[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
No edit summary
rikthim te artikullit ne nje gjendje te meparshme, duke mbajtur permiresime cilesore
Rreshti 12:
| Pasardhësi = [[Ramiz Alia]]
| Detyra2 = Kryeministër i Shqipërisë
| Fillimi i afatit2 = 123 janartetor, 19461944
| Mbarimi i afatit2 = 2019 korrik, 1954
| Paraardhësi2 = [[Ibrahim Bejbej Biçaku]]
| Pasardhësi2 = [[Mehmet Shehu]]
| Detyra3 = Ministër i MbrojtjësMbrojtjes Kombëtare (Popullore, pas 5 korrik 1950)
| Fillimi i afatit3 = 23 tetor, 1944
| Mbarimi i afatit3 = 24 shtator, 1953
| Paraardhësi3 =
| Pasardhësi3 = [[Beqir Balluku]]
| Detyra4 = Ministër i Punëve të Jashtme
| Fillimi i afatit4 = 229 marsshkurt, 1946
| Mbarimi i afatit4 = 231 korrikgusht, 1953
| Paraardhësi4 = [[Omer Nishani]]
| Pasardhësi4 = [[Behar Shtylla]]
Rreshti 29:
| Vendlindja = [[Gjirokastër]], [[Vilajeti i Janinës]], [[Perandoria Osmane]]
| Datëvdekja = [[11 prill]] [[1985]]
| Vendvdekja = [[Tiranë]], [[Shqipëri]]
| Kombësia = Shqiptar
| Profesioni = Politikan
Rreshti 38:
| Nënshkrimi = Signature of Enver Hoxha.png
}}
'''Enver Halil Hoxha''' ([[16 tetor]]<ref name=":2" /><ref>B. Fevziu, ''Enver Hoxha,'' Tiranë: UET Press, 2011. ISBN 978-99956-39-35-1 "Në Arkivin Qëndror të Shtetit në Tiranë, për Enver Hoxhën, janë shënuar 5 ditëlindje të ndryshme. Regjistri i bashkisë Gjirokastrës, nr. 6, fleta 75 shënimet për lagjen “Teqe-Meçite-Hazmurat”, shënon se Enver Hoxha, ka lindur më 12 maj 1908. Shënimi sqaron se prindërit e tij janë Halil (babai) dhe Gjylo (nëna)”. Në Liceun e Korçës, Hoxhës i janë shënuar dy ditëlindje: 17 qershor dhe 3 tetor (vitet 1929 e 1930). Në Francë, figuron me ditëlindje 3 tetor ndërsa gazeta Bashkimi 1946 vendoste si ditëlindje 3 shtatorin. 16 Tetori, ditëlindja që ai festonte vetë u bë publike në gazetën Bashkimi më 16 tetor 1947."</ref> [[1908]] - [[11 prill]] [[1985]]) njohurishte edhe si "Shoku Enver" dhe "Xhaxhi Enver" ishtenjë udhëheqësipolitikan [[komunizmi|komunist]] shqiptar që shërbeu si kreu i [[Shqipëria|Shqipërisë]]shtetit shqiptar nga viti [[1944]] deri në vdekjen e tij në vitin [[1985]], si [[Sekretar i Parë]] i [[Partia e Punës e Shqipërisë|Partisë së Punës së Shqipërisë]]. Ai ishte kryetarkryetari i [[Fronti Demokratik i Shqipërisë|Frontit Demokratik të Shqipërisë]] dhe komandant i përgjithshëm i forcave të armatosura nga viti 1944 deri në vdekjen e tij. Ai shërbeuShërbeu si [[Lista e Kryeministrave të Shqipërisë|Kryeministër i Shqipërisë]], 1944-1954 dhe në kohë të ndryshme ka shërbyer si ministër i jashtëmPunëve dhe siJashtme ministërdhe i mbrojtjesMbrojtjes.
 
