoppa Italiana

Kombëtarja Redakto

Burimi: [188][189] [190] [191] [192] [193]

Ndeshjet dhe golat sipas ekipit kombëtar dhe vitit
Ekipi kombëtar Viti Ndsh Gola
Brazili 2000 1 0
2003 6 3
2004 11 9
2005 12 10
2006 6 3
2007 1 0
2008 6 2
2009 4 0
2010 1 0
Gjithsej 48 27

Golat me kombëtaren Redakto

Rezultatet e Brazilit të listuara të parat, kolonat e golave tregojnë rezultatin pas çdo goli të shënuar nga Adriano.[188]
Lista e golave ndërkombëtar të shënuar nga Adriano
Nr. Data Vendi Ndsh Kundërshtari Goli Rezultati Kompeticioni
1 11 qershor 2003 Moshood Abiola National Stadium, Abuja, Nigeri 3   Nigeria 2–0 3–0 Ndeshje miqësore
2 21 qershor 2003 Stade de Gerland, Lyon, Francë 5   Shtetet e Bashkuara 1–0 1–0 FIFA Kupa e Konfederatave 2003
3 23 qershor 2003 Stade Geoffroy-Guichard, Saint-Étienne, Francë 6   Turqia 1–0 2–2 FIFA Kupa e Konfederatave 2003
4 11 korrik 2004 Estadio Arequipa, Arequipa, Peru 9   Kosta Rika 1–0 4–1 Copa América 2004
5 3–0
6 4–0
7 18 korrik 2004 Estadio Miguel Grau, Piura, Peru 11   Meksika 2–0 4–0 Copa América 2004
8 3–0
9 21 korrik 2004 Estadio Nacional, Lima, Peru 12   Uruguaji 1–1 1–1 Copa América 2004
10 25 korrik 2004 Estadio Nacional, Lima, Peru 13   Argjentina 2–2 2–2 Copa América 2004
11 5 shtator 2004 Estádio do Morumbi, São Paulo, Brazil 15   Bolivia 3–0 3–1 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2006
12 9 tetor 2004 Estadio José Pachencho Romero, Maracaibo, Venezuelë 17   Venezuela 5–0 5–2 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2006
13 16 qershor 2005 Zentralstadion, Leipzig, Gjermani 22   Greqia 1–0 3–0 FIFA Kupa e Konfederatave 2005
14 25 qershor 2005 Frankenstadion, Nuremberg, Gjermani 25   Gjermania 1–0 3–2 FIFA Kupa e Konfederatave 2005
15 3–2
16 29 qershor 2005 Waldstadion, Frankfurt, Gjermani 26   Argjentina 1–0 4–1 FIFA Kupa e Konfederatave 2005
17 4–0
18 4 shtator 2005 Estádio Mané Garrincha, Brasília, Brazil 28   Kili 3–0 5–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2006
19 4–0
20 5–0
21 12 tetor 2005 Mangueirão, Belém, Brazil 30   Venezuela 1–0 3–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2006
22 21 nëntor 2005 Zayed Sports City, Abu Dabi, Emiratet e Bashkuara Arabe 31   Emiratet e Bashkuara Arabe 2–0 8–0 Ndeshje miqësore
23 4 qershor 2006 Stade de Genève, Gjenevë, Zvicër 33   New Zealand 2–0 4–0 Ndeshje miqësore
24 18 qershor 2006 Allianz Arena, Mynih, Gjermani 35   Australia 1–0 2–0 FIFA Kupa e Botës 2006
25 27 qershor 2006 Signal Iduna Park, Dortmund, Gjermani 36   Ghana 2–0 3–0 FIFA Kupa e Botës 2006
26 10 tetor 2008 Estadio Panamericano San Cristóbal, San Cristóbal, Venezuelë 42   Venezuela 3–0 4–0 Kualifikueset e FIFA Kupës së Botës 2010
27 19 nëntor 2008 Bezerrão Stadium, Brasília, Brazil 43   Portugalia 6–2 6–2 Ndeshje miqësore

Trofe Redakto

Klube Redakto

Flamengo[186]
Internazionale[186]
Corinthians[186]

Kombëtarja Redakto

Brazili U17
Brazili U20
Brazili[186]

