[Redaktim i kontrolluar][Redaktim i kontrolluar]
Content deleted Content added
Rreshti 29:
[[Skeda:Europa in 526.png|parapamje|Mbretëria e Vandalëve në kohën e zgjerimit më të madh 526]]
 
Mbreti i ri [[Geiserich]] i udhëhoqi Vandalët (afërsisht 15.000 deri 20.000 luftëtarë dhe familjet e tyre - [[Prokopi i Çezaresë|Prokopi]] flet për në tërësi për 80.000 njerëz)ne 429 për ne Afrikën Veriore.<ref>Castritius, ''Die Vandalen'', S. 76ff.</ref> Sipas Prokopit gjenerali romak [[Bonifatius (kryegjeneral)|Bonifatius]] i pati „ftuar“ vandalët,për tu mbrojtur me ndihmën e tyre nga një intrike jo e hapur r shtëpise perandorake, por më pas iu kundërvu invazorëve. Si do që të ketë qënë kjo pikpamje ështe diskutueshme, per vete faktit qe Bonifatius ishte ne ate moment ne nje mardhenie te mire me Ravenna . E sigurtë është , që Vandalët synuan mbi pasurite eprovinces romake ne [[Africa]] ,si zemra e mbetjes perendimore te perandorise,qe ushqente italineItaline me drithera
dhe gjeneronte një pjesë jo të vogël të të ardhurave nga taksat. Vandalët marshuan përmes [[Marok]]ut dhe [[Algjeri]] së sotme dhe rrethuan dhe respektivisht plaçkitën mjaft qytete. Në këtë rast vdiq edhe [[Hippo Regius#Geschichte|Hippo Regius]] [[Augustinus]]. Disa fise [[Berber]]e u bashkuan atyre. Edhe përfaqësues të rrymave kristiane të besimit të [[Donatismus]] i mbështetën Vandalët,sepse ata u premtuna që nën zotërimin e tyre do te merrnin mbështetje nga persekutimi i kishes romake shtetërore. Bonifatius, që i kishte ujdisur punet me familjen prandorake,po i luftonte ata tashmë,por u thirr për në Itali, për të luftuar kundër [[Flavius Aëtius|Aëtius]] . Atje gjeti edhe vdekjen.