Psikologjia pedagogjike: Dallime mes rishikimesh

[Redaktim i kontrolluar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 6:
Më vonë, zhvillimit të psikologjisë pedagogjike i kontriboi edhe [[John Locke]] i cili ndryshe quhet edhe ''"Babai i psikologjisë angleze"'' (Father of English Psychology). Xhon Lloku konsiderohet themelues i doktrinës asociacioniste. Sipas tij shpirti i njeriut është ''"Tabulae rasae"'' (Tabelë e zbrazët) duke shtuar se "Asgjë nuk është në intelekt pa qenë më parë në shqisa." <ref>{{cite book |last=Nushi |first=Pajazit |date=2014 |title=Leksikon i psikologjisë |url=https://books.google.com/books?id=LODGsgEACAAJ |location=Prishtinë |publisher=Akademia e Shkencave dhe e Arteve e Kosovës |page=1112 |isbn=9789951615389 |author-link=Pajazit Nushi|language=Albanian }}</ref> Pedagogët dhe filozofët e mëvonshëm të arsimit si [[Juan Luis Vives]], [[Johann Heinrich Pestalozzi]], [[Friedrich Fröbel]]i dhe [[Johann Friedrich Herbart]]i kishin shqyrtuar, klasifikuar dhe gjykuar metodat e edukimit shekuj para fillimit të psikologjisë në fund të shekullit XIX.
 
Në fund të shekullit XIX dhe fillim të shekullit XX me kontributin e tyre në fushën e psikologjisë pedagogjike janë dalluar [[William James]] (1842 – 1910), [[Alfred Binet]] (1857 - 1911), [[Stanley Hall]] (1846 – 1924), [[Ivan Pavlov]] (1849 – 1936), [[Rudolf Steiner]] (1861 – 1925), [[Charles Spearman]] (1863 – 1945), [[John Dewey]] (1859 – 1952), [[Edward Thorndike]] dhe(1874 – 1949), [[Lev Vigotsky]] (1896 – 1934), [[John DeweyWatson]] (1878 – 1958), ndërsa më vonë edhe [[Jean Piaget]] (1896 – 1980), [[JeromeBurrhus BrunerSkinner]] (1904 – 1990), [[Benjamin Bloom]] dhe(1903 – 1999), [[Lawrence Kohlberg]] (1927 – 1987), [[Nathaniel Gage]] (1917 – 2008), [[Jerome Bruner]] (1915 – 2016), [[Howard Gardner]] (1943), [[Albert Bandura]] (1925), etj.
 
Psikologjia pedagogjike gjatë dekadave të fundit ka shënuar një zhvillim të hovshëm jo vetëm si një disiplinë e psikologjisë por edhe si një profesion i veçantë. Kështu p.sh. [[psikologjia shkollore]] e cila në fillim të shekullit XX kishte nisur me aplikimin e konceptit të testeve të inteligjencës rezultoi me dispozita të veçanta për nxënësit e arsimit special, të cilët nuk mund të ndiqnin kurrikulën mësimore në klasa të rregullta. Sot, kjo disiplinë e psikologjisë së aplikuar është zhvilluar si një fushë mjaft e re e studimit profesional duke u bazuar edhe në rezultatet e hulumtimeve më të reja shkencore psikologjike dhe [[Pedagogjia|pedagogjike]]. Psikologët e arsimit aktualisht punojnë krah për krah me specialistë të ndryshëm si p.sh. [[pedagogë]], psikiatër, punonjës socialë, mësues, terapistë të të folurit dhe të gjuhës dhe këshilltarë të tjerë, në përpjekje për të kuptuar çështjet që ngrihen kur kombinohen psikologjia e sjelljes, njohjes dhe ajo sociale në mjedisin mësimor të klasës. <ref name=Farrell>Farrell, P. (2010). School psychology: Learning lessons from history and moving forward. School Psychology International, 31(6), 581-598.</ref>