Pauza

Pauza (ndërprerja) vjen nga greqishtja pausis - ndërprerje, ndalese.

Lloj i hezitimit gjatë procesit të të folurit, por ndonjëherë edhe gjatë të shkruarit. Është ndalimi i zërit, ndërprerja e ligjërimit për te ndare fjalët ose fjalitë jo thjesht për nevoje frymëmarrjeje, po për dallim ritmi a kuptimi. Pauza mund të jetë e heshtur dhe e mbushur.

Shembull :

Dikur ne ishim te dy

si qielli me detin ;

Kur mvrenjtej njeri, nxihej tjetri ;

kur kthjellohej njeri, kaltërohej tjetri.

(Fatos Arapi - Mos me urre )

Ne leximin e kësaj strofe, bëhen pushime te shkurtra ritmike qe përbejnë pauzën.