Personale Redakto

Referime Redakto

  1. ^ a b "2006 FIFA World Cup Germany: List of Players: Brazil" (PDF) (në anglisht). FIFA. 21 mars 2014. fq. 4. Arkivuar nga origjinali (PDF) më 10 qershor 2019.
  2. ^ a b "Leite Ribeiro Adriano". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. Marrë më 17 mars 2019.
  3. ^ "Adriano". Playmaker Stats (në anglisht). Marrë më 9 prill 2024.
  4. ^ Daniel Edward (10 gusht 2017). "What ever happened to Adriano? The 'new Ronaldo' destroyed by drink and demons". Goal.com (në anglisht). Marrë më 8 prill 2024.
  5. ^ a b c d Bradley Hughes (10 qershor 2021). "When the Emperor conquered the continent: Adriano and the 2004 Copa América" (në anglisht). These Football Times. Marrë më 8 prill 2024.
  6. ^ "Adriano já é do Mengão" (në portugalisht). Clube de Regatas do Flamengo. maj 6, 2009. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2009. Marrë më 7 maj 2009.
  7. ^ "Adriano-Vampeta: l'operazione ad una svolta". inter.it (në italisht). F.C. Internazionale Milano. 7 gusht 2001. Arkivuar nga origjinali më 24 nëntor 2020. Marrë më 18 nëntor 2020.
  8. ^ Gianni Mura (25 gusht 2001). "Capello è pronto per il bis, Juve e Inter subito dietro" (në italisht). La Repubblica. fq. 27.
  9. ^ "Il Tardini si conferma campo stregato per l'Inter" (në italisht). La Repubblica. 9 shtator 2001.
  10. ^ "Prodezza di Adriano, l'Inter resta in scia" (në italisht). La Repubblica. 16 shtator 2001.
  11. ^ Paolo Condò (17 shtator 2001). "È tutta un'altra Inter" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  12. ^ Andrea Elefante; Luca Curino (17 shtator 2001). "Batte forte il cuore di Adriano" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  13. ^ Gianni Piva (22 tetor 2001). "Milan, 3 gol in 5 minuti; Sheva è il re" (në italisht). La Repubblica. fq. 35.
  14. ^ "Adriano and Robbiati have been transferred to Fiorentina". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 11 janar 2002. Arkivuar nga origjinali më 30 shtator 2007. Marrë më 22 gusht 2007.
  15. ^ Luca Calamai; Alberto Paoli; Alessio Da Ronch (7 janar 2002). "Questa Fiorentina è al capolinea" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  16. ^ Giuseppe Calabrese (23 janar 2002). "Adriano e il magico numero 90" (në italisht). La Repubblica. fq. 57.
  17. ^ "Fiorentina, addio alla Serie A" (në italisht). La Repubblica. 14 prill 2002.
  18. ^ Alessio Da Ronch (6 qershor 2002). "Adriano al Parma con un traguardo in più" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  19. ^ G.B. (7 qershor 2002). "Adriano al Parma: «Che coppia con Di Vaio»" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  20. ^ Marco Ansaldo (26 gusht 2002). "Re Del Piero a Tripoli fa già grande la Juventus" (në italisht). La Stampa. fq. 27.
  21. ^ Sebastiano Vernazza (16 shtator 2002). "Mutu-Adriano: che coppia!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  22. ^ Giuseppe Milano (4 tetor 2002). "Mutu eroe del Parma che soffre e trionfa" (në italisht). La Stampa. fq. 37.
  23. ^ Andrea Masala (9 dhjetor 2002). "Parma: Adriano fa la differenza" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  24. ^ Vito Schembari (18 maj 2003). "Piacenza, addio miracolo" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  25. ^ "Parma facing Adriano absence" (në anglisht). UEFA. 3 nëntor 2003. Marrë më 20 korrik 2009.
  26. ^ "Adriano sidelined for rest of year" (në anglisht). CNN. 4 nëntor 2003.
  27. ^ "Non basta il fantasma di Adriano: bella Lazio, Parma sconfitto" (në italisht). La Repubblica. 14 janar 2004.
  28. ^ "Adriano torna dopo l'infortunio e salva il Parma ad Udine" (në italisht). La Repubblica. 17 janar 2004.
  29. ^ "E alla fine è ufficiale Adriano torna all'Inter" (në italisht). La Repubblica. 21 janar 2004. Marrë më 18 shtator 2012.
