Stupa e Parinirvanas
Stupa e Parinirvanas është një tempull budist në Kushinagar të shtetit indian të Uttar Pradeshit që konsiderohet si vendi i vdekjes së Gautama Budës, themeluesit të Budizmit.[1] Alexander Cunningham tërhoqi vëmendjen me këtë zbulim në zonë, pasi ai provoi në mënyrë përfundimtare se Gautama Buda kishte vdekur në këtë zonë.[2] Tempulli i tanishëm u ndërtua nga Qeveria Indiane në vitin 1956 si pjesë e përkujtimit të 2,500 vjetorit të Mahaparinivanas ose 2500 vjetët e E.B (Erës Budiste). Brenda këtij tempulli, ndodhet statuja e shtrirë e Budës duke qendruar mbi krahun e tij të djathtë me kokën nga krahu verior dhe fytyrën nga perëndimi. Statuja është 6.1 m e gjatë dhe qëndron mbi një shtrat guri.[3]
| Stupa e Parinirvanas | |
|---|---|
| Emri amëtar Stampa:Lang- | |
 Tempulli dhe rrënojat Stupës së Parinirvanas, Kushinagar | |
| Lloji | Stupë |
| Vendndodhja | Kushinagari, Uttar Pradesh, Indi  |
| Qyteti më i afërt | Kushinagari |
| Koordinatat | 26°44′28″N 83°53′17″E / 26.741°N 83.888°E |
| Themeluar më | 413-55 p.e.s.[1] |
| Stili arkitekturor | Arkitektura Budiste |
| Webfaqja | http://kushinagar.nic.in/ |
Historia
RedaktoPas 45 viteve të veprimtarisë misionare të Budës, i goditur rëndë nga sëmundjet më në fund arriti në Kushinagar, ku urdhëroi dishepullin e tij të fundit dhe shqiptoi fjalët e tij të fundit për sanghan dhe arriti Parinirvanan rreth vitit 487 p.e.s. Mbreti Maurjan, Ashoka e vizitoi Kushinagarin në vitin 260 p.e.s. ku dhe ndërtoi mjaft chaitya dhe stupa në nder të vendit të Parinirvanas së Budës. Sitet budiste të Kushinagarit u zgjeruan në mënyrë të qëndrueshme gjatë Perandorisë Kushane (rreth viteve 50-241 të e.s.), ndërsa Kushinagari e arriti kohën e artë gjatë Periudhës Gupta (rreth viteve 320-647 të e.s.) kur Stupa e Parinirvanas pësoi zgjerime të mëdha dhe u rikonstruktua Tempulli i Parinirvanas bashkë me statujën e stërmadhe të shtrirë të Budës.[2]
Shiko edhe
RedaktoReferime
Redakto- ^ a b Knapp, Stephen (2009). Spiritual India handbook: a guide to temples, holy sites[,] festivals and traditions. Mumbai: Jaico Publishing. ISBN 978-81-8495-024-3. Marrë më 18 korrik 2015.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ a b Phuoc, Le Huu (2010). Buddhist architecture. S. l.: Grafikol. fq. 282. ISBN 978-0984404308. Marrë më 18 korrik 2015.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ "Parinirvana Temple". Buddhanet. Marrë më 18 korrik 2015.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!); Nuk lejohet formatim teksti në:|website=(Ndihmë!)
Bibliografia
Redakto- Phuoc, Le Huu (2010). Buddhist architecture. S. l.: Grafikol. ISBN 978-0984404308. Marrë më 18 korrik 2015.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Knapp, Stephen (2009). Spiritual India handbook: a guide to temples, holy sites[,] festivals and traditions. Bombej: Jaico Publishing. ISBN 978-81-8495-024-3. Marrë më 18 korrik 2015.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)