I lindur në Gjirokastër më 1908, ai punoi fillimisht si mësues, por pas pushtimit të Shqipërisë nga Italia fashiste ai u përjashtua prej pune pasi refuzoi t'i bashkohej [[Partia Fashiste Shqiptare |Partisë Fashiste Shqiptare]] të krijuar nga pushtuesit italianë. U bë anëtar i Partisë Komuniste të Shqipërisë pas formimit të saj më 1941, kurse më 1943 u zgjodh sekretar i parë i saj. LuftoiMe ndihmën kryee jugosllavëve [[Miladin Popoviq]] e [[Dushan Mugosha]], drejtoi luftën e partizanëve kundër pushtuesve italianë e më pas edhe kundër nazistëve gjermanë derisa Shqipëria u çlirua në nëntor 1944 krejtësisht me forca të veta, për dallim prej vendeve tjera europiane që u çliruan nga amerikanët ose sovjetikët.
 
Gjatë sundimit të tij ai rindërtoi vendin e shkatërruar nga [[Lufta e Dytë Botërore]], ndërtoi infrastrukturën, ndërtoi industrinë, ndërtoi hidrocentrale dhe termocentrale të shumta. U mundua që Shqipërinë ta bëjë të pavarur ekonomikisht nga shtetet tjera. Ai forcoi ushtrinë dhe e pajisi me armatim e avionë luftarakë modernë në mënyrë që vendi të mbrohej nga sulmet e jashtme, në radhë të parë nga shtetet fqinje si [[Jugosllavia]] dhe [[Greqia]] - sidomos kjo e fundit që kishte pretendime territoriale ndaj Shqipërisë së Jugut dhe që zyrtarisht akoma ishte në gjendje lufte me të. Enver Hoxha arriti ta zhdukte analfabetizmin i cili në vitin 1939 ishte 90-95%. Në kohën e tij u njësua gjuha shqipe, u ndërtuan shkolla, u hapën [[Universiteti i Tiranës]] dhe [[Akademia e Shkencave e Shqipërisë]]. Për më tepër u bë emancipimi i femrës shqiptare dhe u zhduk [[gjakmarrja]].
+
Gjatë sundimit të tij ai rindërtoi vendin e shkatërruar nga [[Lufta e Dytë Botërore]], ndërtoi infrastrukturën, ndërtoi industrinë, ndërtoi hidrocentrale dhe termocentrale të shumta. U mundua që Shqipërinë ta bëjë të pavarur ekonomikisht nga shtetet tjera. Ai forcoi ushtrinë dhe e pajisi me armatim e avionë luftarakë modernë në mënyrë që vendi të mbrohej nga sulmet e jashtme, në radhë të parë nga shtetet fqinje si [[Jugosllavia]] dhe [[Greqia]]- sidomos kjo e fundit që kishte pretendime territoriale ndaj Shqipërisë së Jugut dhe që zyrtarisht akoma ishte në gjendje lufte me të. Enver Hoxha arriti ta zhdukte analfabetizmin i cili në vitin 1939 ishte 90-95%. Në kohën e tij u njësua gjuha shqipe, u ndërtuan shkolla, u hapën [[Universiteti i Tiranës]] dhe [[Akademia e Shkencave e Shqipërisë]]. Për më tepër u bë emancipimi i femrës shqiptare dhe u zhduk [[gjakmarrja]].
 
Periudha 40 vjeçare e sundimit të tij, u karakterizua edhe nga eliminimi i opozitës, dënimet e kundërshtarëve të tij politikë me vdekje ose burgime të gjata dhe dëbimet e familjeve të tyre nga shtëpitë ku jetonin dhe [[Internimi|internimet]] e tyre në fshatra të thella, ku kontrolloheshin rreptësisht nga policia dhe [[Sigurimi i Shtetit]] (policia sekrete). Gjithashtu, [[diktatura komuniste]], u karakterizua nga [[Metoda staliniste|metodat staliniste]] të asgjësimit të bashkëpunëtorëve të tij, që kërcënonin pushtetin e tij personal.
 
