Karin Boye

Poete dhe noveliste suedeze
Ky artikull apo seksion është jo i plotë ose me cilësi të dobët. Mund të ndihmoni Wikipedian duke e përmirësuar!
Ky artikull duhet të përmirësuar në:  Artikulli ka nevojë për përmirësim gjuhësore. --Adventus 12 gusht 2010 10:20 (CEST)

Karin Boye (26 tetor 1900 - 24 prill 1941), shkrimtare suedeze, antare e akademisë Samfundet De Nio prej nga viti 1931. Që në rini nisi të shkruaj poezi; punime të saj në vitet e rinisë u botuan nga Barbro Gustafsson në vitin 1979 dhe 1981. Boye u diplomua si mësuese i shkollës popullore dhe filloj studime universitare në Upsalë dhe i përfundoi në Stockholm me një magjistër i shkencave në vitin 1928. Ajo bëri debutimin në publik pas një krize fetare me vepërën Moln/Reja (1922), një qëndrim i përbashkët me ekzistencialistin Vilhelm Ekelund. Me disa mbledhje poetike si për shembull Gömda land/Vende fsheh (1924) dhe Härdarna/Vatëra (1927), në të cila melodia i saj poetike u përkrye, ajo e forcoi pozitën e vet si një prej poetëve më kryesore bashkëkohorë suedeze. Me zell të madh orientoj me lëvizje të majtë radikale dhe u lidh me Clarté. Ajo ishte interesuar për psikoanaliza herët.

Boye

Gjatë viteve 1930 Boye kërkoj frymëzim në poezinë të modernizmit. Së bashku me miqtë e vet, Erik Mesterton dhe Josef Riwkin, ajo botoj revistën Spektrum dhe publikoj aty esen "Språket bortom logiken/Gjuha matanë logjika" (1932), ky kërkoj për një gjuhe simbolike personale, gjithashtu bashkë me Mesterton e bëj një shpjegim e një poemë nga T.S. Eliot, Det öde landet/Një tokë e shkretë, (1932). Romani Astrate (1931) që fitoj shumë çmime e ka veçorinë si eksperiment në poetikën e prozës, ndërsa Kris (1934) është një roman autobiografikë. Në vitin 1935 botohet vepëra poetike Për hatrin e drueve/För trädets skull, e cila vjershat e lira dhe gjuha simbolike të paqartë u ndesh me kritikë e paarsyeshëm. Nën mbresa nga diktatura totalitare dhe ndoshta nga lexime e veprave të Kafkës Boye e shkruajti në vitin 1940 një roman anti utopike Kallocain, një tregim mbi diktatura të ardhshëm, i cili u bë një sukses i madh.

Në prill 1941, nën përshtypje e ngjarje lufte, Boye e kërkoj vdekjen vullnetarisht. Vepëra De sju dödssynderna och andra efterlämnade dikter/Mëkat mortare dhe tjera poezi në trashëgimi u botua postume në vitin 1941, bozuar në një cantata e papërfunduar. Vepëra të tjera e Boyes është Merit vaknar/Merit zgjohet (1933) dhe För lite/Tepër pak (1936) , gjithashtu disa përmbledhje novelash. Në vitin 1992 botohet Det hungriga ögat: Journalistik 1930–36/Një vështrim i etur: Gazetereske 1930–36, dhe 2008 botohet një përzgjedhje e letrave e Boyes, Ett verkligt jordiskt liv/një jetë tokësore e vërtetë.

Karin Boye është e rëndësishëm para së gjithash se poete dhe ka shkruar ndonjë poemë më të njohura të shekullit i njëzetë, për shembull "Ja visst gör det ont/Po pa dyshim dhemb" dhe "Där slagrutan sänker sig/Atje ky shkopi zbret". Poezia e Boyes është me synim dhe emocional, në përgjithësi më sensualitet dhe misteriozitet, dhe dëshmon për personaliteti i asaj fuqishme, asketizëm dhe ekstazë.