  30. ^ "Adriano torna all'Inter" (në italisht). UEFA. 21 janar 2004.
  31. ^ Nicola Cecere (2 shkurt 2004). "Con un po' di ritardo, ma che Inter!" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  32. ^ Claudio Secci (23 prill 2004). "Vieri-Adriano, scusate il ritardo" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  33. ^ "Gran gol di Adriano, l'Inter prenota la Champions" (në italisht). La Repubblica. 9 maj 2004.
  34. ^ Marco Ansaldo (17 maj 2004). "Adriano porta l'Inter in Champions League" (në italisht). La Stampa. fq. 39.
  35. ^ Andrea Sorrentino (2 gusht 2004). "Ecco Adriano, un'altra perla" (në italisht). La Repubblica.
  36. ^ "Adriano, gol col trattore ma c'è anche il Basilea: 1-1" (në italisht). La Repubblica. 11 gusht 2004.
  37. ^ "Il ciclone Adriano si abbatte sul Basilea" (në italisht). Il Piccolo. 25 gusht 2004. fq. 31.
  38. ^ "Due turni ad Adriano" (në italisht). UEFA. 12 nëntor 2004.
  39. ^ "La classifica finale" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. Marrë më 8 gusht 2021.
  40. ^ "Video – Inter Look Back At Adriano's Hattrick Against Messina" (në anglisht). Sempre Inter. 5 dhjetor 2022. Marrë më 29 mars 2024.
  41. ^ Gaetano De Stefano (16 mars 2005). "Adriano indica la via di Istanbul" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  42. ^ Riccardo Pratesi (12 qershor 2005). "Adriano stende la Roma" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  43. ^ "Mancini regala all'Inter la "sua" Coppa Italia" (në italisht). La Stampa. 16 qershor 2005. fq. 32.
  44. ^ "Supercoppa, trionfo Inter" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 20 gusht 2005. Marrë më 23 prill 2018.
  45. ^ Gianni Piva (29 gusht 2005). "Inter-Treviso" (në italisht). La Repubblica. fq. 39.
  46. ^ Matteo Dalla Vite (1 shtator 2015). "Jovetic, un «10» da record" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  47. ^ "Inter, Adriano together until 2010". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 26 shtator 2005. Arkivuar nga origjinali më 30 shtator 2007. Marrë më 22 gusht 2007.
  48. ^ Paolo Menicucci (23 nëntor 2005). "Adriano sgretola l'Artmedia" (në italisht). UEFA.
  49. ^ Franco Ordine (12 dhjetor 2005). "Adriano all'ultimo assalto regala il derby all'Inter" (në italisht). Il Giornale.
  50. ^ Riccardo Signori (29 mars 2006). "«Adriano, regalaci una notte da Champions»" (në italisht). Il Giornale.
  51. ^ Riccardo Pratesi (29 mars 2006). "Adriano gol, Inter ritrovata" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  52. ^ Riccardo Pratesi (11 maj 2006). "Inter, la Coppa è ancora tua" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  53. ^ "Lo scudetto 2006 è dell'Inter" (në italisht). Romë: La Gazzetta dello Sport. 29 korrik 2006. Marrë më 24 prill 2018.
  54. ^ Alberto Cerruti (27 gusht 2006). "CHE NOTTE QUELLA NOTTE" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. fq. 3.
  55. ^ Gianni Piva (27 gusht 2006). "Ciclone Inter, incredibile rimonta" (në italisht). La Repubblica. fq. 56.
  56. ^ "Da Imperatore a quinta punta, il crollo nerazzurro di Adriano" (në italisht). La Repubblica. 20 tetor 2006.
  57. ^ "Mancini: "Adriano resta qui"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 4 nëntor 2006.
  58. ^ "L'Inter fa 10, Adriano resta a 0" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 30 nëntor 2006.
  59. ^ "Ad Adriano il Bidone d'oro 2006" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 4 dhjetor 2006.
  60. ^ Mirko Graziano (27 dhjetor 2006). "È Adriano il rinforzo dell'Inter" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  61. ^ "Adriano: "Sarò da Pallone d'oro"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 9 shkurt 2007.
  62. ^ Enrico Currò (20 mars 2007). "Adriano, solita rissa in discoteca" (në italisht). La Repubblica. fq. 66.
