Grabitja e madhe e arit
Grabitja e Madhe e Arit ndodhi natën e 15 majit 1855, kur një dërgesë rutinë me tre kuti shufrash ari dhe monedhash u vodh nga furgoni i rojeve të shërbimit midis stacionit të London Bridge dhe Folkestone ndërsa po dërgohej në Paris. Grabitësit ishin katër burra, dy prej të cilëve - William Tester dhe James Burgess - ishin punonjës të Hekurudhave Juglindore (SER), kompania që drejtonte shërbimin hekurudhor. Atyre iu bashkuan planifikuesit e krimit: Edward Agar, një kriminel karriere dhe William Pierce, një ish-punonjës i SER-it, i cili ishte pushuar nga puna për arsye lojrash fati.
Gjatë rrugës ari mbahej në kasaforta, të cilave u hapeshin me dy çelësa Hajdutët morën mbresa dylli të çelësave dhe bënë nga një kopje. Kur ishin gati, Tester siguroi që Burgess ishte roje dhe Agar u fsheh në furgonin e rojes. Ata zbrazën kasafortat prej 224 pounds (102 kg) ar, i vlerësuar në atë kohë me 12,000 £ (përafërsisht ekuivalente me £1,193,000 në 2021 ). Vjedhja nuk u zbulua derisa kasafortat mbërritën në Paris. Autoritetet e policisë nuk kishin asnjë të dhënë se kush e kishte ndërmarrë vjedhjen dhe lindën dyshimet nëse ajo ishte vjedhur në Angli, në anijen që kalonte Kanalin Anglez ose në pjesën franceze të udhëtimit.
Kur Agar u arrestua për një krim tjetër, ai i kërkoi Pierce që t'i siguronte fonde Fanny Kay-ish-të dashurës së tij-dhe fëmijës. Pierce ra dakord dhe më pas refuzoi. Në nevojë për para, Kay shkoi te guvernatori i burgut Newgate dhe i tha atij se kush e kishte ndërmarrë vjedhjen. Agar u mor në pyetje, pranoi fajin dhe dëshmoi si dëshmitar. Pierce, Tester dhe Burgess u arrestuan të gjithë, u gjykuan dhe u shpallën fajtorë për vjedhjen. Pierce mori një dënim me dy vjet punë të rëndë në Angli; Tester dhe Burgess u dënuan me transport penal për 14 vjet.