Regjimi i Hoxhës, pas viteve [[1970]] u karakterizua nga ndjekje strikete e ideologjisë [[Anti-Revizionizmi|anti-revizioniste]] [[Marksizëm-Leninizmi|Marksizëm-Leniniste]]. Pas ndarjes me [[Maoizmi|Maoistët]], gjatë viteve 1976–1978, disa parti Maoiste u deklaruan [[Hoxhaizmi|Hoxhaiste]]. Në ditët e sotme [[Konferenca ndërkombëtare e partive dhe organizatave marksiste-leniniste (Hoxhaiste)]] një fraksion me pak ndjekës, është grupimi më i njohur i këtyre partive.
 
== Rinia ==
[[Skeda:Hoxha femij.jpg|parapamje|left|150px|Hoxha në fëmijëri]]
LindiU lind realisht[[1612 tetor]]maj [[1908]] në lagjen "PalortoTeqe-Meçite-Hazmurat", [[Gjirokastër|Gjirokastrës]]. Në një çertifikatë të lindjes, përdorur nga vetë Hoxha për t'u regjistruar në fakultetin e Montpelejesë ditëlindja e tij figuron [[3 tetor]] [[1908]]. Enveri ishte djali i dytë i Halil Hoxhës, një tregtar rrobash, dhe udhëtonte shpesh nëpër Europë dheGjylihane SHBAÇuçit. Ai kishteKishte një vëlla më të madh të quajtur Beqir i cili vdiq në moshë të re nga tuberkulozi, dhe tre motra Fahrien, Haxhon dhe Sanijen. Hoxhajt ishin muslimanë dhe i kishin shërbyer [[Perandorisë Osmane]] brez pas brezi. Ata kishin ardhur nga [[Dropulli]] para 3 shekujsh. Enveri u edukua dhe u ndikua ne formimin e karakterit nga xhaxhai i tij të cilin e thërriste baba Ceni, ndërsa babait Halilit i cili kishte emigruar para lindjes së tij në [[SHBA]], i thërriste xhaxha.{{cn}}
 
Hoxhajt ishin me origjinë të mëparshme nga [[Dropulli]].
 
Pas mejtepit, më 1917-1923 ndoqi mësimet në shkollën qytetëse "Liria" në vendlindje. Më 1923 nis mësimet në Liceun frëng të Gjirokastrës, pasi ishte regjistruar në klasën e 6-të të tij. Më 1927 - 1930 me mbylljen e liceut në vendlindje<ref name=":0" />, me ndihmën e [[Eqrem bej Libohova|Eqrem bej Libohovës]]<ref name=":1">B. Fevziu, ''Enver Hoxha,'' Tiranë: UET Press, 2011. ISBN 978-99956-39-35-1</ref> iu mundësua një bursë shtetërore me të cilën vijoi mësimet në [[Liceu Kombëtar i Korçës|Liceun e Korçës]] gjer më 1930<ref name=":0">[[Kastriot Dervishi|K. Dervishi]], [[Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet|''Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet'']], Tiranë: 55, 2012, fq. 136, ISBN 9789994356225</ref>. Ishte më së shumti një nxënës nënmesatar ku më 1929 figuron me shumë nota kaluese dhe pak të mesme<ref>B. Fevziu, ''Enver Hoxha,'' Tiranë: UET Press, 2011. ISBN 978-99956-39-35-1 "Një listë notash e ruajtur në arkivin e tij personal, e vitit 1929, përmban shumë “''passable''” dhe më pak “''mediokre''”."</ref>.
Mësimet e para i mori në Gjirokastër [[1917]]-[[1924]] në shkollën ''Drita'' ku dallohet për vullnetin e tij por kishte vështirsi sepse i merrej goja. Liceun e nisi në vendlindje më [[1924]] por më pas e vijoi në Liceun e Korçës më [[1927]]-[[1930]] ku u ndihmua ekonomikisht nga xhaxhai i tij Hysen Hoxha. Vitet e qëndrimit në [[Korçë]] luajtën rol të rëndësishëm për formimin dhe edukimin komunist të Enver Hoxhës.
 
