Parimi njerëzor pohon se, gjithësia që ne vërejme dhe njohim, duhet të jetë e përshtatshme për zhvillimin e jetës mendore, sepse përndryshe ne nuk do të ishim këtu e tani për t`a vrojtuar dhe përshkruar atë fizikalisht.

Me fjalë të tjera, parimi njerëzor thotë, nëse do të ishin një miliardë gjithësira, me një larmi ligjesh natyrore, atëherë njerezit do të vërenin vetëm ato në të cilat njerëzit do të mundnin të shfaqeshin, dhe (s´ka rëndësi se sa lloje të shumta të ligjeve natyrore do të ishin) ligjet e natyrës të para nga njerëzit do të ishin vetëm ligjet e natyrës të këtyre gjithësirave në të cilat njerëzit siç i njohim ne do të mundnin të shfaqeshin. Pra, "nëse diçka duhet të jetë e vërtetë për ne, si njerëz, të jetë, atëherë është e vërtetë sepse ne jemi." Kjo është pasoja e njohur si paragjykimi përzgjedhor.

Prejardhja e emërtimit

Redakto

Ithtarët dhe llojet

Redakto

Kuptimi teologjik

Redakto

Kritika dhe mbrojtja e parimit njerëzor

Redakto

Parimi kopernikor dhe njerëzor

Redakto

Përdorimi i parimit njerëzor

Redakto

Shiko edhe

Redakto

Lidhje të jashtme

Redakto