Shqiponja Kafire (nga arabishtja - Kufr=i pafe) është një përfaqësues shumë i madh i Gjinisë Aquila. Vendi më i madh i përhapjes së këtij lloji të rrallë është në jugun e Afrikës.

Përshkrimi Redakto

 
Shqiponja Kafire

Ngjyra kryesore e pendlave te Shqiponjat kafire të rritura është ngjyra e zezë. Te një Shqiponjë Kafire të ulur mund të dallohet një V e bardhë, e cila ngjitet prej Shpines deri te krahët. Kur është në fluturim kjo shenjë dallohet edhe më mirë, por formon një Y, sepse edhe nga rrënja e bishtit kalon një vijë e bardhë dhe ngjitet me V-jen. Sqepi i tij ka ngjyrë të përhimtë t'qelët, por duke shkuar nga maja ngjyra errësohet. Këto Shqiponja kanë këmbë shumë të gjata të cilat deri te gishtat e këmbëve janë me pendla të zeza; gishtat e këmbëve vetë, janë të verdhë, kurse thonjtë kanë ngjyrë të zezë. Femrat nga meshkujt nuk dallohen lehtë. Femrat e rritura kanë ngjyrën pak më të qelët. Femrat janë pak më të mëdha dhe janë më të rënda. Shqiponjat e reja ngjyren e kanë më të qelët se të rriturit dhe kukat i kanë gati të bardhë. Dallimi i të rejave mund të shihet edhe në kokën e tyre me ngjyrë më të qelët, disa vija të verdha të cilat shkojnë deri në qafë dhe krahët me ngjyrë kafe ndryshku. Me gjashtë vjet Shqiponja Kafire merr ngjyrën e të rriturve. Gjatësia e Shqiponjës Kafire varion nga 78 deri 90 cm. Gjatësia e krahëve te disa femra të mëdha arrin deri në 210 cm. Meshkujt peshojnë ndërmjet 3 dhe pak mbi 4 kg, pesha e një femre deri në 6 kg.

Përhapja Redakto

 
Përhapja e Shqiponjës Kafire

Shqiponjat Kafire jetojnë në brigje gurore, vende kodrinore, humnera e shkrepa. Hasen deri pak mbi 5000m ni vel mbidetar. Shqiponja Kafire prej kufirit jugorë të Sahares Qëndrore, në Sudanin jugorë, Afrikës Lindore në drejtim të jugut deri në Kapstadt është e përhapur, por në mënyrë të copëtuar; në Afriken Perëndimore përgjatë bregdetit deri në Angolen Qendrore; me disa qifte gjendet edhe në Jemen dhe Oman, dhe mendohet se edhe në Negev të Izraelit. Shqiponjat Kafire vendit i qëndrojnë besnik, vetëm Shqiponjat e reja ndërrojnë vendin.

Referimet Redakto

  • James Ferguson-Lees and David A. Christie: Raptors of the World. Helm-London 2001. S. 748-750.
  • ^ Gargett, Valerie (1990). The Black Eagle: A Study. South Africa: Acorn Books and Russel Friedman Books. pp. 19, 30-31. ISBN 0-620-11915-2.
  • ^ Gargett, p. 29.
  • ^ Gargett, p. 31.
  • ^ Gargett, p. 30.
  • ^ Mearns, Barbara; & Mearns, Richard. (1988). Biographies for Birdwatchers. The lives of those commemorated in Western Palaearctic bird names. Academic Press: London. ISBN 0-12-487422-3
  • BirdLife International (2004). Aquila verreauxii. 2006. IUCN Red List of Threatened Species. IUCN 2006. www.iucnredlist.org. Retrieved on 6 May 2006. Database entry includes justification for why this species is of least concern
  • Clements, J. F. 2007. The Clements Checklist of Birds of the World, 6th Edition. Cornell University Press. Downloadable from Cornell Lab of Ornithology