[redaktim i pashqyrtuar][redaktim i pashqyrtuar]
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Rreshti 1:
'''Hekuran Isai''' lindi në [[Peqini|Peqin]] të [[Rrethi i Elbasanit|rrethit të Elbasanit]] më [[7 maj]] [[1933]] - [[27 mars]] [[2008]] dhe ishte një nga udhëheqësit e Partisë dhe të shtetit, anëtar i Byrosë Politike të K.Q të P.P.Sh (1975), ministër i Punëve të Brendëshme (1982).
 
Anëtar i P.P.Sh më 1957. Nga 1957 deri 1960 kreu studimet e larta per nafte ne ish Bashkimin Sovjetik. Kreu Shkollën e Lartë të Partisë “V.I.Lenin“ (1967). Është ngarkuar me detyra të rëndësishme e me përgjegjësi partie e shtetërore: sekretar i parë i K.P të rrethit të Librazhdit dhe të Dibrës (1970, 1975). Kandidat i K.Q të P.P.Sh në Kongresin V (1966) dhe anëtar i K.Q të P.P.Sh në Kongresin VI (1971), sekretar i K.Q të P.P.Sh (1975-1982). Deputet në Kuvendin Popullor që nga legjislatura e pestë (1962).
Ne vitin 1982 u emerua Minister i Puneve te Brendeshme. Modernizoi curriculat e shkolles se larte te Policise dhe ish Sigurimit, duke futur ne to 70 perqind te lendeve te fakultetit juridik. Fale angazhimit te tij personal u ngrit edhe kompleksi i pishinave dhe fushave te futbollit, i quajtur kompleksi Dinamo. Besnik i idealeve qe besonte si dhe i Enver Hoxhes, ne sjelljen e tij arriti te krijonte nje profil me njerezor se te gjithe paraardhesit e tij, ish ministra te brendshem te diktatures. Dicka te tille e ka evidentuar nder te tjere, publikisht edhe shkrimtari Ismail Kadare. Pas nje shkeputjeje prej 1 viti e gjysem, ne Korrik 1990, pas ngjarjeve te ambasadave, Ramiz Alia i kerkon te rikthehet perseri si Minister i Brendshem. Personazh kunderthenes, ndonese ne krye te forcave te policise, se ciles iu desh te ndeshej me demonstruesit qe kerkonin ndryshimin e sistemit komunist, ne Dhjetor te 1990 arriti te menazhonte pa krijuar gjakderdhje situata teper delikate per vendin dhe shtresat e shoqerise tejet antagoniste per kohen. Ne gjyqin e ashtuquajtur te ish bllokmeneve, deklaroi nder te tjera se "... komunizmi ne Shqiperi u permbys me dy gishtat lart dhe me nga nje shkop gome ne prapanice...". Pike kyce ne karrieren e tij eshte pikerisht fundi i saj dhe kjo lidhet me daten 20 Shkurt 1991, dita kur mijera demonstrues ne Tirane, Durres dhe Korce, rrezuan monumentin e Enver Hoxhes.Hekuran Isait i atribuohet pikerisht qendrimi i policise dhe trupave speciale per te mos hapur zjarr mbi demonstuesit. Per kete qendrim u akuzua ashper nga forcat nostalgjike dhe oficeret konservatore te Ministrise se Brendshme, te cilet nje dite me pas thirren Ramiz Aline per te dhene shpjegime. Ky i fundit u shfajesua, duke u thene se "une kam dhene urdher qe monumenti i Enver Hoxhes te mbrohej me gjak, por ministri juaj nuk e zbatoi urdherin tim". Hekuran Isai e pranoi kete akuze te Ramiz Alise, duke shpjeguar se "po te kisha lejuar gjakderdhjen ne Tirane, e njejta gje do te kish ndodhur edhe ne Durres edhe ne Korce dhe per pasoje sot me 21 Shkurt, Shqiperia do te kishte shkuar e gjitha ne varreza". Pas kesaj vijoi edhe shkarkimi i tij nga posti i Ministrit te Brendshem. Me pas aiAi u gjykua bashke me bllokmenet e tjere ne te famshmin gjyqin e kafeve. Vitet e fundit i kaloi ne ambjentet shoqerore ne nje klub ish oficeresh, diku prane godines se Parlamentit Shqiptar, ku kalonte diten mes shokeve, i kerkuar gjithaq shume edhe nga gazetaret, te cilet e kujtojne vecanerisht per batutat dhe humorin e spikatur, me te cilin nuk kursente as veten. Ish i bugosuri politik dhe ish Kryetari i Parlamentit, Pjeter Arbnori, e ka falenderuar publikisht per mundesimin e botimit te librit "Rajhu i Trete", perkthyer nga Arbnori ne kohen qe ka qene ne burg. Per kete i eshte referuar faktit se Isai ia kishte derguar perkthimin ne shtepi, diku nga viti 2005, pra ne kohen qe Arbnori nuk e gezonte me poziten e larte shteterore, as edhe statusin e deputetit. Isai ka shkruar dhe dhene intervista kohe pas kohe ne shtypin shqiptar, duke hedhur drite mbi fakte te ndryshme te periudhes komuniste dhe jo vetem, por gjithesesi, me gazetaret shprehj se i permbahej parimit se "informacionet e siguruara per shkak te detyres merren me vete ne varr...". Megjithate, thuhet se ka qene natyre shume sistematike dhe ka lene materjale te shumta te shkruara, te cilat nuk dihet nese dikur mund te shohin driten e botimit. Amanet???
{{poli-cung}}