Afrueshmëria është studimi i përdorimit të hapësirës nga njerëzit dhe efektet që ka dendësia e popullsisë në sjelljen, komunikimin dhe ndërveprimin shoqeror.[1]

Afrueshmëria është një nga disa nënkategori në studimin e komunikimit jo fjalor, duke përfshirë haptikën (prekjen), kinesikën (lëvizjen e trupit), vokalikën (paragjuhën) dhe kronemikën (strukturën e kohës).[2]

Referime

Redakto
  1. ^ "Proxemics". Dictionary.com (në anglisht). Marrë më 14 nëntor 2015.
  2. ^ Moore, Nina (2010). Nonverbal Communication:Studies and Applications (në anglisht). New York: Oxford University Press.