[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
vNo edit summary
vNo edit summary
Rreshti 1:
[[Skeda:Zulfiqar_with_inscription.png|parapamje|330px|Dhulfikari]]
'''Tarikati Bektashi''' ose [[Imameti (doktrina Shiite)|Imameti]] [[Shiitët|Shi'i]] '''Alevi-Bektashi''' është një urdhër mysliman dervishësh që kanë marrë emrin nga [[Haxhi Veli Bektashi|Haxhi Bektash Veliu]], evlija Alevi nga Harasani[[Horasani|Horosani]], por u themelua nga [[Ballëm Sulltani]].<ref>{{Cite web|url=http://www.iranicaonline.org/articles/bektasiya|title=Bektāšīya|last=|date=1989-12-15|website=Encyclopaedia Iranica|access-date=2016-07-14}}</ref> Tarikati, qendra e të cilit është në Tiranë, është i përhapur në Anadoll dhe Ballkan, ka qenë veçanërisht i fortë në Shqipëri, Bullgari dhe ndër grekët myslimanë të periudhës osmane. Urdhri përfaqëson rrymën shpirtërore zyrtare të bektashizmit.
 
Përpos Haxhi Ali Bektashit, tarikati duket të jetë ndikuar nga Hurufitë dhe Kalandaritë dhe besojmat shi'ite të Anadollit të shekullit të 15. Praktikat mistike dhe ritualet u renduan nga Ballëm Sulltani në shekullin e 16, kur shumë praktikat e veçanta të tarikatit morën formë.
Rreshti 7:
 
== Besojma ==
[[Tarikati]] Bektashi është një tarikat [[Sufizmi|sufi]], që bashkëndan të njëjtat tipare me tarikatet e tjera duke pasur një nevojë për udhëheqje shpirtërore - i quajtur ''baba'' sipas bektashijve - si dhe doktrinën e "katër portave" që duhen tejshkuar: Sheriati, Tarikati, Hakikati dhe Marifeti. Bektashizmi i jep vëmendje të veçantë ''Waḥdat al-Wujūd'' (Njësimit) të formuluar nga [[Ibn Arabi]], një formë panenteizmi kjo. Ka gjithashtu ndikime të mëdha nga Shi'izmi, me përnderim ndaj Aliut, Dymbëdhjetë Imamëve dhe ndërmendjen ritualore të [[Ashurja|Ashures]] në përkujtim të Betejës së Qerbelasë. Bektashijtë e çmojnë [[Nevruzi|Nevruzin]]n si ditë të shenjtë.
 
Përmes ''Waḥdat al-Wujūd'' bektashijtë shohin realitetin e përfundëm në përmbajtjen e Hak-Muhammed-Aliut, të cilën nuk e cilësojnë një trinitet. Megjithatë ka praktika të tjera që kanë përngjasime me tradita të tjera, si vakti ritualor i të ngrënit (''muhabbet'') dhe rrëfimet e përvitshme të mëkateve tek një ''baba'' (''magfirat-i zunub''). Bektashijtë e mbështesin besimin dhe ritualet e tyre tek interpretimi dhe të kuptuarit e tyre joortodoks dhe mistik i [[Kurani|Kuranit]] dhe [[Sunneti|praktikave profetike]]. Ata nuk kanë doktrinë specifike të shkruar për këtë, kështu që kuptimësia dhe interpretimi mund të dallojë në varësi të mësuesit që e ka ushqyer. Bektashijtë përnderojnë mistikët sufi jashtë tarikatit të tyre, si Rumiu, Ibn Arabiu dhe El-Gazaliu që janë më të afërtit në shpirt me ta.
Rreshti 29:
 
