Koncepti i ambivalencës në psikologji është i fillimisht i propozuar nga psikiatri Eugene Bleurer1910 për të përshkruar bashkë ekzistencen në të njëjtën kohë të dy fenomeneve të kundërta, me njëra-tjetrën të cilat shpesh konsiderohen si fenomene verbuese. Koncepti përdoret për emërtimin e simptomave afektive tek të sëmurët psiqike. Ky koncept është përdorur nga Zigmund Froid në veprën e tij psikoanalitike dhe nga Melanie Klein në teorinë depresive të foshnjërisë së hershme.

 Flitet b.f për rryma ambivalente nëpër epoka apo për ambivalencën e këndvështrimit të fjalëve.