Muji vret Paun Harambashin

Herët çohet Paun Harambashi

e shtrëngojke at'gjokun e zi

mirë ia vjerreke topuzin n'telqi

duel për dere, bjeshkën e ka msy

Trimijë berre ai në bjeshkë po i qet

tridhetë qenë ai prapa po jua ngjet

i ka marrë me to tridhetë çobanë

edhe i merrka plot tridhetë sejmenë

nji çardak për vete p'e mbaron

bjeshkve dhentë sa mirë po jua l'shon

Shih, prej Mujit frika e kish ngranë

mos ndoj sherr, po, Muji ia mbaron!

digjo ç'bani Paun Harambashi

-Pse nuk çohem, - tha, - me u veshë e me u mbathë

me ra, - tha, - te kroni i Jutbines?

Mos pa shoke at’Mujin e zatet

n’mujsha pushke hajnisht une me ia dhane

ia la vetes, po, edhe nji nam

Veshet shpejt Pauni u shtrengua

per mejdan sa mire qe asht gatue

Pse asht shka, hakun mos me ia ngrane

shume ish’ qene Pauni trim me nam

Si vetima te kroni po shkon

fsheke vracin ne pyllin e zi

edhe vet n’zhavarr sa mire ka hi

shih sa mire ne zhavarr asht palua

pritke shkjaku Mujin per me shkua

Ngjoni shkoke aty c’ka asht mbarua

tridhete cika ne kambe ishin cua

shkuen te kroni t’shkretat uje me marre

c’po u prijke Ajkuna e Bardhe

I lane fjalet te kroni po shkojne

me e mbushe kanatata po fillojne

dhe kanatat sa plot i kane mbushe

Duel Pauni bash sikur arushe

Shih Pauni cikave u bertet

me kamxhik ka nise e po i prek

permbi tesha gjakun po jau qet

bash si kingjat po i fillon perpjet

te cardaku horri po i qet

Kur ia mbrrini nje plak me gjok te bardhe

ish hajvani, po, si shpend i bardhe

Prej zhavarri Pauni kish dale

edhe plakut gjokun ia kish ndale

e rrxoi plakun, krej e ka llomite

i ra cizme e ia then brinjte

e la plakun, gjokun ia kish marr

Shih, nji leter Pauni mbaroi

n’Jutbine Mujit letren, po, ia coi

po ne leter Pauni c’po thote?

-Ku je, Muje, he, zoti ty te vrafte!

Nam te madh dynjaja per ty ban

nuk ka krajl haraci qe ta pa

Por nuk asht per ty, Muje, qysh kane thane

qe, une bjeshken, Muj-o ta kam zane

pa travnine une ty po t’i lshoj gjane

A s’te vjen marre, o Muje - i kish thane

Sa tue qeshe ai Muji qenka cua

-Kafe t’zeze e duhan me m’gatua

Cohet Muji kadale asht shtrengua

e p’e merrke at’gjokun e bardhe

e i hipi Muji atit ne shale

Kur pa gjoku bjeshken qe ka marre

sa p’e rrehke, po, fushen me kambe

sikure rrfeja bjeshkes i dha gjame

te cardaku ushtima po shkon

Drodh Pauni, Ajkunes i ka thane

- Qe, kaq kohe ne bjeshke une jam

kurre per t’kthjellet nuk kam ndie gjame!

-Nuk asht gjame, - Ajkuna i ka thane –

tash, po ngjet, asht nise baci me ardhe –

Kah cardaku gjokun Muji e con

i dripi gjokut e pushim p’e ban

ish zhegite e gjoksin p’e zbulon

Prej cardakut Pauni shikon

nis Ajkunes ai e i ka thane:

-Qysh m’u vesh Muji n’ngiq t’zi?-

Krejt ne lesh ai trupin qysh me e shti? –

Shih sa gaz Ajkuna ka perpi

-Po t’rrejne syte, Paun, e s’je kah di

Baci Muje s’asht vesh n’ngiq te zi

asht i leshtun gjoksit bytevi

asht i leshtun ne gjoks e ne krah

si asllani qe del neper mal

A ia sheh, Paun, vetlla e mustake?

Shihja syte, Paun, si i jane pergjake!

-Digjo ktej, Paun, - Muji kish thane –

Kollaj asht , - tha, - me lidhe fmi e pleq

Kollaj asht, - tha, - cika me grabite

Kollaj asht – tha, - pleq ne llom me qite

Del mejdanin me nda me kreshnike!

A po cohesh mejdanin ta ndajme? –

i tha Muji e hipi n’gjok te bardhe

- Ndiqem prapa, Paun! – I kish thane

Nisi gjokun lendines Muji me ike

shih, permbas Pauni ia ka nise

Kush me e zane at gjokun, po, te bardhe?

Si shpend me krahe vrapin e kish marre

Kur e ngjoi Pauni me gjilit

ishte gjoku sa fort i shperdhite

n’te dy gjunjet gjoku ish qene pase rrxue

mbi krye Mujit gjiliti i ka shkua

e tri bjeshke, tha, po, i kish kalua

Kur a dredhe, - tha, Pauni, me ike

fort p’e gjuejke Muji me gjilit

bash si rrfeja gjilit ia ka ngjite

po kish ndeshe gjiliti ne celik

Qatehere trimat shpatat i kane qite qafa-qafa atllaret kane afrua

t’madhe Muji sa iu ka gerrmua

- Sjell perpara, Paun, c’je tmerrua?!-

Shume i djathte kish qene, po, Muji vete

me shpate shpaten sa mire po ia prêt!

Jane thye shpatat edhe jane coptua

prej atllareve t’dy n’lendin jane gjua

gjoks per gjoks, po trimat jane zatete

tre sahate, po kane dredhe e kan zhdredhe

prishe e kane ate mejdanin krejt

thoshje laver asht ba, qe, tri vjet

N’kokerr t’shpines Muji e ka gjua

e lendines zharg shkaun p’e ngrehka

me i cope shpate, - tha, - kryet po i prejka

Kshtu m’kane thane, atje une nuk jam kane

s’asht cudi, se trimat gjithcka bajne