=== Largimi nga Shqipëria për studime në Francë ===
Në tetor [[1930]], Enverpo Hoxhësprapë iume dhandihmën njëe bursëbamirësit nga qeveriatij eLibohova, Zogutmori një tjetër bursë shtetërore për të studiuarstudjuar biologjibotanikë<ref name=":1" /> Fakultetin e Shkencave të Natyrës të Universitetit të Montpeljesë, [[Francë]]. PorAtje pikërishtmbylli kjovetëm '''''bursë'''''një kavit lindurakademik shumëme dyshimeprovime<ref sepsename=":0" ai/>. nukQëndroi qe4 studentvjet me rezultate[[Montpellier|Montpelje]], pa larta,dhënë aiprovimet kishtee vështirësiduhura, dhe mëdhanuk i lëndëtktheu eshtetit shkencaveparatë e saktamarra dhenga provimetbursa, i merrtekundërshtim me notaligjin e dobëtakohës kaluesepër arsimin. Këtë dyshim2 eshkurt shton1934 edheministri rekomandimi[[Mirash iIvanaj|Ivanaj]] njëlëshoi institucioniurdhrin sipër aiheqjen Ministrisëe bursës Bredshmestudentit përHoxha<ref t'ianame=":2">V. dekretuarBaruti, me''Enver urdhërHoxha personalnë optikëprefektitre'', Tiranë: Uegen, 2012. ISBN 9789928031020</ref>.
 
Në mars të vitit [[1934]] ishkoi ndërpritet bursa nga [[Ministria e ArsimitParisi|Paris]] sepseku nukiu kishteafrua kaluaremigrantëve asnjëantizogistë provim.me Mbaskartën kësaje aikunatit shkon në [[ParisBahri Omari|Bahri Omarit]]<ref>Dervishi kuK., qëndron''Lëvizja deriKomuniste nga fundivitet i1924-1944 vititdhe [[1935]]formimi i ndihmuarPKSH-së'', financiarishtTiranë: nga55, kunati2016. ifq. tij188-194; [[Bahrifq. Omari]]196. ISBN 9789928106384</ref>. Me ndihmën e [[Llazar Fundo]]s, profesor në Universitetin e Sorbonës ndjek leksionet në Fakultetin e Drejtësisë të këtij universiteti, por përsëri nuk mundi të kalojë provimet dhe nuk mundi të vazhdojë më tej. Gjatë kohës që ndodhej në Paris Hoxha mori pjesë në takimet e Grupit Komunist të Shqiptarëve që drejtohej nga Llazar Fundo (vrarë me urdhër të Enver Hoxhës nga forcat partizane në Tropojë në vitin 1944). Ai shkroi një artikull të shkurtër në gazetën e Partisë Komuniste të Francës "''L'Humanité''". Më pas arrin të sigurojë punë në [[Bruksel]], si nëpunësi i vetëm i konsullatës shqiptare në [[Belgjikë]]. Pas disa muajsh, në fillim të verës [[1936]], pushohet nga qeveria shqiptare për pikëpamjet e tij revolucionare dhe sepse zyrën e konsullatës e kishte mbushur me literaturë marksiste.{{cn}}
 
Pas ardhjes në pushtet të Hoxhës, çdo dokument që i përket jetës së tij gjatë viteve [[1927]]-[[1936]] nuk ekziston në asnjë arkiv shqiptare, as dokumenti i emërimit nga mbreti Zog si nënpunes në konsullatë.<ref>http://www.youtube.com/watch?v=ev2hBRRCj7s Dokumentar realizuar nga Top-Channel</ref>
Line 66 ⟶ 69:
 
