Zenel Gjoleka: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 3:
== Jeta ==
 
Zenel Gjoleka (Gjon Leka) është biri i [[Hito GjolekesGjolekës]] dhe [[Sabo Qordukes]]. Lindi në Kuç[[Kuçi]], në lagjen Ivan, si datë më e besueshme është 1806. Sipas gojëdhënës, i ati ishte artizan i punim drurit, pastaj rojëroje në qafat e maleve (dervenxhi). Ai mbeti jetim pa baba që 6 muajsh, kështu që u rrit nga nëna dhe i afërmi i tij, [[Mehmet Qorri]]. Meqenëse Zeneli ishte fëmijë i shkathët. Ai i mësoi shkrim e këndim osmanisht, përdorimin e armëve, sidomos të pallës dhe kalërimin. U shkollua në gjimnazin “Zosimea”“[[Zosimea]]” të Janinës.
Në fillim të veprimtarisë së tij luftarake Zenel Gjoleka shërbeu si komandant mercenarësh shqiptarë në ushtrinë osmane.Duke kryer shërbimin ushtarak si trim i komandantit te divizionit ne Manastir,i frymëzuar nga luftëtarët e lirisë si [[Tafil Buzi]] me shoke,më l930l830, Gjoleka kreu i vetëm atentatin e partë duke vrarë gjeneralin osman te armatës, Rushit pashën, kaftanazin në çadrën e tij të shtabit. U arratis dhe mbërriti në Labëri, ku pritet menderime.
Kur filluan të zbatoheshin edhe në trojet shqiptare reformat e Tanzimatit, ai u bashkua me qëndresën popullore antiosmane.
Per kete popull i zones e pershkruan:/Gjolek me shur te kuqe/me fustan mbi gjunj hajdutce/
Palle e lare me cullufe/Mban Gjoleka mbi supe...
Në fund të shtatorit kryengritja u shua. Armiku rrafshon fshatrat si Kuçin, Kallaratin, Bolenën, Gusmarin[[Gusmari]]n etj. Gjoleka qëndron në male të Kuçit në shpellën e Gjolekës, siç quhet edhe sot.
Pas shtypjes së kryengritjes së vitit 1847, një pjesë e krerëve të Labërisë[[Labëri]]së u internua në Anadoll, një pjesë u vranë, kurse Zenel Gjoleka vetë u fsheh maleve. Ndenji në arrati rreth një vit.
Mbeti Gjolekë spanoi, mbeti vet’ i dymbëdhjetë,dimërin në mal e shkoi,sa u mbush pylli me fletë.
Në dimrin e l847 kapet me tradhti gruaja dhe djali i tij i vetëm Myslimi dhe detyrohet te dorëzohet. Osmanët e internojnë,por ai arratiset dhe kapet përsëri dhe internohet në Turqi derisa në l849 e zë amnistia e [[sulltan]][[Abdülmecid I|Abdylmexhidit I]], dhe kthehet ne atdhe.