Kjo faqe këtu është vetëm për diskutim mbi faqen teknike Rreth. Wikipedia nxit diskutimin mes vullnetarëve të saj dhe nuk do të censurojë komente bazuar në pikëpamjet ideologjike ose politike. Wikipedia nuk do t’i ndryshojë komentet. Ato ose do të publikohen, ose do të fshihen nëse nuk u binden rregullave kryesore.
Fillo një temë të re diskutimi.
Ju lutemi nënshkruani me: – ~~~~

Të gjitha komentet u nënshtrohen këtyre rregullave:

  • Përmbajuni temës!
  • Nuk lejohen: sharje, fyerje, fjalor i papërshtatshëm, gjuhë që përmban urrejtje, sulme personale, thirrje për dhunë apo çdo qëndrim tjetër jo i rregullt.

The Rap Star x Xaspar 34 is a new my and I love the Rap Star my chanel yotube



Ese:Vendi yne ne kohen e ndarjes se Perandorise Romake dhe Kishes se Krishtere ne vitin 1054.Kontributi i arberve ne qyteterimin bizantin. Gjatë ndarjes së Perandorisë Romake në dy pjesë në atë të lindjes dhe perëndimit në vitin 395 , trojet Ilire u bënë pjesë e Perandorisë Bizantine. Në dhjetëvjeçarët e parë nën qeverisjen bizantine Iliria vuajti bastisjet shkaterruese te visigoteve , huneve dhe ostrogoteve . Jo shumë kohë pasi këta pushtues barbarë fshikulluan nëpër Ballkan, u shfaqën sllavët. Midis shekullit VI-të dhe VII-të ata u vendosën në trevat ilire dhe vazhduan të përvetsojnë fise ilire pak a shumë ku ndodhet tani Sllovenia, Kroacia, Bosnja dhe Hercegovina dhe Serbia. Fiset ilire të jugut, megjithkëtë përfshirë Shqipërinë e sotme i´u shmangën përvetsimit dhe ruajtën gjuhën e tyre amtare. Në kohën e Perandorisë Romake, disa ilirë u ngritën në poste të larta në perandorinë e re. Tre perandorët që shkruajten emrin e tyre në historinë e Bizantit (duke mbretëruar nga vitet 491 deri në vitet 565) ishin me prejardhje ilire: Anastasiusi I, Justini I dhe perandori më i njohur i Bizantit Justiniani I. Pozicioni skajor në kufi me Italinë, me të cilën interesat e Bizantit mbetën deri në fund të lidhura ngushtë, përcaktoi rolin e jashtëzakonshëm të trevave iliro-shqiptare në kuadrin e Perandorisë Bizantine. Ato u kthyen në një nyje komunikimi të Lindjes me Perëndimin dhe anasjelltas. Një rol të tillë e favorizonte ekzistenca e porteve të rëndësishme gjatë bregdetit të Adriatikut e të Jonit ose e arterieve rrugore që fillonin prej tyre dhe zgjateshin në thellësi të Gadishullit duke lidhur bregdetin me qendra të tilla të rëndësishme, si Nishin,Shkupin, Ohrin, Sofjen, Kosturin, Selanikun, Adrianopojën e vetë Konstandinopojën. Ashtu si në shekujt e lashtësisë, rruga Egnatia vazhdoi ta luante rolin si vija kryesore e komunikimit midis provincave të Perandorisë në rrafshin perëndim-lindje. Përgjatë traktit perëndimor të rrugës Egnatia (Durrës - Apoloni - Peqin - Ohër) janë zhvilluar disa nga betejat më të përgjakshme të historisë bizantine. Perandorët bizantinë i kushtuan vëmendje të veçantë mbrojtjes strategjike të trevave iliro-shqiptare. Perandori Justiniani, sipas biografit të tij, Prokopit të Cezaresë, ndërtoi nga e para apo rimëkëmbi 168 kështjella në katër provincat ilire: të Dardanisë, Prevalit dhe të dy Epirëve. Nga ana e tij, Anastasi I e rrethoi qytetin e tij të lindjes, Durrësin me mure madhështore që shihen ende sot. Veç Durrësit, pikëmbështetje të pushtetit bizantin në Shqipëri përbënin Tivari, Shkodra, Lezha,Kruja, Dibra, Prizreni, Shkupi, Berati, Devolli, Kolonja, Adrianopoja etj. Mbrojtja e tyre dhe e territorit në juridiksionin e tyre, u ishte besuar forcave e komandantëve vendas. Trupa ushtarake iliro-shqiptare shërbenin gjithashtu në vise të tjera të Perandorisë, sa në Lindje aq edhe në Perëndim. Në kohën e perandorit Justinian, ushtarë iliro-shqiptarë shërbenin në ushtrinë bizantine me qëndrim në Itali. Në një nga mbishkrimet e asaj kohe të gjetura në Itali, bëhet fjalë për “numrin e madh të ilirëve” (numerus felix Illyricianorum). Edhe në shekujt e mëvonshëm, reparte nga trevat iliro-shqiptare shërbenin në provincat bizantine të Italisë e në provinca të tjera në Evropë dhe Azi. Krishterimi u bë fe e themeltë e Shqipërisë, duke zëvendësuar politeizmin ilir dhe errësuar pjesën më të madhe të pamjes se jashtme njerëzore botërore dhe instituticionet e trashëguara nga qytetërimet greke e romake. Por, megjithëse vendi ishte nën zgjedhën e Bizantit, shqipëtarët e krishterë do perçaheshin ndërmjet pushtetit të Papës së Romës deri në vitin 732 dhe Kostantinopojes. Në këtë vit perandori ikonathyes bizantin Leo III, i zemëruar nga disa shqiptarë sepse këta kishin përkrahur Romën në Zënkën Ikonë-thyerëse, e shkëputi kishën shqiptare nga Papa i Romës dhe e vuri ate nën patriarkun e Konstantinopojës. Kur kisha e krishterë u ça në vitin 1054 midis Lindjes dhe Romës, Shqipëria e Jugut mbajti lidhjen e saj me Konstantinopojën ndërsa Shqipëria e Veriut iu rikthye pushtetit të Romës. Kjo çarje në kishën shqiptare shënoi thyerjen e parë fetare më të rëndë të vendit.

