Antiteza
temë në filozofi; diçka që është e kundërta e diçkaje tjetër
Antiteza (gr. kundërvendosje, ἀντί "kundër", θέσις "vendosje") është një figurë stilistike që vë përballë dy gjendje, dy kënde të kundërta për ta ndriçuar me forcë një ide kryesore. Për të formuar antitezën shërbejnë antonimet. Në letërsinë tonë është përdorur nga Noli:[1]
- anës detit i palarë,
- anës dritës i paparë,
- pranë sofrës i pangrënë,
- pranë dijes i panxënë.
- poezia Anës lumenjve