  63. ^ "Rollercoaster madness; and Adriano" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 21 korrik 2018.
  64. ^ Claudio De Carli (2 prill 2007). "Inter, Adriano si rimette in testa la corona" (në italisht). Il Giornale.
  65. ^ Carlo Laudisa (31 maj 2007). "Inter, per Eto'o la chiave è Adriano" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  66. ^ Mirko Graziano (21 korrik 2007). "Adriano: «Mi sentivo solo: bevevo e tiravo tardi»" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  67. ^ "Adriano non decolla: fuori dalla Champions" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 1 shtator 2007.
  68. ^ "Adriano sent to Brazil to save career" (në anglisht). ESPN FC. Arkivuar nga origjinali më 19 nëntor 2007. Marrë më 21 tetor 2007.
  69. ^ "Corner Kicks" (në anglisht). Montreal Gazette. 9 dhjetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 6 nëntor 2012. Marrë më 10 dhjetor 2007.
  70. ^ "Inter rule out Adriano exit" (në anglisht). Sky Sports. 9 dhjetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 10 dhjetor 2007. Marrë më 10 dhjetor 2007.
  71. ^ "Branca gives Adri update" (në anglisht). Football Italia. 10 dhjetor 2007. Arkivuar nga origjinali më 12 dhjetor 2007. Marrë më 10 dhjetor 2007.
  72. ^ Carlo Pizzigoni (17 dhjetor 2007). "Il San Paolo vuole Adriano, l'Inter può darlo in prestito" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  73. ^ ""Adriano giocherà 6 mesi col San Paolo", l'annuncio dall'agente dell'attaccante" (në italisht). La Repubblica. 19 dhjetor 2007.
  74. ^ "Adriano subito in gol col San Paolo" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 13 janar 2008.
  75. ^ Andrea Elefante (21 janar 2008). "Adriano ancora decisivo, il "suo" San Paolo vola" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  76. ^ "Adriano ancora in gol, è il quarto in 7 partite" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 8 shkurt 2008.
  77. ^ "Riecco l'Imperatore, due gol e il San Paolo vola" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 6 mars 2008.
  78. ^ "São Paulo: Adriano can go!" (në anglisht). Football Italia. 29 shkurt 2008.
  79. ^ "L'Imperatore returns to Inter" (në anglisht). Football Italia. Arkivuar nga origjinali më 22 qershor 2008. Marrë më 18 qershor 2008.
  80. ^ Gianni Piva (10 gusht 2008). "Mourinho ritrova Adriano, contro l'Ajax basta un gol" (në italisht). La Repubblica.
  81. ^ "Moratti promuove Adriano: "Vinca la sua scommessa"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 11 gusht 2008.
  82. ^ Paolo Menicucci (16 shtator 2008). "Samba Inter in Grecia" (në italisht). UEFA.
  83. ^ "Adri-Ibra, l'Inter è in semifinale" (në italisht). Sky Sport Italia. 21 janar 2009.
  84. ^ Andrea Elefante (24 shkurt 2009). "«Io e Ibrahimovic li prendiamo a spallate»" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  85. ^ Luca Taidelli (12 dhjetor 2008). "Adriano non è sobrio: e Mourinho lo manda a casa" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  86. ^ "Adriano, il ritardo costa caro: 150mila euro di multa" (në italisht). Sky Sport Italia. 4 janar 2009.
  87. ^ "Inter's Adriano risks Mourinho's wrath over late return" (në anglisht). Reuters. prill 4, 2009. Arkivuar nga origjinali më prill 11, 2009. Marrë më prill 5, 2009.
  88. ^ "Mourinho: "Adriano? Situazione delicata, sono triste"" (në italisht). Sky Sport Italia. 4 prill 2009.
  89. ^ "Balli e birre nella favela, ecco i tre giorni di Adriano" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 12 prill 2009.
  90. ^ "Inter-Adriano, parla Moratti: "Rescissione possibile"" (në italisht). Sky Sport Italia. 15 prill 2009.
  91. ^ "Adriano-Inter, l'addio è ufficiale" (në italisht). UEFA. 24 prill 2009.
  92. ^ "Inter Milan Legend Adriano says Inter "A part of my life – it's my family"" (në anglisht). One Football. Marrë më 31 mars 2024.