=== Puna si mësues në Korçë ===
Pasi mbetet muaj të tërë pa punë, në prill të vitit [[1937]] mundi të sigurojë një vend si mësues me orë në Liceun e Korçës. Prej faktit që ai nuk kishte një diplomë kualifikuese ai jepte vetëm disa orë mësim, këtë e vërteton edhe [[Abaz Ermenji]] ish-kolegu i tij në Liceun e Korçës. Shumë shpejt Enver Hoxha rivendos lidhjet me grupin komunist të Korçës të drejtuar nga [[Koço Tashko]] dhe bëhet simpatizant i kësaj lëvizje komuniste, gjë të cilën e thotë me gojën e tij në Kongresin e Beratit:, -'''''Shokët kujtojnë që unë kam qënë eksponent i komunistëve të Korçës,por unë kam qënë thjesht një simpatizant i tyre''.{{cn}}<ref>http://www.youtube.com/watch?v=KKGyKxgQtRo&feature=channel_video_title Dokumentari Opinion - Fakte te reja mbi Enver Hoxhen</ref>
[[Skeda:Ne korce.jpg|parapamje|200px|Si mësues në Korçë]]
 
Line 100 ⟶ 103:
Deri në vitin 1947, qeveria kishte vendosur shumë nga korniza institucionale e nevojshme për një sistem ekonomik stalinist, shtetëzimin e industrisë dhe marrjen nën kontroll të tregtisë së jashtme dhe tregtisë së brendshme. Një reformë monetare i dha një tjetër goditje klasës së mesme. Në prill të vitit 1947, Komisioni i Planifikimit Ekonomik hartoi planin e parë ekonomik të vendit, një plan nëntë-mujor me objektiva të përcaktuara të prodhimit për minierat, fabrikat, dhe sektorët e bujqësisë shprehura në drejtim të prodhimit fizik sesa parasë. Në ndërmarrjet shqiptare filloi futja e sistemit sovjetik të kontabilitetit, dhe fanatikët dhe instruktorët e partisë indoktrinonin popullsinë me parimet ekonomike të marksizëm-leninizmit.
 
=== Marrëdhëniet me jugosllavëtJugosllavët ===
Enver Hoxha e shpalli të paprekshme Shqipërinë Londineze dhe që në kohën e [[Lufta e dytë Botërore|Luftës]] ia kërkoi [[Tito]]s Kosovën. Më 1943 Tito pranoi se Kosova ishte e shqiptarëve dhe se pas luftës do t'i kthehej Shqipërisë. Me nismën e Enver Hoxhës dhe të komunistëve të Kosovës dhe Shqipërisë u mbajt [[Konferenca e Bujanit]]. Në vitin 1946 kur Enver Hoxha vizitoi Beogradin, gjatë bisedimeve me Titon i kërkoi këtij ta mbante premtimin për bashkimin e Kosovës me Shqipëri.<ref name="Xhufi1">{{cito uebin|last1=Xhufi|first1=Pëllumb|title=A ishte Enver Hoxha një komunist nacionalist?|url=http://www.gazetadita.al/enver-hoxha-dhe-nje-histori-mes-edi-rames-dhe-berishes-ne-janarin-e-1991/|website=Gazeta Dita|accessdate=12 Shkurt 2018|date=15 Shkurt 2017}}</ref>
 
[[Stalini]] e njoftoi Hoxhën që Jugosllavia po provonte ta aneksonte Shqipërinë: "Ne nuk e dinim se jugosllavët, nën pretekstin e mbrojtjes së vendit tuaj nga një sulm prej fashistëve grekë, donin të sillnin njësite të ushtrisë së tyre në territorin e Shqipërisë. Ata u përpoqën ta bënin këtë në një mënyrë shumë të fshehtë. Në fakt, qëllimi i tyre në këtë drejtim ishte krejtësisht armiqësor, sepse ata synonin të përmbysnin situatën në Shqipëri"<ref>{{Harvard citation no brackets|Hoxha|1981|p=92}}.</ref> Në qershor 1947, komiteti qendror i Jugosllavisë filloi ta dënonte publikisht Hoxhën duke e akuzuar se kishte marrë një rrugë individualiste dhe anti-marksiste. Kur Shqipëria u kundërpërgjigj duke bërë marrëveshje për blerjen e makinerive bujqësore nga [[Bashkimi Sovjetik]], jugosllavët deklaruan se Shqipëria nuk mund të bënte asnjë marrëveshje me shtetet tjera pa lejen e Jugosllavisë. <ref name="O'Donnell, p. 22">{{Harvnb|O'Donnell|1999|p=22}}.</ref>
 
