Fjala e huazuar
Fjala e huazuar është ajo fjalë e cila është ‘’huazuar’’ nga një gjuhë e huaj dhe për dallim nga barbarizmat, kjo i përshtatët gjuhës që e ka huazuar për nga fonetika, morfologjia dhe ortografia (p.sh. shqip muri nga latinishtja murus). Etimologjitë në vazhdim e ilustrojnë lidhjen e shqipes me gjuhët indo-evropiane (një yll që i paraprin fjalës tregon të pavërtetuarat, fjala burimore indo-evropiane hipotetike) : pesë (nga Geg. i lashtë pansë nga *pénkʷe) zjarr, zjarme (nga *xherma nga *gʷʰermós) natë (nga *nóktis) dhëndër (nga *xandor nga *ǵomh₃-ter-) gjarpër (nga *sérpeno) bjer (nga *bʰere) djeg (nga *dʰégʷʰo) kam (nga *kagmi) pata (nga *pót-) pjek (nga *pékʷo) thom, thotë (nga *cāmi, *cāte nga *ḱéh₁mi, *ḱéh₁te)