  93. ^ "Flamengo apresenta Adriano nesta quinta" (në portugalisht). Globo Esporte. 31 maj 2009. Arkivuar nga origjinali më 9 maj 2009. Marrë më 31 maj 2009.
  94. ^ "Volta de Adriano é notícia pelo mundo todo" (në portugalisht). Globo Esporte. 6 maj 2009. Marrë më 6 maj 2009.
  95. ^ "Adriano scores winner on Flamengo debut" (në anglisht). FourFourTwo. 31 maj 2009. Arkivuar nga origjinali më 16 shkurt 2012. Marrë më 6 qershor 2009.
  96. ^ "Adriano bags hat-trick in Flamengo romp" (në anglisht). FourFourTwo. 22 qershor 2009. Marrë më 22 qershor 2009.
  97. ^ Adriano Seu (11 gusht 2009). "Adriano: "Se tornassi lo farei con un'altra testa"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  98. ^ Carlo Pizzigoni (6 dhjetor 2009). "Brasile, Flamengo campione" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  99. ^ "Adriano gela il Flamengo campione: "Non so se resto"" (në italisht). Sky Sport Italia. 7 dhjetor 2009.
  100. ^ Adriano Seu (26 tetor 2009). "Adriano sempre più Imperatore, Ronaldo invece soffre" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  101. ^ "La parabola di Adriano, da Imperatore a flop" (në italisht). La Repubblica. 27 maj 2010.
  102. ^ "Sottoscritto il contratto economico per le prestazioni sportive del calciatore Leite ribeiro Adriano" (PDF) (në italisht). A.S. Roma. 8 mars 2011. Marrë më 1 tetor 2012.
  103. ^ Matteo Pinci (9 qershor 2010). "Adriano, festa al Flaminio" (në italisht). La Repubblica.
  104. ^ Francesca Ferrazza (22 korrik 2010). "Adriano: "Alla Roma per tornare grande"" (në italisht). La Repubblica.
  105. ^ "Benitez begins Inter reign with Supercoppa triumph" (në anglisht). ESPN FC. 21 gusht 2010. Arkivuar nga origjinali më 24 gusht 2010. Marrë më 23 gusht 2010.
  106. ^ "Adriano: "Torno, mi riprendo Roma e non temo la concorrenza"" (në italisht). Sky Sport Italia. 10 shtator 2010.
  107. ^ "Adriano se ne va: rescisso il contratto con la Roma" (në italisht). Sky Sport Italia. 8 mars 2011.
  108. ^ "Le memorie di Adriano: quell'amore mai sbocciato a Roma" (në italisht). Sky Sport Italia. 8 mars 2011.
  109. ^ "Adriano vai jogar no Corinthians" (në portugalisht). Globo Esporte. 25 mars 2011. Marrë më 25 mars 2011.
  110. ^ Adriano Seu (25 mars 2011). "Adriano riparte dal Corinthians, grazie a Ronaldo e... al Flamengo" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  111. ^ "Adriano al Corinthians: "Prometto solo gol, niente problemi"" (në italisht). Sky Sport Italia. 26 mars 2011.
  112. ^ Daniele Mari (9 qershor 2011). "Adriano esaspera il Corinthians, si toglie il gesso e va a ballare: "È una bomba"". fcinter1908.it (në italisht).
  113. ^ "Adriano estreia, e Corinthians engole o Dragão para recuperar a liderança" (në portugalisht). Globo Esporte. 9 tetor 2011. Marrë më 13 tetor 2011.
  114. ^ "Corinthians vs. Atlético Mineiro 2 – 1" (në anglisht). Soccerway. 20 nëntor 2011. Marrë më 1 prill 2024.
  115. ^ "Corinthians wins Brazilian league for fifth time" (në anglisht). Fox Sports. 4 dhjetor 2011. Marrë më 1 prill 2024.
  116. ^ "O adeus do Imperador: Adriano rescinde contrato com o Corinthians" (në portugalisht). Globo Esporte. 13 mars 2012. Marrë më 13 mars 2012.
  117. ^ Mauricio Cannone (14 mars 2012). "Ciao Corinthians" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  118. ^ "Adriano al Flamengo: ma intanto arranca in palestra" (në italisht). La Repubblica. 23 gusht 2012.
  119. ^ "Adriano holds off retirement talks" (në anglisht). Fox Sports. 3 tetor 2012. Marrë më 8 prill 2024.
  120. ^ "La caduta dell'Imperatore, il Flamengo scarica Adriano" (në italisht). La Repubblica. 7 nëntor 2012.
  121. ^ Adriano Seu (25 qershor 2013). "Adriano, niente Internacional: "Troppo tempo per rimetterlo in forma e farlo giocare"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  122. ^ Mauricio Cannone (12 shkurt 2014). "Adriano ci riprova all'Atletico Paranaense" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. fq. 16.