Line 108 ⟶ 109:
 
Në Plenumin e tetë të Partisë, mbajtur nga 26 shkurt deri më 8 mars 1948, Xoxe u përfshi në një komplot për të izoluar Hoxhën dhe për të forcuar pushtetin e vet. Ai e akuzoi Hoxhën se ai ishte shkaktar i ftohjes së marrëdhënieve me jugosllavët dhe deklaroi se misioni ushtarak sovjetik duhej të dëbohej e të sillej një jugosllav në vend të tij. Hoxha qëndroi i patundur dhe përkrahja për të nuk kishte rënë. Kur Jugosllavia u prish me Bashkimin Sovjetik, mbështetja për Enver Hoxhën u rrit edhe më shumë. Më 1 korrik 1948, Tirana u bëri thirrje gjithë këshilltarëve teknikë jugosllavë të largoheshin nga vendi, dhe në mënyrë të njëanshme anuloi gjitha traktatet dhe marrëveshjet me Jugosllavinë. Xoxe u përjashtua nga partia dhe me 13 qershor 1949 u var.<ref>{{Harvard citation no brackets|Jacques|1995|p=467}}</ref>
 
Kur Hoxha i prishi marrëdhëniet me Jugosllavinë, përfaqësuesit e "nacionalizmit" në mërgim, mes të cilëve edhe [[Ernest Koliqi]], i dërgonin letra Titos me anë të të cilave e ftonin atë ta sulmonte Shqipërinë, ta rrëzonte Enver Hoxhën dhe t'ua linte vendin atyre. Ata i premtonin Titos se Shqipëria e tyre do të ishte mike besnike e Jugosllavisë.<ref name="Xhufi1"/>
 
Ndërkaq Hoxha në një letër që i dërgonte Stalinit në vitin 1949, e njoftonte mbi gjendjen e shqiptarëve të Kosovës dhe i thoshte se bashkimi i Kosovës me Shqipërinë, që ishte "aleate besnike e BRSS", do ta dobësonte Jugosllavinë e Titos dhe [[Aleksandar Rankoviç|Rankoviçit]].<ref name="Xhufi1"/>
 
=== Marrëdhëniet e Hoxhës me anglo-amerikanët ===
Line 130 ⟶ 127:
 
=== Afrimi me Kinën ===
[[File:Mao Zedong and Enver Hoxha.jpg|thumb|[[Mao Ce Dun]]i and Hoxha në vitin 1956]]
Më 1956, Hoxha kërkoi miratimin e një rezolute që do ta mbështeste udhëheqjen aktuale të Partisë. Rezoluta u miratua dhe të gjithë delegatët që ishin shprehur kundër u përjashtuan nga partia dhe u burgosën. Hoxha deklaroi që kjo kishte qenë edhe një përpjekje tjetër e Jugosllavisë për ta rrëzuar udhëheqjen e Shqipërisë. Ky incident e konsolidoi pushtetin e Hoxhës edhe më shumë, duke bërë kështu të pamundshme reforma të tipit hrushovian. Po atë vit, Hoxha vizitoi Kinën, e cila po përjetone prishjen me Bashkimin Sovjetik, dhe takoi Mao Ce Dunin personalisht. Marrëdhëniet me Kinën u përmirësuan, siç dëshmohet nga rritja e ndihmave kineze nga 4.2% sa ishte më 1955, para vizitës, në 21.6% më 1957, pas vizitës.<ref>{{Harvnb|Biberaj|1986|p=27}}.</ref>
 
Line 144 ⟶ 140:
 
=== Fërkimet me Bashkimin Sovjetik ===
Marrëdhëniet me Bashkimin Sovjetik vazhduan të përkeqësoheshinkeqësoheshin me shpejtësi. Sovjetikët filluan të ndiqnin një politikë të vijës së ashpër duke reduktuar ndihmat, në veçanti drithin, në një kohë kur Shqipëria po përballej me mundësinë e një zie buke të shkaktuar nga përmbytjet.
 
