Mirèio ( Mirèlha në normën klasike ) është një poezi në oksitanisht nga shkrimtari francez Frédéric Mistral. Është shkruar në vitin 1859, pas tetë vitesh përpjekje. Mirèio, një poemë e gjatë në provençale e përbërë nga dymbëdhjetë këngë, tregon për dashurinë e penguar të Vincent dhe Mireille, dy të rinj provençalë me prejardhje të ndryshme shoqërore. Emri Mireille (Mirèio në Provencë) është një dyshe e fjalës meraviho që do të thotë mrekulli.

Mirèio

Vështrim i përgjithshëm

Redakto

Mistral e përdori poemën për të promovuar gjuhën, oksitanishten, lingua franca të Francës Jugore deri në Vergonha, si dhe për të ndarë kulturën e zonës së Provencës . Ai tregon ndër të tjera përralla, për Saintes-Maries-de-la-Mer, ku sipas legjendës u dëbua dragoi, Tarasque, dhe për Venusin e famshëm dhe të lashtë të Arles. Ai e parapriu poezinë me një njoftim të shkurtër për shqiptimin provansal. Mirèio u përkthye në rreth pesëmbëdhjetë gjuhë evropiane, duke përfshirë në frëngjisht nga vetë Mistral. Në 1863, Charles Gounod e ktheu atë në një opera, Mireille .

Skenari

Redakto

Provence, Mirèio është vajza e një fermeri të pasur. Ajo është e dashuruar me një shportëbërës modest, Vincènt. Babai i saj nuk e miraton lidhjen dhe kërkon pretendues të tjerë. Mirèio, në dëshpërim, arratiset nga shtëpia e saj në Saintes-Maries-de-la-Mer. Atje ajo u lutet shenjtorëve që babai i saj të pranojë marrëdhënien e saj me Vincèntin. Rruga është e vështirë dhe e padurueshme e nxehtë. Në fund, shenjtorët i shfaqen Mireio-s. Ata i tregojnë asaj për lumturinë e tyre në Parajsë dhe Mireio vdes në paqe.

Përkushtim

Redakto

Mistral ia kushtoi librin e tij Alphonse de Lamartine, një shkrimtar, poet dhe politikan francez, i cili luajti një rol të rëndësishëm në themelimin e Republikës së Dytë dhe vazhdimin e Trikolorit (Tringjyrëshit) si flamuri i Francës, si më poshtë:

Ju dedikoj Mireille: Është zemra dhe shpirti im; Është lulja e viteve të mia; Është vesh rrushi nga La Crau, gjethe dhe të gjitha, oferta e një fshatari. "

Lamartini shkruante me entuziazëm: "Sot do t'ju them një lajm të mirë! Një poet i madh epik ka lindur ... Një poet i vërtetë homerik në kohën tonë; ... Po, poema juaj epike është një kryevepër; ... parfumi i librit tuaj nuk do të avullojë në një mijë vjet."