  123. ^ "Adriano's first goal for two years can't save Paranaense" (në anglisht). The Chicago Tribune. 8 prill 2014. Marrë më 1 prill 2024.
  124. ^ Adriano Seu (11 prill 2014). "Adriano, fine della corsa: il Paranaense lo licenzia" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  125. ^ "Adriano gelato: il Le Havre non lo compra più" (në italisht). Sport Mediaset. 1 shkurt 2015.
  126. ^ Adriano Seu (11 mars 2016). "Adriano sbarca a Miami: "Il calcio mi mancava troppo"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  127. ^ Deborah Schirru (2 maj 2016). "Adriano torna in campo in Usa ma perde 5-0 alla prima con il Miami United" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  128. ^ "Adriano torna in Brasile: con il Miami United è già finita?" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 5 maj 2016.
  129. ^ Adriano Seu (14 nëntor 2016). "Adriano, Imperatore delle vacanze. Il calcio è un ricordo" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  130. ^ Josh Fordham (17 shtator 2021). "Adriano was the Brazil hero loved by Pro Evo players compared to Ronaldo and Ibrahimovic, starred for Inter but tragedy struck and he struggled with depression and alcohol". talk Sport (në anglisht). Marrë më 3 prill 2024.
  131. ^ "Turkey see of Brazil" (në anglisht). BBC Sport. 23 qershor 2003. Marrë më 4 prill 2024.
  132. ^ Leandro Stein (25 korrik 2015). "Adriano nunca fez uma grande Copa, mas o gol contra a Argentina em 2004 o eternizou na Seleção" (në portugalisht). Trivela. Arkivuar nga origjinali më 16 qershor 2021. Marrë më 20 shkurt 2021.
  133. ^ "Copa América Best Players" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 30 tetor 2015.
  134. ^ "Pavel representa a México en el equipo ideal de la Perú 2004" (në spanjisht). Medio Tiempo. 27 korrik 2004. Marrë më 2 prill 2024.
  135. ^ Paolo Malpezzi (11 korrik 2004). "Il vizio di Adriano: uno, due, tre" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  136. ^ "Brazil battles back, World champs beat Argentina on penalties in Copa America final" (në anglisht). Sports Illustrated. 25 korrik 2004. Marrë më 15 maj 2009.
  137. ^ Leandro Stein (19 prill 2020). "Um clássico: Relembre também as narrações da TV argentina na final da Copa das Confederações de 2005" (në portugalisht). Trivela. Marrë më 29 korrik 2021.
  138. ^ "FIFA Confederations Cup Germany 2005 | Awards". FIFA.com (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 30 shtator 2015. Marrë më 20 tetor 2017.
  139. ^ "Germany 2005: Wonderful tournament whets appetite for the main event" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më gusht 25, 2007. Marrë më gusht 22, 2007.
  140. ^ "Confederation Cup, Brasile stellare Argentina mai in partita: 4-1" (në italisht). La Repubblica. 29 qershor 2005.
  141. ^ Alex Bellos; Jon Brodkin (26 qershor 2006). "Brazil give magic quartet another chance to shine" (në anglisht). The Guardian. Marrë më 2 prill 2024.
  142. ^ "Il Brasile non è ancora bello ma batte l'Australia e va agli ottavi" (në italisht). La Repubblica. 18 qershor 2006.
  143. ^ "Brazil 3–0 Ghana" (në anglisht). BBC Sport. 27 qershor 2006.
  144. ^ "Adriano – His World Cup" (në anglisht). Golaccio.com. Arkivuar nga origjinali më shtator 26, 2007. Marrë më gusht 22, 2007.
  145. ^ "Especialistas criticam o Brasil após a eliminação" (në portugalisht). UOL. 1 korrik 2006. Marrë më 29 korrik 2021.
  146. ^ Felipe Lobo (3 korrik 2021). "Há 15 anos, França eliminou um Brasil fora de forma e de futebol horrível, que virou alvo de inexplicável nostalgia" (në portugalisht). Trivela. Marrë më 1 korrik 2022.
  147. ^ "Dunga concern over Adriano" (në anglisht). Eurosport. 7 prill 2007. Marrë më 3 prill 2024.
