[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
Rreshti 72:
Sipas regjistrimit te vitit 2003, japim shënimet vetëm me përqindje :
 
boshnjakë myslimanë shqiptarë serbë malazez katolikë
50 % 3.,7 % 26.,26 % 12.,41 % 3.,85 % 1 %
 
Sipas këtyre shënimeve mund te kuptohet se gjuha shqipe flitet, ku me shumë e ku me pak, në një pjesë te gjerë te këtyre vi-seveviseve. Fatkeqësisht, nga (1980) vdekja e Ujkan Colit "Vllaka" në Nokshiqin e dhembjes dhe krenarisë shqiptarë, shqip frymojnë ve tëm varret, kujtesa dhe malli.
 
E folmja e shqipes, tash per tash, me e rrudhura është në fshatrat Zhanicë dhe Pepaj, ku ka me se paku shqiptarë. Kurse e shuar krejt është në Nokshiq.
 
Banorët shqiptarë në krahinën e Plavës dhe te Gucisë e quajnë veten malësorë. Duke u mburrur per te kaluarën e tyre, nuk harronë te thonë : " Malsori nuk e ka qit lokja prej barkut, por huta prej ?arkut".
 
Përkatësia dialektore e se folmes te kësaj treve, ben pjesë në te folmen e gegërishtes veriperëndimore, te nëndialektit verior te Malësisë se Madhe, me disa përkime te pjesshme me te folmet e gegërishtes verilindore te nëndialektit verior.
 
Krijimtaria gojore.- Ruajtja per mrekulli e gjuhës shqipe e ben me te pasur dhe me te afërt folklorin shqiptar, andaj edhe mbi-zotërojnë këngët kreshnike te epikës sonë legjendare te përcjella me lahutë, gifteli, fyej, tepsi etj.