Blinishtajt qenë një familje feudale arbërore që shfaqet në disa dokumente të shekujve XIII-XIV.

Në shkrime zakonisht jepet i gabuar mbiemri i kësaj familjeje: Bleusi, Bleuisti, Bletisti, Blevisci. Vendi i saj gjendej ndërmjet lumit Gjadër afër Lezhës (1416), fshati Blinisht me kishën e Shën Shtjefnit dhe në abacinë e Shën Llezhdrit në Mirditë.

Stërgjyshi i kësaj familjeje Vlado, ndoshta prej fisit të matjanëve (Matesei), bëhet i njohur më 1272 si stratiot (miles) bizantin. Më parë u bashkua me anzhuinët, por pak më vonë u lidh me serbët, që i dhanë edhe titullin Kaznac (Kasnec). Në vitin 1279 ky kasnec u kap prej kapitenit të Durrësit dhe u përcoll në Brindizi i prangosur. Më 1304 merr diplomën e Napolit, në bazë të së cilës u bë comes (kont), ndërsa i biri i quajtur Guillelmus, u bë mareshall i Arbërisë. Vilhelmi më 1319 mori edhe titullin sevastokratorPerandorisë Bizantine.[1]

Referime

Redakto
  1. ^ Shuflaj, Milan (2004) [1925]. Serbët dhe shqiptarët. Përkthyer nga Hasan Çipuri. Tiranë: Toena. fq. 157. ISBN 99927-1-854-4.