Sociologjia pozitiviste

Sociologjia pozitiviste është një shkollë e mendimit dhe një qasje në studimin e shoqërisë që vjen nga filozofia pozitiviste e Auguste Comte, një shkencëtar dhe filozof francez i shekullit të 19. Comte është ai i cili konsiderohet të jetë themeluesi i sociologjisë dhe i filozofisë pozitiviste. Kjo qasje vjen me bazë ideologjinë se njohja shkencore duhet të bazohet në faktet e dukshme dhe të vëzhguara. Për të pasuar këtë qasje, Comte ka propozuar një fazë progresive të zhvillimit të dijes shoqërore, nga stadiumi teologjik, nëpërmjet stadiumit metafizik, deri në stadiumin pozitiv. Në stadiumin pozitiv, shoqëria do të kuptonte dhe shpjegonte realitetin duke u bazuar në ligjëratat dhe faktet e vëzhguara, duke lënë anash shpjegimet teologjike dhe metafizike.

Veçoritë

Veçoritë kryesore të sociologjisë pozitiviste janë:

• Metoda shkencore: Përfaqëson përdorimin e metodave shkencore dhe shembujve empirikë për të analizuar dhe kuptuar shoqërinë. Përdorimi i metodeve shkencore si vëzhgimi, eksperimenti, dhe analiza statistikore janë thelbësore në këtë qasje.
• Objektiviteti: Përpjekjet për të mbajtur objektivitetin dhe neutralitetin janë thelbësore në sociologjinë pozitiviste. Kërkuesit duhet të përpiqen për të shmangur përshkallëzimin e ndjenjave personale dhe bindjeve gjatë kërkimit të tyre.
• Ligjërata shkencore: Sociologjia pozitiviste përdor një gjuhë shkencore dhe përpjekjet për të gjetur ligjëratë dhe rregullaritete të përgjithshme në shoqëri. Një qëllim i rëndësishëm është identifikimi i ligjeve shoqërore të ngjashme me ato në shkencat natyrore.
• Eksplikimi dhe parashikimi: Përpiqet të shpjegojë dhe parashikojë sjelljen dhe zhvillimin e shoqërisë duke u bazuar në faktet dhe ligjëratat e zbuluara përmes studimit shkencor.

Shih edhe

• Sociologjia
• Pozitivizmi