  148. ^ "Brazil in first defeat under Dunga" (në anglisht). CNN. 6 shkurt 2007. Marrë më 3 prill 2024.
  149. ^ "Dunga considers Adriano recall" (në anglisht). The Daily Star. 16 prill 2008. Marrë më 3 prill 2024.
  150. ^ "Dunga calls up Adriano" (në anglisht). The Daily Star. 25 maj 2008. Marrë më 3 prill 2024.
  151. ^ "Brazil crushes Venezuela in qualifier" (në anglisht). Sportsnet.ca. 13 shtator 2009. Marrë më 3 prill 2024.
  152. ^ "Dunga overlooks Ronaldinho" (në anglisht). FIFA. 9 shkurt 2010. Arkivuar nga origjinali më 12 shkurt 2010. Marrë më 11 shkurt 2010.
  153. ^ "Dunga names his Seleção" (në anglisht). FIFA. PA. 11 maj 2010. Arkivuar nga origjinali më 14 maj 2010. Marrë më 12 maj 2010.
  154. ^ "Dunga convocou para a Copa do Mundo 22 jogadores relacionados para o último amistoso, contra a Irlanda, em março". CBF.com.br (në portugalisht). Federata Braziliane e Futbollit. maj 11, 2010. Arkivuar nga origjinali më 15 maj 2010. Marrë më 12 maj 2010.
  155. ^ "Dunga convoca Grafite e Carlos Eduardo para amistoso com Irlanda" (në portugalisht). Reuters. Arkivuar nga origjinali më 4 maj 2015. Marrë më 2 prill 2024.
  156. ^ "Comissão técnica da Seleção Brasileira divulga a lista complementar enviada à FIFA". CBF.com.br (në portugalisht). Federata Braziliane e Futbollit. maj 11, 2010. Arkivuar nga origjinali më 15 maj 2010. Marrë më 12 maj 2010.
  157. ^ Jamie Spencer (18 gusht 2017). "Zlatan & Zanetti Perfectly Sum Up The Incredible Talent Of Adriano, And His Sad Fall From Grace" (në anglisht). 90min.com. Marrë më 19 nëntor 2018.
  158. ^ a b "Adriano, Imperatore decaduto: finisce in serie D al Terracina" (në italisht). Arkivuar nga origjinali më 7 nëntor 2017. Marrë më 7 shkurt 2015.
  159. ^ a b Mauro Fernandes (13 shkurt 2019). "What happened to Adriano? The dark story behind Brazil's party boy who could have been a great" (në anglisht). FourFourTwo. Marrë më 11 qershor 2020.
  160. ^ "Top 11: ecco i mancini più forti della storia del calcio" (në italisht). Urban Post. 3 qershor 2013. Arkivuar nga origjinali më 8 shkurt 2015. Marrë më 7 shkurt 2015.
  161. ^ "Zac: "Weah, Crespo, Del Piero...Ma Adriano il più forte tecnicamente"" (në italisht). Fanta Gazzetta. Arkivuar nga origjinali më 6 mars 2016. Marrë më 7 shkurt 2015.
  162. ^ Giancarla Ghisi (8 nëntor 2012). "Adriano si dà malato, ma l'Inter non gli crede". Il Corriere della Sera (në italisht). Marrë më 7 shkurt 2015.
  163. ^ a b c Roberto Perrone (19 tetor 2004). "Adriano? Il più forte del mondo" (në italisht). Il Corriere della Sera. Marrë më 29 tetor 2015.
  164. ^ "Mourinho convoca Adriano "Fa bene a voler chiarezza"" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 21 nëntor 2008. Marrë më 7 shkurt 2015.
  165. ^ "Punizione super di Adriano e l'Inter supera l'Ascoli" (në italisht). La Repubblica. Marrë më 7 shkurt 2015.
  166. ^ "brahimovic potrebbe giocare da mezzapunta" (në italisht). La Gazzetta dello Sport. 21 gusht 2006. Marrë më 7 shkurt 2015.
  167. ^ Giacomo Detomaso (17 shkurt 2015). "Memorie di Adriano" (në italisht). Ultimo Uomo. Marrë më 11 qershor 2020.
  168. ^ Allan Jiang (28 nëntor 2011). "25 Most Wasted Talents in World Football History" (në anglisht). Bleacher Report. Marrë më 11 qershor 2020.
  169. ^ Mark Doyle (27 mars 2018). "Adu, Lamptey & 20 teenage superstars who failed to fulfil their potential" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 11 qershor 2020.
  170. ^ a b c Daniel Edwards (10 gusht 2017). "What ever happened to Adriano? The 'new Ronaldo' destroyed by drink and demons" (në anglisht). Goal.com. Marrë më 11 qershor 2020.
  171. ^ a b Tony Mabert (10 tetor 2011). "World Football: 8 Players Who Have Wasted Their Talents" (në anglisht). Bleacher Report. Marrë më 11 qershor 2020.
  172. ^ Tim Vickery. "Adriano struggling to find suitors after Roma departure" (në anglisht). BBC Sport. Marrë më 7 shkurt 2015.
