Alfabeti armeno-turk
Alfabeti armeno-turk është një version i alfabetit armen që përdoret ndonjëherë për të shkruar turqishten osmane deri në vitin 1928, kur u prezantua alfabeti modern turk me shkronja latine. Shkrimi armen nuk u përdor vetëm nga armenët etnikë për të shkruar gjuhën turke, por edhe nga elita turke osmane jo-armene.
Një korrespondent amerikan në Marash në vitin 1864 e quan alfabetin "armeno-turk", duke e përshkruar atë si të përbërë nga 31 shkronja armene dhe "pafundësisht superior" ndaj alfabetit arab ose grek për përkthimin turk.[1]
Ky shkrim armen është përdorur krahas shkrimit arab në dokumentet zyrtare të Perandorisë Osmane të shkruara në turqishten osmane. Për shembull, romani i parë që u shkrua në turqisht në Perandorinë Osmane ishte Akabi Hikayesi i Vartan Pashës i vitit 1851, i shkruar me shkrimin armen.
Alfabeti
Redakto| Shkronja[1] | Emri[2] | Të dhënat shtesë[1] | Alfabeti (arab) i turqishtes osmane | Alfabeti latin modern | AFN |
|---|---|---|---|---|---|
| Ա ա | այբ ayp | — | ا | a | /a/ |
| (Բ բ) | բեն pen | nuk përdoret në fjalët turke | — | (p) | — |
| Գ գ | գիմ kım | përdoret para zanoreve të forta | ق | k (para a, ı, o, u) | /k/ |
| (Դ դ) | դա ta | nuk përdoret në fjalët turke | — | (t) | — |
| Ե ե | եչ yeç | nuk përdoret në diftonge | ی | y | /j/ |
| Զ զ | զա za | — | ز, ذ,
ظ, ض |
z | /z/ |
| Է է | է e | — | ا | e | /e/ |
| Ը ը | ըթ ıt | — | ی | ı | /ɯ/ |
| Թ թ | թօ to | — | ط, ت | t | /t/ |
| Ժ ժ | ժէ je | — | ژ | j | /ʒ/ |
| Ի ի | ինի ini | — | ی | i | /i/ |
| Լ լ | լիւն liyun | — | ل | l | /ɫ/, /l/ |
| Խ խ | խէ ha | e përdorur vetëm për kha arabe | خ | h | /h/ |
| (Ծ ծ) | — | nuk përdoret në fjalët turke | — | (dz) | — |
| Կ կ | կեն gen | — | گ | g or ğ (before e, i, ö, ü) | /ɟ/, /ː/ |
| Հ հ | հօ ho | — | ه, ح | h | /h/ |
| (Ձ ձ) | — | nuk përdoret në fjalët turke | — | (ts) | — |
| Ղ ղ | ղատ gat | — | غ | g or ğ (before a, ı, o, u) | /ɡ/, /ː/ |
| Ճ ճ | ճէ ce | — | ج | c | /d͡ʒ/ |
| Մ մ | մեն men | — | م | m | /m/ |
| Յ յ | յի hi | përdoret vetëm në diftonge | ی | y | /j/ |
| Ն ն | նու nu | — | ن | n | /n/ |
| Շ շ | շա şa | — | ش | ş | /ʃ/ |
| Ո ո | ո vo | përdoret vetëm në digrafi | — | — | — |
| Չ չ | չա ça | — | چ | ç | /t͡ʃ/ |
| Պ պ | պէ be | — | ب | b | /b/ |
| (Ջ ջ) | ջէ çe | nuk përdoret në fjalët turke | — | (ç) | — |
| (Ռ ռ) | ռա ra | nuk përdoret në fjalët turke | — | (r) | — |
| Ս ս | սէ se | — | س, ث, ص | s | /s/ |
| Վ վ | վեւ vev | — | و | v | /v/ |
| Տ տ | տիւն diyun | — | د, ط | d | /d/ |
| Ր ր | րէ re | — | ر | r | /ɾ/ |
| (Ց ց) | — | nuk përdoret në fjalët turke | — | (ts) | — |
| Ւ ւ | հիւն hiyun | e përdorur vetëm në digrafi | — | — | — |
| Փ փ | փիւր püyur | — | پ | p | /p/ |
| Ք ք | քէ ke | — | ك | k (before e, i, ö, ü) | /c/ |
| Օ օ | օ o | — | و | o | /o/ |
| Ֆ ֆ | ֆէ fe | — | ف | f | /f/ |
Digrafi
RedaktoMegjithëse alfabeti armen i përshtatet shumë mirë fonologjisë turke, nevojiten disa digrafë për të shkruar të gjitha tingujt turke, veçanërisht zanoret. Disa prej tyre janë të pranishme edhe në drejtshkrimin armen.
| Digrafi | Të dhënat shtesë | Alfabeti (arab) i turqishtes osmane | Alfabeti latin modern | AFN |
|---|---|---|---|---|
| Ու ու | — | و | u | /u/ |
| Իւ իւ | — | و | ü | /y/ |
| Էօ էօ | — | و | ö | /ø/ |
| Նկ նկ | nuk është i pranishëm në turqishten moderne | ڭ | (n) | /n/, (/ŋ/) |
Referime
Redakto- ^ a b c Andrew T. Pratt, "On the Armeno-Turkish Alphabet", in Journal of the American Oriental Society, Vol. 8 (1866), pp. 374–376.
- ^ Demir, Muhammet A. Osmanlıca Bilenlere Dört Günde Ermenice Okumanın Usulü (në turqisht).