Muhammed bin Abdullah bin Muhammed el-Maafri (Arabisht: محمد بن عبد الله بن محمد المعافري; lindi në Sevilja më 1076 dhe vdiq në Fez më 1148) ishte gjykatës dhe dijetarë i medh'hebit Maliki prej El-Andalusisë. Gjatë regjimit të Almoravidëve, Ibn Arabi u detyrua të migroj në Maroku. Thuhet se ai ka qenë nxënësi i El-Gazaliut për disa kohë. Babai i tij ishte nxënësi i Ibn Hazmit, edhe pse Ibn Arabi e ka konsideruar si të devijuar. Ai poashtu kontriboi për përhapjen e teologjisë EshariveSpanjë. Biografia i tij më të hollësishëm e ka shkruajtur bashkëkohori i tij Qadi Ayyad.[1]

Librat Redakto

Librat e tij janë:

  • Komentimi i koleksioneve të haditheve të Tirmidhiut, i njohur si "Aridhat al-Ahwazi".
  • Komentimi i Kuranit i njohur si '"Ahkam al-Quran"'.
  • "Mbrojtja kundër Fatkeqësive" (Al-'Awasim min al-Qawasim), është libër i cili u bë i famshëm për përgjigjjen e tij të fortë kundër shiave.

Referimet Redakto

  1. ^ The Encyclopaedia of Islam. New Edition. Brill, Leiden. vol. 4, p. 289