Çështja hebreje ishte një debat i gjerë në Evropën e shekujve 19 dhe 20 që kishte të bënte me statusin dhe trajtimin e duhur të hebrenjve. Debati, i cili ishte i ngjashëm me "çështjet e tjera kombëtare", trajtoi statusin civil, ligjor, kombëtar dhe politik të hebrenjve si pakicë brenda shoqërisë, veçanërisht në Evropë gjatë shekujve 18, 19 dhe 20.

Debati filloi me emancipimin hebre në shoqëritë e Evropës Perëndimore dhe Qendrore gjatë Epokës së Iluminizmit dhe pas Revolucionit Francez. Çështjet e debatit përfshinin paaftësitë ligjore dhe ekonomike të hebrenjve (të tilla si kuotat dhe ndarja e hebrenjve), asimilimin hebre dhe iluminizmin hebre.

Shprehja është përdorur nga lëvizjet antisemite që nga vitet 1880 e tutje, duke arritur kulmin me frazën naziste të "zgjidhjes përfundimtare të çështjes hebreje". Në mënyrë të ngjashme, shprehja u përdor nga ithtarët dhe kundërshtarët e krijimit të një atdheu autonom hebre ose një shteti sovran hebre.

Kronika Hebreje që promovon Judenstaat-in e Hercelit si "një zgjidhje të çështjes hebreje".