Arkitektura e dritës : poezi

Arkitektura e dritës

Titulli: Arkitektura e dritës: poezi

Autori: Ndoc Papleka

Redaktori: Adriatik Kallulli

Vendi i botimit: Tiranë, Shqipëri

Shtëpia botuese: Naim Frashëri

Viti i botimit: 1981

Fushë: Poezia, letërsia shqipe

Numri i faqeve: 123

Arkitektura e dritës është një përmbledhje poetike nga Ndoc Papleka, një autor i njohur shqiptar i viteve '80. Ky libër përfaqëson një përpjekje artistike për të ndërthurur elementet tradicionale të poezisë shqipe me një ndjeshmëri moderne, duke shfaqur reflektime të thella mbi jetën, natyrën dhe dritën si simbol i shpirtit dhe përjetësisë. Poezitë e përmbledhura në këtë vëllim janë një eksplorim i dritës, jo vetëm si fenomen fizik, por edhe si metaforë për ndriçimin e brendshëm dhe të jashtëm të qenies njerëzore.

Në poezitë e Arkitekturës së dritës, Papleka përdor dritën si një element qendror për të krijuar një peizazh të pasur poetik. Drita shfaqet në forma të ndryshme, si dritë e diellit, hënës, yjeve apo reflektim mbi ujin, duke përfaqësuar shpirtin njerëzor, kujtimet dhe përjetimet e ndryshme jetësore. Ky simbolikë përçon ide të thella filozofike, shpesh të lidhura me kërkimin e kuptimit të ekzistencës dhe me misteret e jetës.

Stili poetik i Ndoc Paplekës në këtë përmbledhje karakterizohet nga një gjuhë e pasur dhe e përpunuar, që tërheq lexuesin në një botë plot ngjyra dhe ndriçim. Poezitë janë shpesh të strukturuara në vargje të shkurtëra, të mbushura me imazhe simbolike dhe metafora, duke krijuar një ndjenjë lirie dhe hapësire. Kjo e bën arkitekturën poetike të Paplekës të ngjasojë me një ndërtesë të ndërtuar nga drita, ku çdo detaj ka kuptimin dhe rëndësinë e tij të veçantë.

Puna redaktuese e Adriatik Kallullit ka luajtur një rol të rëndësishëm në krijimin e koherencës së këtij vëllimi. Nën drejtimin e tij, poezitë janë zgjedhur dhe renditur në një mënyrë që përçon një rrugëtim shpirtëror dhe estetik të lexuesit. Botuar në vitin 1981 nga shtëpia botuese "Naim Frashëri" në Tiranë, Arkitektura e dritës reflekton atmosferën kulturore të asaj periudhe dhe përpjekjen për të sjellë një frymë të re në poezinë shqiptare.

Arkitektura e dritës është një kontribut i çmuar për letërsinë shqipe, duke ofruar një vizion të veçantë dhe të thellë mbi poezinë si art. Papleka, përmes këtij vëllimi, arrin të krijojë një ndjenjë të fuqishme të estetikës poetike dhe të lirikës shqipe, duke i dhënë një vlerë të qëndrueshme veprës së tij. Libri mbetet një pikë referimi për studiuesit dhe dashamirët e poezisë, si dhe një dëshmi e fuqisë së fjalës së shkruar për të ndriçuar mendjen dhe shpirtin njerëzor.

Fjalë kyçe:

• Letërsia shqipe
• Poezia
• Simbolizmi
• Metaforat e dritës
• Estetika poetike