Antipaganizmi është një term që i referohet qëndrimeve, veprimeve, apo politikave që janë kundër paganizmit ose praktikave pagane. Ky term shpesh përdoret për të përshkruar fushatat historike, politike ose fetare që synonin të shtypnin apo të zhduknin besimet dhe praktikave pagane. Kjo mund të përfshijë përpjekje për të konvertuar popullsinë pagane në një fe të caktuar, shpesh të lidhura me rritjen e feve monoteiste si krishterimi dhe islami.[1] [2]

Vështrim

Redakto

Një nga shembujt më të hershëm të antipaganizmit ndodhi gjatë përhapjes së krishtërimit në Perandorinë Romake, kur autoritetet dhe liderët e rinj të krishterë nisën të ndalojnë dhe të shkatërrojnë tempuj paganë, të persekutojnë praktikat tradicionale dhe të promovojnë një fe të vetme zyrtare. Ky proces kulmoi në shekullin e IV me ediktet e perandorëve romakë si Konstantini dhe Teodosi, të cilët ndaluan ritualet pagane dhe shpallën krishtërimin si fenë zyrtare të Perandorisë.

Një tjetër aspekt i antipaganizmit lidhet me periudhën e mesjetës, ku kisha katolike dhe autoritetet e tjera fetare ndaluan ose demonizuan çdo praktikë që konsiderohej magjike, okulte ose e lidhur me "idhujtarinë". Ky qëndrim u intensifikua në periudha të caktuara mesjetare, ku shumë individë dhe grupe që mbanin tradita pagane ose që akuzoheshin për herezi përballeshin me persekutime të ashpra.

Në botën moderne, antipaganizmi mund të shihet në qëndrime kritike ndaj rilindjes së lëvizjeve neopagane, si Wicca ose Druidizmi, që janë rikthyer në disa shoqëri perëndimore. Disa grupe fetare ende i konsiderojnë këto praktika si të papajtueshme me doktrinat e tyre dhe mund të përpiqen t'i kundërshtojnë ato përmes retorikës ose aktiviteteve misionare.

Pavarësisht prej kontekstit historik ose modern, antipaganizmi shpesh ka reflektuar konflikte më të gjera kulturore dhe fetare. Ai ka ndikuar në formimin e identiteteve kolektive dhe në mënyrën se si shoqëritë i perceptojnë dhe i përballojnë ndryshimet në traditat shpirtërore dhe kulturore.[3] [4]

Shih edhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ Pilkington, Frederick (1959). "Pagan and Anti-Pagan". African Affairs (në anglisht). 58 (230): 61–64. ISSN 0001-9909.
  2. ^ Bradbury, Scott (1994). "Constantine and the Problem of Anti-Pagan Legislation in the Fourth Century". Classical Philology (në anglisht). 89 (2): 120–139. doi:10.1086/367402. S2CID 159997492.
  3. ^ Cameron, Alan (2010). The Last Pagans of Rome (në anglisht). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-974727-6.
  4. ^ Hakl, Hans Thomas (2009). "Das Neuheidentum der römisch-italischen Tradition. Von der Antike in die Gegenwart" [Neopaganism of the Roman-Italic tradition: from antiquity to the present]. përmbledhur nga Gründer, René; Schetsche, Michael; Schmied-Knittel, Ina (red.). Der andere Glaube. Europäische Alternativreligionen zwischen heidnischer Spiritualität und christlicher Leitkultur [The other faith: European alternative religions between pagan spirituality and Christian dominant culture]. Grenzüberschreitungen (në German). Vëll. 8. Würzburg: Ergon. fq. 57–76. ISBN 978-3-89913-688-3.{{cite book}}: Mirëmbajtja CS1: Gjuhë e panjohur (lidhja)