== Mardhëniet e Hoxhës me Kinën Komuniste ==
[[File:Mao-Hoxha CR Poster.jpg|thumb|A [[Cultural Revolution]] poster promoting Albanian-Chinese cooperation featuring Hoxha and Mao. The caption at the bottom reads, "Long live the great union between the Parties of Albania and China!" Despite what the painting may suggest, the two leaders only met twice—first in 1956 during Hoxha's visit to China, and again in 1957 at the Moscow meeting of communist and workers' parties—before the Sino-Albanian alliance.<ref>{{Harvard citation no brackets|Hoxha|1980b|pp=231-234, 240-250, "My First and Last Visit to China"}}</ref>]]
 
 
Për Planin e Tretë Pesëvjeçar të Shqipërisë, Kina premtoi një hua prej 125 milionë dollarësh për të ndërtuar njëzet e pesë fabrika kimike, elektrike dhe metalurgjike të parashikuara sipas Planit. Megjithatë,vendi përjetoi një periudhë të vështirë tranzicioni, sepse teknikët kinezë ishin të një cilësie më të ulët sesa ata sovjetikë. Çështjet i komplikoi edhe distanca e madhe mes dy vendeve, dhe marrëdhëniet e këqija që Shqipëria kishte me fqinjët e saj. Ndryshe nga Jugosllavia ose BRSS, Kina kishte më pak ndikim ekonomik mbi Shqipërinë gjatë udhëheqjes së Hoxhës.<ref>{{Harvnb|Biberaj|1986|p=40}}.</ref>
 
Në kohën kur u miratua Kushtetuta e vitit 1976 e cila ndalonte borxhet e jashtme, Shqipëria në thelb ishte bërë e vetë-mjaftueshme edhe pse i mungonte teknologjia moderne
 
== Aktivitetet politike ==
Line 168 ⟶ 158:
[[Skeda:Baba Faja, Myslym Peza, Enver Hoxha dhe Ramadan Citaku (ulur).jpg|parapamje|250px|Baba Faja, Enver Hoxha,Myslim Peza, Ramadan Citaku]]
Politika fetare e ndjekur nga Enver Hoxha dhe nga komunistët kishte dy anë medaljeje. Përgjatë luftës nacional-çlirimtare [[1939]]-[[1944]] në të cilën luftuan e dhanë jetën mijra të rinj e të reja, në mesin e tyre kishte edhe klerikë të lartë të të gjitha komuniteteve fetare. Por komuniteti që e përkrahu më shumë luftën ishte ai bektashi, ndër figurat më të shquara ishte Baba Faja e Baba Fejzo. Komunistëve u interesonte që të kishin përkrahjen e gjithë popullit për '''LANÇ''' e të mos ishin të përçarë edhe nga feja. Pas çlirimit politika e Hoxhës ishte ndërhyrëse në çështjet e brendshme të fesë. Në vitin [[1945]] ai iu kërkoi të katër komuniteteve fetare të krijonin statutet e reja përkatëse. Të parët që u angazhuan ishin bektashinjtë e muslimanët të cilët e krijuan më [[1945]].<ref>http://licodu.cois.it/616/view Statuti Komunitetit Bektashi 1945</ref><ref>http://licodu.cois.it/428/view Statuti Komunitetit Musliman 1945</ref> Ndërsa dy komunitetet kristiane nuk dëshironin të hartonin një të tillë.
[[Skeda:Baba Fejzo.jpg|thumb|250px|Baba Fejzo,Shefqet Peçi, Hysni Kapo]]
 