Para ndarjes së kishës perëndimore dhe lindore (1054), në vitin 1043 ndodhi një kryengritje kundër sundimit bizantin, kur popullsia e Arbanonit mesjetar, me kulturë latine perëndimore (që shtrihej në hapësirën Prizren-Tivar, Ohër-Vlorë), nuk ishte më shtetase bizantine, meqë disa bujarë shqiptarë kishin arritur të formonin një formacion politik dhe shtetëror, duke u shkëputur nga sundimi bizantin dhe kisha greke. Në anën tjetër, jashtë Arbanonit si formacion politik dhe shtetëror mbeti gjysma e tij me kulturë bizantine greke (që shtrihej prej Prizrenit deri në Nish, Vilazora (Velesi), Kumanova e Shtipi), nën sundimin serb. Arbanoni etnik i mesjetës së hershme nuk shtrihej vetëm deri te Prizreni dhe Ohri, por deri atje ku hasen vendbanimet arbane-albane në burimet e shkruara mesjetare të shekujve XIII-XV, siç ishin: [Arbanashi i Nahijes së Shtipit, Arbanashka e Nahijes së Kumanovës, Arbanashi i Nahijes së Prilepit, Arbanashi i Nishit, Arbanashka e Prokupës, Arbanashi i Kurshumlisë, Arbanashoviku i Nahijes, Kllopotnikut, Arbanasi i Tuzit (Mali i Zi), e shumë vendbanime të tjera mesjetare që na dalin të emëruara me emrin etnik Arbanas,] që dëshmojnë kontinuitetin e autoktonisë shqiptare në këto vise që nga periudha antike e shekullit Il, kur na del të përmendet fisi ilir Arbanasi-Albanoi nga gjeografi i Aleksandrisë Ptolemeu. Këto vendbanime, edhe pse dalin të përmenden në burime të shkruara gjatë shekullit XIII-XV, nuk ka kurrfarë dyshimi se ato edhe më heret ekzistonin, meqë administrata bullgare, e cila për një kohë i sundoi këto territore, qysh në shekullin XV i quajti si vendbanirne arbane-albane.

Në këtë periudhë historike (XI-XII), kisha katolike e Arbanonit latino-perëndimor u paraqit si faktor kryesor integrimi i etnosit shqiptar dhe integrimit tokësor si në aspektin etnokulturor, po ashtu edhe në atë shpirtëror e religion duke e shtrirë ndikimin e vet edhe në gjysmën tjetër të Arbanonit lindor me kulturë bizantine ortodokse, që kishte mbetur nën sundimin bizantin e më vonë nën sundimin serb.

Gjuha asamblerike dhe regjistrat ne procesorin 8086 Redakto

Gjuha asamblerike dhe regjistrat ne procesorin8086 Redakto

Gjuha asamblerike eshte një gjuhë e nivelit te ulët e programimit. Per të pasur njohuri rreth gjuhes asamblerike ju së pari duhet te keni disa njohuri rreth strukturës se kompjuterit ne menyrë që të kuptoni diqka reth kesaj teme.

Kompjuteri eshte i perberë prej tri pjesëve kryesore:

  • CPU(Njesia kontrolluese qendrore) ang.(Central processing unit)
  • RAM - RAM (Memoria me qasje te rastesishme) ang.(Random Access Memory)
  • SYSETEM BUS - lidh komponentët e ndryshëm të një kompjuteri

Brenda procesorit 8086 gjinden 3 lloje te regjistrave:

*  Regjistrat me destinim te përgjithshem
*  Segment regjistrat
*  Regjistrat me destinim te veqantë

8086 CPU ka 8 regjitra me destinim te pergjithshem, ku secili ka emrin e tij

  • AX – Regjistri akumulator (i ndarë ne AH / AL)
  • BX – Regjistri bazë i adresave (i ndarë ne BH / BL)
  • CX - Regjistri i numerimit ( i ndarë ne CH / CL)
  • DX – Regjistri i te dhenave (i ndarë ne DH / DL)
  • SI – Regjistri i indeksit te burimit
  • DI – Regjistri i indeksit te destinacionit
  • BP – Treguesi bazë
  • SP – Treguesi i stekut.