  173. ^ Francesco Fontana (22 tetor 2014). "Adriano a FcIN: "Legato a Moratti, nel 2004 il vero Imperatore. E il coro..."" (në italisht). FC Inter News. Marrë më 11 qershor 2020.
  174. ^ Simona Marchetti (28 prill 2020). "Balotelli e Adriano nella top 11 degli incompiuti: i calciatori che avevano talento e non l'hanno sfruttato fino in fondo" (në italisht). Il Corriere della Sera. Marrë më 11 qershor 2020.
  175. ^ Gabriele Lippi (23 mars 2015). "Calcio, le 20 promesse mancate" (në italisht). GQ Italia. Marrë më 11 qershor 2020.
  176. ^ Francesco Specchia (13 dhjetor 2010). "Adriano vince il Bidone d'Oro 2010" (në italisht). Tuttomercatoweb.com. Marrë më 9 qershor 2020.
  177. ^ a b Alessio Da Ronch; Mirko Graziano (5 gusht 2004). "Dramma Adriano: è morto il padre" (në italisht). La Gazzetta dello Sport.
  178. ^ "Adriano, l'Inter e la sua storia: "La morte di papà la fine, avevo un buco nell'anima"" (në italisht). Sky Sport Italia. 12 maj 2021.
  179. ^ Corrado Sannucci (21 nëntor 2007). "Da Skoglund a Tony Adams, calcio e bottiglia" (në italisht). La Repubblica. fq. 62.
  180. ^ Gianni Piva (21 nëntor 2007). "Il male di Adriano: l'alcol ? No, la testa" (në italisht). La Repubblica. fq. 62.
  181. ^ "Thiago Ribeiro". Soccerzz (në anglisht). Marrë më 9 prill 2024.
  182. ^ "Thiago Ribeiro, irmão de Adriano Imperador, passa por exames e é apresentado no Assisense". Ge.globo.com (në portugalisht). 19 maj 2021. Marrë më 9 prill 2024.
  183. ^ "Adriano conhece o filho pela internet". imirante.com (në portugalisht). 17 qershor 2006. Marrë më 1 prill 2024.
  184. ^ "Brasile, Adriano jr. sulle orme del papà: super tripletta a 15 anni" (në italisht). Eurosport. 9 qershor 2022.
  185. ^ "Drug charges against Brazilian footballer Adriano rejected" (në anglisht). BBC Sport. 7 nëntor 2014. Marrë më 7 nëntor 2014.
  186. ^ a b c d e "Adriano" (në anglisht). Soccerway. Marrë më 17 mars 2019.
  187. ^ "Adriano" (në anglisht). Football Database. Marrë më 17 mars 2019.
  188. ^ a b Benjamin Strack-Zimmermann. "Adriano" (në anglisht). National Football Teams. Marrë më 29 mars 2024.
  189. ^ "Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2000–2001" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 13 tetor 2011.
  190. ^ "Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2002–2003" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 13 tetor 2011.
  191. ^ "Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2004–2005" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 13 tetor 2011.
  192. ^ "Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2006–2007" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 13 tetor 2011.
  193. ^ "Seleção Brasileira (Brazilian National Team) 2008–2009" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 13 tetor 2011.
  194. ^ "South American Youth Championships – Topscorers" (në anglisht). RSSSF. Marrë më 7 prill 2024.
  195. ^ "FIFA World Youth Championship Argentina 2001 – Awards" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 16 korrik 2015. Marrë më 21 nëntor 2015.
  196. ^ "FC Internazionale Milano". inter.it (në anglisht). F.C. Internazionale Milano. 17 nëntor 2006. Arkivuar nga origjinali më 19 gusht 2012. Marrë më 17 tetor 2017.
  197. ^ "FIFA Confederations Cup Germany 2005 – Awards" (në anglisht). FIFA. Arkivuar nga origjinali më 30 shtator 2015. Marrë më 18 tetor 2015.
  198. ^ "FORMER RESULTS" (në anglisht). IFFHS. Arkivuar nga origjinali më 15 qershor 2018. Marrë më 20 janar 2015.
  199. ^ "Hexacampeão, Flamengo recebe troféu de campeão nacional" (në portugalisht). Globo Esporte. 8 dhjetor 2009. Marrë më 9 dhjetor 2009.

Lidhje të jashtme Redakto

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Adriano_Leite_Ribeiro&oldid=2658473"