Lorenzo Hammarsköld (1785-1827), kritik suedez dhe bibliograf. Si student mori kontakt me pikëpamjet moderne e artit dhe filozofise idealiste gjermane. Ai doli në skenë herët si përkthyes i librave klasike dhe poet ne stilin neoklasicist. Ai ishte shumë kritik ndaj shijes franceze e gustaviane të vonë dhe Akademisë Suedeze. Fushata e tij e zgjatur për këto qëllime filloj me kritikë të ashpër kundër Johan Olof Wallin dhe me një ese ndaj këtij mësuesi Carl Gustaf af Leopold. Ai është një prëj atyre pas revistën Polyfem (dhjetor 1809-korrik 1812), ky luftoi ashper shijen akademike në formë satirike edhe serioze. Ai zhvilloi një tip të ri në kritikën letrare suedeze. Ai mba autorësinë per normat e njëtrajtshme, harmonike, aftësi te jap ide formë dhe vërtetësi ndjenjave. Persona më të rëndësishëm për poezinë suedeze në kohën bashkëkohore ai pa në Tegnér dhe Stagnelius. Ai shkruajti një literaturë historike të madhe, Svenska vitterheten/Letërsi artistike suedeze (1818-19), i cila ka shumë material, bazë bibliografike por edhe ka një majë polemike. Ai shkruajti veprat e para ne historinë e artit dhe filozofisë se pergjithshme suedeze. Hammarsköld ka siguruar një pozitë të rëndësishme në historinë suedeze të kritikës për sjelljen konsekuente dhe per idete e veta moderne.

Hammarsköld