Nga pikëpamja kimike-fizike xhami është një material i tejdukshëm, i ngurtë, që prodhohet nga ftohja e shpejte e materialit SiO2[1]. Qelqi lëshon dritën në jetën tonë pa na ndarë nga bota e jashtëme. Ai krijon një lidhje të tejdukshme mes ambientit të natyrës dhe atij të ndërtuar. Me qelq me ngjyrë drita shëndrrohët në atmosferë dhe kështu hapsirës dhe objektit i japin një karakter të veqantë.

Skulpturë xhami

Qelqi me ngjyrë po bëhet gjithënjë më i popullarizuar si një vegël në arkitektur. Sikur për rregullim të mbrendshëm, për moblie, dyer, mure ndarëse apo kabina të dushit, ashtu edhe për jashtë në fasada, qelqi me ngjyrë krijon një atmosferë perfekte dhe mundëson kështu që në objekt të vendosën akcente atraktive.

Bibliografia

Redakto
  • Gabim i përfshirjes: {{En}} është vetëm për emërhapësirën e Skeda. Përdorni më mirë {{lang-en}} ose {{in lang|en}}. E. J. Donth. The Glass Transition: Relaxation Dynamics in Liquids and Disordered Materials. Heidelberg, Springer, 2001. ISBN 978-3-540-41801-6
  • Amedeo Benedetti, "Vetro, terracotta e ceramica", in Bibliografia Artigianato. La manualistica artigiana del Novecento: pubblicazioni su arti e mestieri in Italia dall'Unità ad oggi, Genova, Erga, 2004, pp. 350–367. ISBN 88-8163-358-2

Lidhje të jashtme

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ Il fatto che tale raffreddamento avvenga abbastanza velocemente ostacola la formazione di una struttura cristallina regolare.