=== Në viset shqiptare ===
Sipas [[Eqrem bej Vlora|Eqrem bej Vlorës]], ndryshimi konfesional ndër viset arbëroro-shqiptare është vepër e tarikateve të ndryshme të dervishëve shtegtarë që janë shfaqur në [[Gadishulli Ballkanik|Ballkan]] përpara se të dukeshin trupat osmane dhe, falë forcës së tyre bindëse, patën shumë ithtarë të cilët u treguan shumë të dobishëm për pushtuesin turk, kur ai erdhi në këto anë. Autoritetet osmane kanë pak ose aspak dorë në këtë proces nistor. Si shembuj Vlora sjell Kalkandelët në [[Tetova|Tetovë]] dhe Teqenë e Sheh Hashimit në [[Janina|Janinë]].<ref name=":1">{{Cite book|title=[[Lebenserinnerungen|Kujtime 1885-1925]]|last=Vlora|first=Eqrem bej|authorlink=Eqrem bej Vlora|publisher=IDK|year=2003|isbn=99927-780-6-7|location=Tiranë|pages=201|translator=[[Afrim Koçi]]}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.zeriislam.com/artikulli.php?id=3099|title=Hyrja e osmanëve në trojet arbërore dhe kthimi në Islam|date=25 maj 2016|website=zeriislam.com|last=Roald Hysa}}</ref> [[Teqja e Baba Harabatit|Teqeja e Tetovës]] lidhet me një gojëdhënë të [[Sersem Ali Dedei]]<nowiki/>t, para se të vdiste porositi që të blehej një tokë dhe të ndërtohej teqeja në Tetovë, e cila në fillim shekullin XVIII shërbeu si seli mëmë (''ashitanë'') për shumë teqe të tjera në [[Kosova|Kosovë]] e në [[Maqedonia (kthjellim)|Maqedoni]]. Më [[1780]] pasoi ndërtimi i një teqeje bektashinjsh në [[Gjirokastra|Gjirokastër]] në kohën e Baba Asimit.[[FileSkeda:Bektashi mirror calligraphy.jpg|thumbjpgparapamje|300px|Kaligrafi bektashiane]]
 
Udhëtari [[Turqia|turk]] [[Evlija Çelebiu]], i cili kreu një udhëtim nëpër Shqipërinë jugore në verën e vitit 1670, gjeti një teqe bektashinjsh në Kaninë dhe atë vend e përshkruan:<ref>{{Cite book|title=Shqipëria para tre shekujsh|last=Çelebi|first=Evlija|publisher=Besa|year=2000|isbn=|location=Tiranë|pages=70|translator=[[Salih Vuçitërni]]}}</ref><blockquote>''"Këtu ka një teqe bektashinjsh, që është hajrati i Gazi Sinan Pashës. Teqeja ka mjaft dervishë besnikë e simpatikë. Në hashefin e saj ushqehen, nga të ardhurat që nxirren nga vakufet aty pranë, e mbahen me ushqime udhëtarë e shtegtarë."''</blockquote>Tyrbja ishte ende vend pelegrinazhi në kohën e vizitës së konsullit austriak [[Johann Georg von Hahn]], i cili më 1854 e përshkruan:<ref>{{Cite book|title=Studime shqiptare|last=Von Hahn|first=Johan Georg|publisher=IDK|year=2013|origyear=1854|isbn=978-99943-982-5-6|location=Tiranë|pages=106|translator=[[Veniamin Dashi]]}}</ref><blockquote>"[...] Dhe ata kanë qenë pasardhësit e pushtuesve të parë turq të këtyne viseve, të të famshmit Sinan pashë të Konjës, varri [tyrbja] e të cilit shihet edhe sot në teqenë e vogël të vendosun në kambë të kodrës. Ky varr shërben si vend pelegrinazhi, sepse Sinani mbahet si shenjt nga turqit."</blockquote>Kur [[Porta e Lartë|Porta]] urdhëroi mbylljen e të gjitha teqeve të bektashinjve më 1826, teqeja e Kaninës i kaloi tarikatit Halveti. Tyrbja ku ndodhej teqeja u rrënua më [[1971]], por në "vendin e mirë" ka ende një gur të bardhë.
Rreshti 69:
{{Reflist|2}}
 
[[Kategoria:Alevizëm]]
[[Kategoria:Bektashi| ]]
[[Kategoria:Alevizëm]]
[[Kategoria:Feja në Shqipëri]]
[[Kategoria:Feja në trevat shqiptare]]
[[Kategoria:Feja në Kosovë]]
[[Kategoria:Feja në Maqedoni]]
[[Kategoria:Feja në Turqi]]
[[Kategoria:Tarikate Shi'i]]