=== Njohja e personit juridik të komuniteteve fetare ===
Line 201 ⟶ 192:
 
== Nderime ==
* [[Skeda:Al2thp.gif|40px]] [[Hero i Popullit]]- Për meritat në udhëheqjen e [[Lufta Antifashiste Nacionalçlirimtare|LANÇ]]
* [[Skeda:Al2thp.gif|40px]] Hero i Popullit - Për luftën e tij në mbrojtjen e socializmit.
* [[Skeda:Hero i socializmit.gif|40px]]- Hero i Punës Socialiste.
* [[Skeda:Medalja clirimit.gif|90px]] - Medalja e Çlirimit.
Pas* zbulimitHequrshumë krimeve të komunizmit dhe kërkesave të vazhdueshme të opinionit publikgjitha me dekretin nr. 1018, datë 13 shkurt .2.1995 të Presidentit të Republikës, [[Sali Berisha]], iu hoqën të gjitha dekoratat dhe titujt e nderit për aktin kriminal të gjenocidit të ushtruar ndaj popullit shqiptar gjatë viteve të diktaturës komuniste Haki Toskës dhe zyrtarëve të tjerë të lartë të regjimit komunist.<ref>{{Cito[[Kastriot webDervishi|url=K. Dervishi]], ''[http://gazeta55.al/wp-content/uploads/pdf/20170530.pdf|title= Dekoratat e Enver Hoxhës janë hequr në vitin 1995|date=31]'', majTiranë: 2017|accessdate=20 mars 2018|website=gazeta55.al|publisher=[[Gazeta 55|55]] Nr. 6756, v. XXI|last=Dervishi|first=Kastriot|pages=, 31 maj, 2017. fq. 12-13}}.</ref>.
 
=== Heqje dekoratash ===
Pas zbulimit të shumë krimeve të komunizmit dhe kërkesave të vazhdueshme të opinionit publik me dekretin nr. 1018, datë 13 shkurt 1995 të Presidentit të Republikës, [[Sali Berisha]], iu hoqën të gjitha dekoratat dhe titujt e nderit për aktin kriminal të gjenocidit të ushtruar ndaj popullit shqiptar gjatë viteve të diktaturës komuniste Haki Toskës dhe zyrtarëve të tjerë të lartë të regjimit komunist.<ref>{{Cito web|url=http://gazeta55.al/wp-content/uploads/pdf/20170530.pdf|title=Dekoratat e Enver Hoxhës janë hequr në vitin 1995|date=31 maj 2017|accessdate=20 mars 2018|website=gazeta55.al|publisher=[[Gazeta 55|55]] Nr. 6756, v. XXI|last=Dervishi|first=Kastriot|pages=12-13}}</ref>
 
=== Nderime të huaja ===
* [[Skeda:BulgarianWarTimeMeritRibbon.jpg|90px]] - Urdhri i Trimërisë së Klasit të I-rë i (Bullgari) 9 shtator 1944.
Line 216 ⟶ 204:
 
== Veprat ==
 
* [[Teqeja e Zallit]]
* [[Kosova është Shqipëri]]
* [[Marrëdhëniet Shqipëri - Bashkimi Sovjetik]]
Line 255 ⟶ 243:
{{Kryeministrat e Shqipërisë|state=collapsed}}
{{Kryetarë të Shqipërisë}}
{{Ministra të Shqipërisë|
|Ministria=i Mbrojtjes
|
|Vitardhja= [[1944]]
|Vitikja= [[1953]]
|
|Ministria1=i Punëve të Jashtme
|
|Vitardhja1= [[1946]]
|Vitikja1= [[1953]]
|
|Kryeministër=Kryeministër
|
|KVitardhja= [[1946]]
|KVitikja= [[1954]]
|
}}
{{Hero i Popullit}}
 
[[Kategoria:Biografi shqiptarësh]]