Gian Lorenzo Bernini

Gian Lorenzo Bernini lindi në Napoli më 7 dhjetor 1598, vdiq në Romë më 28 nëntor 1680, ishte arkitekt, piktor dhe skulptor italian e epokës baroke.

Periudha e rritjes dhe karriera e hershme

Bernini u lind në Napoli dhe ishte djali i Pietro Bernini, i cili ka qenë skulptor dhe ka punuar në qytetin. Më 1605 familja Bernini u vendos në Romë, ku Pietro së shpejti morri për detyrë të kryej një reliev e madhe për bazilikën Santa Maria Maggiore që paraqet ngjitjen e virgjëreshës Mari. Një mbrojtës dhe porositës Pietro gjej në kardinalin Scipione Borghese, për cilin ai tregoi talentin me zhvillim të parakohshëm e djalit të vet.

Roma ishte gjatë dekadën e parë të shekullit tetëmbëdhjetë qëndra për veprimtari artistike të egra. Për trashëgiminë klasike udhëheqi, midis të tjerash, Annibale Carracci, ndërsa për tendenca fillestare lidhur me realizimin dhe natyralizmin u çoj nga Caravaggio dhe pasueset e tij.

Sipas Filippo Baldinucci, i cili 1682 publikoi veprën e parë biografike mbi Bernini me emrin Vita del Cavaliere Gio Lorenzo Bernini, Bernini e krijoi skulpturën e parë nga ana e vet në moshën tetëvjeçar. Baldinucci deklaroi si skulptura paraqet kokën i një fëmijë dhe kjo impresionoi të gjithë.

Bernini marri arsimin themelor në ofiçinë i babait, aty ku kushtoj vëmendje të veçantë ndaj punës me një reliev për Santa Maria Maggiore. Në vitin 1605 ngjiti Paulus V në dëtyren e Papës, dhe sipas Baldinucci Bernini i ri vizatoj për papën, përafërsisht në vitin 1611, apostullin Paulus. Papa ngadhënjej aq shumë së sesa ai japi kardinal Maffeo Barberini (më vonë papa Urban VIII) detyrë për personalisht mbikëqyr arsimin artistik e adoloshentit. Skulptura e parë Berninit që mund të datohet konsiderohet e bërë 1611 apo ndoshta një vit më pas. Në këtë skulpturë, Dhi Amalthea japi gji fëmijën Jupiter dhe një satyr, dallohet frymëzim nga skulptura hellenistike.