[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 17:
Froidi besonte se përmbajtjen e një ëndrre e përcaktonin një numër procesesh. Në '''zhvendosje''', ndjenjat emocionale zhvendosen nga një pbjekt te një tjetër. P.sh., urrejtja jote për një njëri, në ëndërr mund të shprehet si urrejtje për dikë tjetër. Në '''simbolizëm''', përmbajtja e një ëndrre konvertohet në simbole të shfaqura. Froidi besonte se ëndrrat i fshihnin imazhet që paraqisnin dhe prandaj ishte e nevojshme që ato të interpretoheshin. Një pjesë e madhe e interpretimit të Froidit përqëndrohej te simbolizmi seksuel. P.sh., ai sugjeronte se organet gjenitale mashkullore, në ëndrra përfaqësoheshin nga simbole si shkopinj, shtylla, pemë, kama, heshta, revolverë, lapsa ose çekiçë; organet seksuale femërore nga gropa,zgavra, enë, shishe, kuti dhe xhepa.
Problemi kryesor që ka kjo mënyrë interpretimi është se një simbol mund të mos kishte të njëjtin kuptim për çdo ëndërrues. P.sh., shkencëtarë të tjerë konstatojnë shumë më pak ëndrra seksuale sesa Froidi.
 
== Roli i ëndrrave ==
 
Endrra mundëson sadisfaksionin e maskuar të dëshirës së ndrydhur gjatë zgjimit. Interpretimi i saj është "rruga mbretërore e cila mundëson ndërgjegjësimin e të pandërgjegjshmes gjatë jetës psiqike". E tillë është përmbledhja, teza frojdiane, e cila shfaqet në vetë veprën themeltare të vetë psikanalizës, Interpretimi i Endrrave, (1900a).
 
18 Mars 2012. Rrethë orës 2:30 am. Pashë ëndërr në një vend, ishte përëndimi i diellit, nuk kishte asgjë rrethë e rrethë, asnjë bimë, asnjë ndërtesë, vetëm qielli dhe dielli. Toka ku shkelja me këmbët e mia ishte e fortë e shtruar në grurë dhe e rrafshët. Pasi pashë drita të kaltërta të shkëlqyeshme, pashë që dilnin nga toka disa kutia katër-këndëshe, ku ansoret e tyre ishin të hapura dhe të mbuluara me nga një perde të tejdukshme. Pashë para meje njerzë sikur në pritje. Pastaj ndëgjova një zë që thërriste njerzit me emra, dhe ata zinin vende nëpër ato kutia. Kur zëri thërriste me emra, ata që hynin në kutia dukeshin si trupa njerzish ngjyr qielli të shkëlqyeshme. Kutiat ngjiteshin njëra pas tjetrës duke dalë nga toka, dhe disa nga ato fluturonin për në qiellë. Zëri vazhdoj të thërriste sipas emrave, dhe unë isha i habitur, isha në radhë, dhe thashë me veten time: "Nuk jam i denjtë të marrë pjesë këtu". Pashë një nga kutiat që doli nga toka, rrezet e diellit kalonin nëpër të, dhe fryente një erë e lehtë, dukej sikur ishte Kutia e fundit në atë vend. dhe ndëgjova zërin kur thirri një emër: "Shannon". Unë shikova dhe nuk pashë njeri para meje në radhë, në fakt, isha unë në krye të radhës, dhe zëri thirri prap me emër: "Shannon" ... Unë shikova rreth e rrotull dhe nuk pashë njeri që të hyjë në kutinë e fundit. Dhe sikur në pytje, me zë të ulët thashë: "Agron???" dhe zëri e përsëriti emrin tim me të madhe, dhe shumë pastër tha: "Agron!"