8086 CPU ka 4 segment regjitra:

  • Cs - Tregon segmentin ku është programi ne egzekutim
  • DS - Tregon segmentin ku janë të definuara variablat
  • ES - Extra segment regjister, koduesi e cakton qëllimin e shfrytezimit
  • SS - Tregon segmentin ku gjendet stack-u

8086 CPU ka 2 regjistra me destinim te veqantë

  • IP – treguesi i instruksionit ne ekzekutim
  • Flags register – percakton gjendjen e mikroprocesorit

Gjuha asamblerike dhe regjistrat ne procesorin8086 Redakto

Gjuha asamblerike eshte një gjuhë e nivelit te ulët e programimit. Per të pasur njohuri rreth gjuhes asamblerike ju së pari duhet te keni disa njohuri rreth strukturës se kompjuterit ne menyrë që të kuptoni diqka reth kesaj teme.

Kompjuteri eshte i perberë prej tri pjesëve kryesore:

CPU(Njesia kontrolluese qendrore) ang.(Central processing unit) RAM - RAM (Memoria me qasje te rastesishme) ang.(Random Access Memory) SYSETEM BUS - lidh komponentët e ndryshëm të një kompjuteri Brenda procesorit 8086 gjinden 3 lloje te regjistrave:

  • Regjistrat me destinim te përgjithshem
  • Segment regjistrat
  • Regjistrat me destinim te veqantë

8086 CPU ka 8 regjitra me destinim te pergjithshem, ku secili ka emrin e tij

AX – Regjistri akumulator (i ndarë ne AH / AL) BX – Regjistri bazë i adresave (i ndarë ne BH / BL) CX - Regjistri i numerimit ( i ndarë ne CH / CL) DX – Regjistri i te dhenave (i ndarë ne DH / DL) SI – Regjistri i indeksit te burimit DI – Regjistri i indeksit te destinacionit BP – Treguesi bazë SP – Treguesi i stekut. 8086 CPU ka 4 segment regjitra:

Cs - Tregon segmentin ku është programi ne egzekutim DS - Tregon segmentin ku janë të definuara variablat ES - Extra segment regjister, koduesi e cakton qëllimin e shfrytezimit SS - Tregon segmentin ku gjendet stack-u 8086 CPU ka 2 regjistra me destinim te veqantë

IP – treguesi i instruksionit ne ekzekutim Flags register – percakton gjendjen e mikroprocesorit

Gjuha asamblerike dhe regjistrat ne procesorin8086 Redakto

Gjuha asamblerike dhe regjistrat ne procesorin8086 Redakto

Gjuha asamblerike eshte një gjuhë e nivelit te ulët e programimit. Per të pasur njohuri rreth gjuhes asamblerike ju së pari duhet te keni disa njohuri rreth strukturës se kompjuterit ne menyrë që të kuptoni diqka reth kesaj teme.

Kompjuteri eshte i perberë prej tri pjesëve kryesore:

  • CPU(Njesia kontrolluese qendrore) ang.(Central processing unit)
  • RAM - RAM (Memoria me qasje te rastesishme) ang.(Random Access Memory)
  • SYSETEM BUS - lidh komponentët e ndryshëm të një kompjuteri

Brenda procesorit 8086 gjinden 3 lloje te regjistrave:

*  Regjistrat me destinim te përgjithshem
*  Segment regjistrat
*  Regjistrat me destinim te veqantë

8086 CPU ka 8 regjitra me destinim te pergjithshem, ku secili ka emrin e tij

  • AX – Regjistri akumulator (i ndarë ne AH / AL)
  • BX – Regjistri bazë i adresave (i ndarë ne BH / BL)
  • CX - Regjistri i numerimit ( i ndarë ne CH / CL)
  • DX – Regjistri i te dhenave (i ndarë ne DH / DL)
  • SI – Regjistri i indeksit te burimit
  • DI – Regjistri i indeksit te destinacionit
  • BP – Treguesi bazë
  • SP – Treguesi i stekut.

8086 CPU ka 4 segment regjitra:

  • Cs - Tregon segmentin ku është programi ne egzekutim
  • DS - Tregon segmentin ku janë të definuara variablat
  • ES - Extra segment regjister, koduesi e cakton qëllimin e shfrytezimit
  • SS - Tregon segmentin ku gjendet stack-u

8086 CPU ka 2 regjistra me destinim te veqantë

  • IP – treguesi i instruksionit ne ekzekutim
  • Flags register – percakton gjendjen e mikroprocesorit
Return to the project page "Rreth".