Wikipedia

Vladimir I. Georgiev

Vladimir Ivanov Georgiev ( bullgarisht : Владимир Иванов Георгиев) (1908–1986) ishte një gjuhëtar, filolog dhe administrator arsimor i shquar bullgar. [1]

Biografia Redakto

Vladimir Georgiev lindi në fshatin bullgar Gabare, pranë Byala Sllatina dhe u diplomua për filologji në Universitetin e Sofjes në vitin 1930. Ai u specializua në gjuhësinë indoeuropiane, sllave dhe të përgjithshme në Universitetin e Vjenës (1933-1934), dhe më vonë në universitetet e Berlinit (1935-1936), Firences (1939-1940) dhe Parisit (1946-1947). Profesor Asistent në Universitetin e Sofjes (1931-1941), Profesor i Asociuar (1936-1945), Profesor (1945), shef i departamentit të gjuhësisë së përgjithshme dhe krahasimore-historike në Fakultetin e Historisë dhe Filologjisë në Universitetin e Sofjes (1948-1974), Dekan i Fakultetit Filologjik (1947–1948), Zëvendës Rektor (1948–1951), Rektor (1951–1956). Drejtor i Institutit për Akademinë Bullgare të Shkencave (1951–1957), Sekretar i Departamentit të Studimeve të Gjuhësisë, Letërsisë dhe Artit (1956–1963), Nënkryetar i Akademisë së Shkencave (1959–1972), Drejtor i Bashkimit Qendra për Gjuhën dhe Letërsinë (nga 1972). Kryetar i Komitetit Ndërkombëtar të Studimeve Sllave (1958–1963, që nga viti 1963 - Nënkryetar), President i Komitetit Kombëtar Bullgar të Studimeve Sllave (që nga viti 1955). President i Shoqatës Ndërkombëtare për Studimin e Evropës Juglindore (1965–1967). Anëtar i Byrosë së Bordit Drejtues të Komitetit Ndërkombëtar për Mikenologji. Shef redaktor i "Enciklopedisë së Shkurtër të Bullgarisë" (1962-1969), pastaj i një enciklopedie "AZ" (1974), "Enciklopedia e Bullgarisë" (1978). Redaktor i revistës "Gjuhësia ballkanike". Akademik (1952). Doktor Nderi i Universitetit Humboldt në Berlin (1960) dhe Universitetit Charles në Pragë (1968). Anëtar korrespondent i Akademisë Franceze të Shkencave (1967), Akademisë Finlandeze të Shkencave (1966), Akademisë Saksone të Shkencave në Lajpcig (1968), Akademisë Belge të Shkencave (1971), Akademisë së Shkencave të Athinës (1977).

Në gjuhësinë ballkanike, Georgiev dalloi trakishten dhe dakishten nga frigjishtja [2] dhe gjithashtu përcaktoi vendndodhjen e trakishtes dhe ilirishtes midis gjuhëve të tjera indo-evropiane. [3] Bazuar në një aplikim të ri të metodës krahasuese, ai hulumtoi ekzistencën e një gjuhe indo-evropiane para-greke, të cilën ai e quajti " pellazge ". [4] [5] Georgiev është një nga të parët që kontribuoi në kuptimin e sistemeve të shkrimit minoan, veçanërisht Linear A. Veprat e Georgiev u zhvilluan më tej nga shumë shkencëtarë (Brandenstein, van Windekens, [6] Carnot, Merling, Haas etj. ) Ai dha kontribute të shumta në fushën e Trakologjisë, duke përfshirë një interpretim gjuhësor të një mbishkrimi të zbuluar në fshatin Kyolmen në rrethin Shoumen të Bullgarisë verilindore. [7] [8] Në vitet 1960, Georgiev shqyrtoi emrat e njëzet e gjashtë lumenjve më të mëdhenj të Evropës qendrore dhe lindore. Ai sugjeroi që emrat të ishin të rindërtueshëm për Gjuhën Proto-Indo-Evropiane dhe se Atdheu Indo-Evropian ishte i kufizuar në perëndim nga lumi Rhine dhe në lindje nga lumi Don . [9]

Ai gjithashtu propozoi që gjuha etruske të ishte e lidhur me hititët, [10] një teori e cila nuk pranohet përgjithësisht nga studiuesit. Në hulumtimet e tij ka prekur edhe çështje në lidhje me problemet e ilirologjisë.

Shih edhe Redakto

Referimet Redakto

  1. ^ Office of the Foreign Secretary 1963, p. 15.
  2. ^ Vladimir Georgiev, “Raporturile dintre limbile dacă, tracă și frigiană”, in Studii clasice (Bucharest: 1960).
  3. ^ Vladimir Georgiev, “Thrace et illyrien”, Balkansko Ezikoznanie 6 (1963): 71–4.
  4. ^ Vladimir Georgiev, “Das Pelasgische”, in Proceedings of the Eighth International Congress of Linguists, ed. Eva Sivertsen (Oslo: Oslo University Press, 1958), 406–13.
  5. ^ Vladimir Georgiev, “La scoperta della lingua ‘pelasgica’”, in Introduzione alla storia delle lingue indeuropee (Rome: Edizioni dell’Ateneo, 1966), 107–19.
  6. ^ Albert Jan van Windekens, Le pélasgique, essai sur une langue indo-européenne préhellénique (Louvain: Publications universitaires, 1952); van Windekens, Études pélasgiques (Louvain: Publications universitaires, 1960).
  7. ^ Vladimir Georgiev, Die Deutung der altertümlichen thrakischen Inschrift aus Kjolmen. Special issue of Balkansko Ezikonznanie 11, no. 1 (1966).
  8. ^ Danov & Ivanov 1980, p. 8: "Since we have just spoken in the same breath of the Thracians and the Etruscans, in connection with their language and the writing they used, let us refer, even though quite briefly, to the importance of the achievements of Bulgarian linguist Vladimir Georgiev in Thracology. The reference is more specifically to his interpretation of the inscription discovered several years ago at the village of Kyolmen (Shoumen district, North-western Bulgaria)."
  9. ^ Wilbur 1977, p. lxvi: "The late 1960s saw the reinterpretation of Krahe's 'Old European' river names. The Bulgarian linguist, Vladimir Georgiev, examined the names of the twenty-six largest rivers of central and eastern Europe and found all of them be reconstructible to PIE. An examination of the large rivers outside this central core, e.g., Siene, Po, Kama, Ural showed the names to be either non-Indo-European or late Indo-European. Therefore, Georgiev concluded that the IE homeland was delimited on the west by the Rhine and on the east by the river Don (Georgiev 1966)."
  10. ^ Georgiev 1962.

Lidhje të jashtme Redakto

Marrë nga "https://sq.wikipedia.org/w/index.php?title=Vladimir_I._Georgiev&oldid=2545891"