Pluralizmi fetar
Pluralizmi fetar është një qëndrim ose politikë në lidhje me diversitetin e sistemeve të besimit fetar që bashkëekzistojnë në shoqëri. Mund të tregojë një ose më shumë nga sa vijon:
- Njohja dhe tolerimi i diversitetit fetar të një shoqërie ose vendi, promovimi i lirisë së fesë dhe përcaktimi i sekularizmit si neutralitet (i institucionit shtetëror ose josektar) për çështjet e fesë në krahasim me kundërshtimin e fesë në forumin publik ose sheshin publik që është e hapur për shprehje publike dhe promovimin e ndarjes miqësore të fesë nga shteti në krahasim me ndarjen armiqësore ose antiteizmin e përkrahur nga forma të tjera të laicizmit.
- Ndonjë nga disa forma të përfshirjes fetare. Një botëkuptim i tillë thotë se feja e dikujt nuk është burimi i vetëm dhe ekskluziv i së vërtetës, dhe kështu pranon se të paktën disa të vërteta dhe vlera të vërteta ekzistojnë në fetë e tjera. Një koncept tjetër është se dy ose më shumë fe me pretendime të së vërtetës reciprokisht ekskluzive janë njësoj të vlefshme; kjo mund të konsiderohet ose një formë e tolerancës (një koncept që lindi si rezultat i luftërave evropiane të fesë) ose një relativizmi moral. Perennializmi (bazuar në konceptin e philosophia perennis) ose Tradicionalizmi është kuptimi që pretendimet ekskluzive të feve të ndryshme rezultojnë, pas shqyrtimit më të afërt, të jenë variacione të të vërtetave universale që janë mësuar që nga kohra të lashta.
- Ndonjëherë si sinonim për ekumenizmin, d.m.th., promovimi i një niveli të unitetit, bashkëpunimit dhe përmirësimit të mirëkuptimit midis feve të ndryshme ose besimeve të ndryshme brenda një feje të vetme.
- Si term për kushtin e bashkëjetesës harmonike ndërmjet ithtarëve të feve ose besimeve fetare të ndryshme.
- Si normë sociale dhe jo thjesht sinonim i diversitetit fetar.[1]